Αλησμόνητες αγαπημένες πατρίδες
Του Κωνσταντίνου Λύτρα*
Σεπτέμβρης 1922 και 1955. Η θυσία, ο ξεριζωμός.
– «Το πρώτο σου χρέος, εκτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει». (Νίκος Καζαντζάκης).
Η καταστροφή της Σμύρνης
… ο αφανισμός του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας ολοκληρώθηκε από το 1919 ως το 1923. Το 1919 η Ελλάδα πήρε την εντολή από τους Δυτικούς συμμάχους της να αποβιβάσει στρατεύματα στην Μ. Ασία για να προστατεύσει τους Ελληνικούς πληθυσμούς. Πρόθεσή της ήταν να επιβάλει τον σεβασμό των όρων της Συνθήκης των Σεβρών, που ο κύριος σκοπός της ήταν η εξασφάλιση των δικαιωμάτων των εθνοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Την 2-5-1919, αποβιβάστηκε στη Σμύρνη ο Ελληνικός Στρατός, ο οποίος τελικά εγκατέλειψε τη φλεγόμενη πόλη στα στρατεύματα του Κεμάλ την 9-9-1922. Ο Κεμάλ είχε αποφασίσει να επιφέρει μια πλήρη και ανεπανόρθωτη καταστροφή του Χριστιανισμού στη Μ. Ασία. Το σχέδιο ήταν να παραδοθεί η πόλη για μερικές μέρες στη σφαγή και στην ακολασία. Τα θύματα της σφαγής, Έλληνες και Αρμένιοι, υπολογίστηκαν σε 150.000.
Η χαριστική βολή …
… το πογκρόμ που εξαπολύθηκε εναντίον των Ελλήνων της Πόλης, την 6-9-1955. Νύχτα τρόμου …
Συμπεράσματα – επισημάνσεις
… η Βασιλεύουσα δεν έπεσε το 1453. Τον Σεπτέμβριο του 1922 πατήθηκε. Πέθανε και ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς. Όμως όσο ζει η ανάμνηση του μαρτυρίου του Χρυσοστόμου … η Ιωνική γη, η Θρακική γη, η Ποντιακή γη, η βόρεια Κυπριακή γη θα είναι Ελληνική. Και το μαρτύριό του δεν θα λησμονηθεί ποτέ!