Οπισθοδρόμηση – Καμένη Γη

Του Χρήστου Τουφάκη*

Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηρισθεί η απόφαση να υλοποιηθεί αυτή τη στιγμή ο νόμος Δένδια για την αναδιάρθρωση της Ελληνικής Αστυνομίας με τον οποίο μειώνονται οι οργανικές θέσεις των χαμηλόβαθμων αστυνομικών κατά 7.000;
Πώς μπορείς να κάνεις βήματα εμπρός, όταν ο ίδιος ο θεματοφύλακας που έχει αναλάβει να σε οδηγήσει στον εκσυγχρονισμό, την εκπαίδευση των στελεχών της, αλλά και στην επόμενη φάση αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος με νέες μεθόδους, να αποφασίζει να σου στερήσει βασικά αγαθά;
Με τη μείωση αυτή, πώς θα στελεχωθούν τα διάφορα τμήματα της πόλης μας και της περιφέρειας, έτσι ώστε οι συνάδελφοι ξεκούραστοι, με ανεβασμένο ηθικό και με ιδανικές συνθήκες εργασίας, να δίνουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους κατά την άσκηση του λειτουργήματός τους;
Ενώ πραγματικά θα έπρεπε να υπάρξει αύξηση θέσεων έρχεται το τελειωτικό χτύπημα κατά του οργανισμού μας που μας καθιστά περισσότερο προβληματικούς.
Βλέπουμε με μεγάλη μας απορία τη μείωση των θέσεων στο χαμηλόβαθμο προσωπικό, δηλαδή των συναδέλφων που βρίσκονται στο πεζοδρόμιο και είναι στο πλευρό του απλού πολίτη, και ταυτόχρονα αύξηση των αξιωματικών και των επιτελικών θέσεων.
Δεν θέλουμε κύριοι επιπλέον ανώτερους αξιωματικούς.
ΜΑΧΙΜΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ θέλουμε. Συναδέλφους που θα μπουν στη μάχη του πεζοδρομίου και όχι της καρέκλας.
Όταν βλέπουμε ότι όλοι οι υπόλοιποι Δημόσιοι Υπάλληλοι γνωρίζουν το ωράριο τους, έχουν τις μέρες ανάπαυσής τους, πώς
μπορεί να αισθάνεται ένας αστυνομικός, ο οποίος δεν έχει εξασφαλισμένο το ρεπό του, το ωράριο του και τις συνθήκες εργασίας του;
Αντιλαμβανόμαστε όλοι για μια ακόμη φορά ότι κάποιοι δημιουργούν – αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς. Και το χειρότερο
ότι μας οδηγούν σε οπισθοδρόμηση, απαξίωση και όχι σε νέους δρόμους ανάπτυξης και ευημερίας.
Τελικά κάποιος ας μην αφήσει καμένη γη.

*Α΄ αντιπροέδρου της ένωσης αστυνομικών υπαλλήλων Αλεξανδρούπολης