άνθιμοςΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ  ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΩΝ  τῆς Ἐπαρχίας μας

Σεπτέμβριος 2015

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Μιὰ νέα σχολικὴ χρονιὰ ἀρχίζει γιὰ σᾶς. Γιὰ ὅσους ἀπὸ ἐμᾶς, τοὺς ἐπισήμους τῆς περιοχῆς, ἤρθαμε στὸν ἁγιασμὸ
«γιὰ τὴν ἔναρξη τῶν μαθημάτων» σας, ἦταν ἕνα τυπικὸ κοινωνικὸ γεγονός. Θέλουμε νὰ δείξουμε ὅτι τιμᾶμε τὸ δικό σας σχολικὸ κόπο καὶ τὴ φροντίδα τῶν δασκάλων σας. Σᾶς εὐχηθήκαμε «καλὴ χρονιὰ» καὶ εὐλογημένη ἀπὸ τὸ Θεὸ, ὥστε νὰ σᾶς φέρει καλύτερα στὴν ἐπιτυχία ποὺ ἐπιδιώκετε. Ὅμως δὲν μᾶς διαφεύγει ὅτι καὶ ἡ φετινὴ χρονιά σας θὰ κυλήσει μέσα στὸ ὅλο ἀδιέξοδο τῆς λεγομένης οἰκονομικῆς κρίσεως, ἡ ὁποία λειτουργεῖ μὲ στόχο τὴν ἀνατροπὴ κάθε γνώριμης ἀστικῆς μορφῆς
τῆς κοινωνίας μας. Ἡ Πατρίδα μας θὰ ἀλλάξει. Τὸ βιωτικὸ ἐπίπεδο θὰ πέσει κι ἄλλο. Οἱ ἐπαγγελματικὲς τάξεις θὰ διαφοροποιηθοῦν ῥιζικά. Κάποιες θὰ χαθοῦν ὁριστικὰ καὶ κάποιες νέες θὰ προκύψουν. Τὰ δεδομένα καὶ τὰ αὐτονόητα ἄρχισαν ἤδη νὰ ἐκλείπουν καὶ θὰ χρειαστεῖ ὁ λαός μας νὰ ἐξοπλισθεῖ μὲ ἀποφαστικότητα καὶ τόλμη, ὥστε νὰ ῥισκάρουμε ἅλματα πρωτόγνωρα καὶ ἄγνωστα. Τὸ μυαλό μας θὰ χρειαστεῖ νὰ γεννήσει νέες ἰδέες καὶ ἡ καρδιά μας νὰ ψηλαφίσει διστακτικὰ τὸ σκοτάδι.

Τὰ παραπάνω ποὺ σᾶς γράφω δὲν εἶναι ὑποθέσεις καὶ πιθανολογούμενα. Ἤδη ἄρχισαν νὰ διαγράφονται στὸν κοντινό μας ὁρίζοντα καὶ θὰ προβληθοῦν ἀδίστακτα μπροστά μας, ὅταν κατακαθίσει ἡ σκόνη ποὺ σηκώνει ἡ ἐμβόλιμη οἰκονομικὴ κρίση. Εἶναι ἐμβόλιμη, γι’ αὐτὸ καὶ πέτυχε νὰ μουδιάσει τὰ κοινωνικὰ νεῦρα, ἀτόνησε τὰ συνδικαλιστικὰ αἰσθητήρια καὶ μάρανε κάθε ἰκμάδα ἀντιδράσεως, ἀκόμα καὶ ἁπλῆς διαμαρτυρίας.

Ἡ πρώτη γενιὰ ποὺ θὰ ρθεῖ ἀντιμέτωπη μὲ αὐτὸν τὸ νέο κόσμο ποὺ μᾶς ἐπιβάλλεται, εἶναι ἡ δική σας γενιά. Δὲν ἔχετε νὰ στηριχθεῖτε στὴν οἰκογένειά σας, ὅταν αὐτὴ παλεύει γιὰ «τὰ πρὸς τὸ ζεῖν» της. Δὲν μπορεῖτε νὰ ἐμπιστευθεῖτε στὸ Κράτος μας, τὸ ὁποῖο δὲ βρίσκει τὴ δύναμη νὰ διορθώσει τὸ παρελθόν του καὶ νὰ ἀνασυγκροτηθεῖ μὲ γνώμονα τὴ δικαιοσύνη καὶ τὸ σεβασμὸ τοῦ πολίτη του. Δὲν ἀποφασίζετε νὰ ἀξιοποιήσετε τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σας, ἐπειδὴ κι αὐτὴ σὲ πολλὲς περιπτώσεις μοιάζει νὰ συμβαδίζει μὲ τὸ διεφθαρμένο κρατικισμό μας. Οὔτε μπόρεσε νὰ κρύψει τὴν ἐξουσία της, ὥστε νὰ δεῖτε «τὴν καρδία» της.

