Της Χαράς Καλαμογιώρφου

Η Φυματίωση  ακόμα και σήμερα αποτελεί μία από τις κυριότερες αιτίες θανάτου, σε   πολλές χώρες της γης. Ακόμα και στις ανεπτυγμένες χώρες η φυματίωση παρουσιάζει επανάκαμψη, λόγω του μεγάλου αριθμού ανοσοκατεσταλμένων ατόμων. Μπορεί επίσης σε ασθενείς με πτώση του ανοσοποιητικού του συστήματος (ασθενείς σε θεραπεία με αντικαρκινικά φάρμακα και γλυκοκορτικοστεροειδή, αλκοολοικοί ασθενείς με AIDS,κλπ )

Το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης μπορεί να επιβιώνει για μεγάλα χρονικά διαστήματα, παραμένοντας ανενεργό. Επιπλέον είναι ανθεκτικό στην αλοκοόλη και στα οξέα.
Η αντιφυματική αγωγή είναι μακροχρόνια. Για την αντιμετώπιση τςη νόσου πρέπει να χορηγείται συνδυασμός αντιβιοτικών καθώς όταν δίδεται ένα μόνο αντιφυματικό φάρμακο μπορεί να ανπτυχθεί αντοχή. Η αποτυχία της θεραπείας οφείλεται συνήθως στη μη συμμόρφωση των ασθενών με το θεραπευτικό σχήμα. Τα αντιφυματικά φάρμακα χωρίζονται σε κύρια και επικουρικά (στρεπτομυκίνη, αιθιοναμίδη)

Κύρια αντιφυματικά φάρμακα
Ισονιαζίδη : Είναι το κυριότερο αντιφυματικό φάρμακο. η κατανάλωση οινοπνεύματος αυξάνει τον κίνδυνο της εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών οι κυριότερες από τις οποίες είναι:
-περιφερειακή νευρίτιδα του οπτικού νέυρου. Προλαμβάνεται με την ταυτόχρονη χορήγηση βιταμίνης B6.
-ηπατοτοξικότητα: εμφανίζεται τους δύο πρώτους μήνες της χορήγησης.
-δερματικά εξανθήματα, ερηθηματώδης λύκος από φάρμακα
Ριφαμπικίνη: Είναι βακτηριοκτόνο με κυριότερη ανεπιθύμητη ενέργεια την ηπατίτιδα
Εθαμβουτόλη
Σύμφωνα με την ΠΟΥ (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας) τους πρώτους 4 μήνες της θεραπείας χορηγούνται συνδυασμός και των 4 κύριων αντιφυματικών φαρμάκων, ενώ για 2 μήνες ακόμα χορηγούνται συνδυασμός ισονιαζίδης και ριφαμπικίνης.

Αντιμυκητιασικά φάρμακα
Οι λοιμώξεις από μύκητες μπορεί να είναι επιφανειακές ή συστηματικές (σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς). Οι μυκητιάσεις εμφανίζονται κυρίως στους βλεννογόνους και τα νύχια. Παράγοντες που ευνοούν την εμφάνιση μυκητιάσεων είναι: η κακή διατροφή, η λήψη κορτικοστεροειδών για μεγάλο χρονικό διάστημα, η ανοσοκαταστολή, η ακτινοθεραπεία, διάφορες συστηματικές νόσοι (π.χ. διαβήτης)
Τα αντιμυκητιασικά φάρμακα χωρίζονται στις εξής κατηγορίες:
-πολυένια (νυστατίνη, αμφοκερικίνη Β)
-αζόλες (μικοναζόλη, κετοαζόλη, εκοναζόλη, κλοτριμαζόλη)
-άλλα αντιμυκητιασικά: γριζεφουλβίνη, 5-φθοριοκυτοσίνη)
Πολυένια (Μycostatin, Fungisone)
Η μυκοστατίνη είναι αποτελεσματική ενάντια στην Candida. H αμφοτερκίνη έχει ευρύ φάσμα και μπορεί να χορηγηθεί και παρεντερικά. Συχνά αναπτύσσεται αντοχή. Μπορεί να εμφανίσει νεφροτοξικότητα, ηπατοτοξικότητα και νευροτοξικότητα.
Αζόλες (Daktarin, Fungoral, Fungustatin
Δρουν ενάντια σε ενα μεγάλο φάσμα μυκήτων. ‘Οταν εφαρμόζονται τοπικά έχουν άμεσα αποτελέσματα. Ο χρόνος αγωγής είναι 5-6 ημέρες.