“Το δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα και το νομό Έβρου στην εποχή της κρίσης”

Μέρος της ομιλίας του Θ. Μαλκίδη στην εκδήλωση του συλλόγου πολυτέκνων Βορείου Έβρου “Οι Άγιοι Θεόδωροι”, με την ευκαιρία της εορτής των προστατών των πολυτέκνων Αγίων Τερεντίου και Νεονίλλης.

1. Η Ελλάδα

Όπως αναφερόταν στο πόρισμα της Βουλής για το δημογραφικό, στη χώρα μας, η γεννητικότητα είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη και το πρόβλημα παίρνει τεράστιες εθνικές διαστάσεις, που μπορεί να απειλήσουν την εθνική μας ανεξαρτησία και ακεραιότητα. Η δημογραφική κατάσταση για την Ελλάδα είναι εφιαλτική εδώ και πολλά χρόνια.

Ειδικότερα, το 2013 καταγράφηκαν στην Ελλάδα 94.134 γεννήσεις και 111.794 θάνατοι (φυσική μείωση πληθυσμού κατά 17.660). Η αντίστοιχη αρνητική μεταβολή το 2012 ήταν 16.297, ενώ το 2011 4.671. Οι γεννήσεις το 2013 μειώθηκαν κατά 6,21% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (δεν συμπεριλαμβάνονται οι γεννήσεις νεκρών βρεφών, οι οποίες το 2012 μειώθηκαν κατά 15,7%), ενώ αντίστοιχα μείωση παρουσίασαν και οι θάνατοι κατά 4,15%.

Οι τελευταίες εξελίξεις στο δημογραφικό πρόβλημα οφείλονται στις επιπτώσεις των μέτρων των Μνημονίων, εξαιτίας των οποίων τα ζευγάρια που εργάζονται με μειωμένους μισθούς και, πολύ περισσότερο, τα ζευγάρια με ένα ή και δύο ανέργους, αδυνατούν και κάνουν παιδιά (όσα δεν έχουν) ή περισσότερα παιδιά (για όσα έχουν και θέλουν να αποκτήσουν και άλλα). Οι νέοι σε ηλικία άνεργοι αδυνατούν να συνάψουν γάμο , ενώ άνεργοι νέοι μεταναστεύουν (μαζί με τα παιδιά τους) σε διάφορες χώρες και δύσκολα θα επιστρέψουν στην Ελλάδα. Παράλληλα αυξήθηκαν οι γεννήσεις νεκρών βρεφών, αυξήθηκαν οι θάνατοι από διάφορες αιτίες (άγχος, καρδιακά επεισόδια), αλλά αυξήθηκαν και οι αυτοκτονίες, για οικονομικούς λόγους.

Επιπλέον τα μνημόνια και οι πρόθυμες κυβερνητικές συνεργασίες ξεπέρασαν τις προηγούμενες στην αδιαφορία τους για το δημογραφικό , υλοποιώντας μέτρα εναντίον των οικογενειών με παιδιά, και ιδιαίτερα των τρίτεκνων και πολύτεκνων, φτάνοντας στο σημείο να θεωρούν τα παιδιά τεκμήριο!!!!!

2. Η μεταπολεμική δημογραφική κατάρρευση του Νομού Έβρου.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 θα αρχίσει να δημιουργείται ένα μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα από το νομό Έβρου κύρια προς τη Γερμανία και κατά δεύτερο λόγο προς Βέλγιο, Ολλανδία, ενώ ακολούθησε η μετανάστευση προς το εσωτερικό. Το 1951 ο πληθυσμός ήταν 141.340 κάτοικοι, το 1961 ήταν 157.760, λόγω της αύξησης των γεννήσεων. Το 1971 ο πληθυσμός μειώνεται λόγω της μεγάλης μετανάστευσης στις 138.988. Η παλιννόστηση της δεκαετίας του 1970 έχει αποτέλεσμα αφού το 1981 απογράφονται 148.486. Ωστόσο και στη δεκαετία του 1980-1990 ο πληθυσμός μειώνεται ξανά αφού το 1991 είναι 143.752. Ο νομός το 2001 έχει πληθυσμό 149.354, και αντιμετωπίζει μια νέα δημογραφική αποψίλωση (-3%) στην περίοδο 1991-2001 και έχει πληθυσμό 146.376 και εμφανίζει σημαντικά μείωση και στην περίοδο 2001-2011. Ειδικότερα για το βόρειο και κεντρικό Έβρο η κατάσταση είναι δραματική, αφού μέσα σε 30 χρόνια ο πληθυσμός μειώθηκε στο μισό!

3. Ο επίλογος (; )

Η Ελλάδα, η Θράκη, ο Έβρος γνωρίζει και θα συνεχίσει να γνωρίζει το 2050 τον τρίτο υψηλότερο βαθμό ηλικιακής εξάρτησης μετά την Ισπανία και την Ιταλία: θα αντιστοιχούν 58,7 υπερήλικες σε κάθε 100 κατοίκους κάτω των 64 ετών. Ειδικότερα στο νομό Έβρου η δημογραφική κατάρρευση είναι προ των πυλών. Η δημογραφική παράμετρος αποτελεί ζήτημα εθνικής ασφάλειας και κυριαρχίας το οποίο πρέπει να εξετασθεί με σοβαρότητα και ειλικρίνεια. Μάλιστα λόγω του επείγοντος του ζητήματος, κάθε καθυστέρηση θα δυσχεραίνει και άλλο την κατάσταση, συνεπώς οι αποφάσεις για την αντιστροφή της κατάστασης πρέπει να ληφθούν άμεσα.