 

Σᾶς προτείνω, λοιπόν, τώρα στὴν ἔναρξη τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς σας, νὰ στηριχθεῖτε στὸ Χριστὸ καὶ στὸν …ἑαυτό σας. Ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ δημιουργὸς καὶ ὁ προνοητὴς τοῦ κόσμου καὶ τοῦ καθ’ ἑνός μας. Ἀκόμα κι αὐτοὶ ποὺ Τὸν πολεμοῦν,

ὁμολογοῦν μ’αὐτὸν τὸν
τρόπο τὴν ὕπαρξή Του. Εἶναι ὁ σιωπηλὸς ἔνοχος καὶ ἡ πέτρα τοῦ σκανδάλου ὅλων τῶν ἐποχῶν. Εἶναι Αὐτὸς ποὺ μᾶς ἐλευθερώνει ἀπὸ τὴ σχιζοφρένεια τῆς θρησκείας καὶ ἐπιδιώκει νὰ

Τὸν πλησιάσουμε
μὲ ἐλευθερία καὶ λογική. Ζητάει νὰ Τὸν τιμᾶμε μὲ εἰλικρινῆ καὶ πνευματικὸ τρόπο, χωρὶς τυπολατρεῖες, ὑποκρισίες καὶ ψευτιές. Θέλει νὰ μᾶς ἀπαλλάξει ἀπὸ τὶς ἐνοχὲς καὶ τὶς τύψεις τῶν ἁμαρτιῶν μας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ φόβο τοῦ θανάτου. Αὐτὸς ὁ Χριστὸς ὑποσχέθηκε ὅτι
θὰ εἶναι μαζί μας καὶ δίπλα μας, ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς μας, μέχρι τὴ συντέλεια τῶν αἰώνων. Ὁ Χριστὸς δὲν πνίγει τὴ ζωή μας,

οὔτε τὴν ἐλεύθερη βούλησή μας, γι’ αὐτὸ ζητᾷ νὰ πατήσετε κι ἐσεῖς γερὰ στὰ πόδια σας, νὰ πιστεύσετε στὸν ἑαυτό σας καὶ νὰ μὴν ὑποστείλετε τν σημαία τῶν προσπαθειῶν σας. Ἐργασθεῖτε, ἀγαπητά μου παιδιά, κουρασθεῖτε, διαβάστε ὅσο πρέπει, προβληματισθεῖτε γιὰ ὅλα, μὴ δέχεσθε τίποτε ὡς δεδομένα δογματικὸ καὶ ἀρτηριοσκληρωτικό. Ἐπανεξετάστε τα ὅλα. Δοκιμᾶστε τὴν ἀντοχὴ τῶν ἰδεῶν, τὴν ἀξία τῶν τεχνολογιῶν,
τὴ δραστικότητα τῶν κοινωνικῶν ἐπαγγελιῶν καὶ τῶν κηρυγμάτων. Κρατεῖστε μόνο ὅσα σᾶς εἶναι χρήσιμα, εὐχάριστα καὶ ἀληθινά. Νομίζω ὅτι, μετὰ ἀπὸ αὐτὴν τὴν διερεύνησή σας, θὰ διαπιστώσετε πὼς ὁ Χριστὸς καὶ τὸ Εὐαγγέλιό Του θὰ παραμείνουν σταθερὴ ἀξία στὴ ζωή σας. Ὅμως δοκιμᾶστε αὐτή μου «τὴν ὑποψία». Μὴν τὴ δεχθεῖτε μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ σᾶς τὸ λέει ὁ Ἐπίσκοπός σας. Δοκιμᾶστε το, βασανίστε
το. Ἡ γνώση θὰ σᾶς βοηθήσει σὲ αὐτὴν «τὴν πορεία». Ἡ γνώση, κάθε γνώση (ἀκόμα καὶ ἡ ἄθεη) εἶναι τὸ μεγάφωνο τοῦ Θεοῦ.

Καταλαβαίνετε, παιδιά μου, τί σᾶς προτείνω; Νὰ ξηλώσετε τὸ διάτρυτο καὶ εὐτελισμένο ὁδόστρωμα τοῦ δρόμου ποὺ ἀνεβαίνει

ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία καὶ νὰ στρώσετε
ἕνα νέο, ἄσφαλτο, ἀντοχῆς, μὲ ἄριστα οἰκοδομικὰ ὑλικὰ. Τὸ ὑπᾶρχον σύστημα χρεωκόπησε, διορθῶστε το. Ὅμως, ἀποφασίστε το, τολμῆστε το,
μὴν ἀργήσετε.

Ὅλοι εἴμαστε δίπλα σας καὶ περιμένουμε ὡς πτῶμα τὸ φιλὶ τῆς ζωῆς σας. Περιμένουμε τὸ αἷμα σας νὰ μεταγγιστεῖ στὶς παγωμένες κοινωνικὲς
φλέβες μας.

Μὲ αὐτὴν τὴν ἐλπίδα, σᾶς εὔχομαι καλὴ πλεύση μέσα στὴν τρικυμμία. Τὰ κύμματα καὶ τὸ ἔρεβος τοῦ βυθοῦ ἂς μὴν σᾶς τρομάζουν.

Ὁδηγεῖστε τὸ σκάφος (τὸ ἐθνικό, τὸ οἰκογενειακό, τὸ προσωπικό σας) στὴν ἀπέναντι ἀκτή.

Σᾶς εὔχομαι καλὴ χρονιά, μὲ δύναμη, μὲ ἀντοχὴ καὶ ὑπομονὴ καὶ κατὰ τὸ τρέχον ἔτος.

Ὁ Ἐπίσκοπός σας

Ὁ Μητροπολίτης

Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος