Τελικά αποδεικνύεται ότι η βιασύνη πολλές φορές έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Με αφορμή την εύστοχη παρατήρηση αναγνώστη του thraki Νεα, ότι η κίτρινη γραμμή η οποία δημιουργήθηκε με εντολή από το δήμο Ορεστιάδας στην οδό Αγίων Θεοδώρων για να σταθμεύουν τα οχήματα παράλληλα με το πεζοδρόμιο, όχι μόνο μπήκε χωρίς καμία επίσημη απόφαση, αλλά ήταν και τελείως . . . άστοχη!

«Έτσι όπως την έβαλαν, είναι για να απαγορεύουν τη στάθμευση», παρατήρησε ο αναγνώστης του thraki Νεα.

Η βιαστική ενέργεια του δήμου Ορεστιάδας, είχε ως αποτέλεσμα να ξοδευτούν χρήματα, να χαθούν εργατοώρες και αποτέλεσμα να μην υπάρχει. . . γιατί λίγες ώρες αφού έκαναν τη γραμμή, την έσβησαν άρον άρον, καθώς δεν υπήρχε καμία απόφαση οργάνου του δήμου.

Λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές, δηλαδή σε προεκλογική περίοδο, ο δήμος Ορεστιάδας προσπάθησε άστοχα να ικανοποιήσει αίτημα επαγγελματιών του συγκεκριμένου τμήματος της Αγίων Θεοδώρων για παράλληλη στάθμευση των οχημάτων.

Αντί να συνεδριάσει το δημοτικό συμβούλιο και να αποφασίσει, αντί να ειδοποιήσουν τους οδηγούς έστω και με εκείνα τα χαρτάκια που βάζουν για απαγόρευση στάθμευσης πριν την παρέλαση, επέλεξαν να βάψουν και μετά να σβήσουν.

Το συγκεκριμένο ζήτημα, η διαχείριση της καθημερινότητας, είναι βασικό και αποτελεί αξίωμα για κάθε εξουσία.

Ο πολίτης πρέπει να εισπράττει υπηρεσίες, πρέπει να λαμβάνει αυτά που δικαιούται, πρέπει να νιώθει ότι ζει σε μία κοινωνία όπου είναι εν τάξει κι όχι εν αταξία.

Το έργο και το αποτέλεσμα του κάθε αιρετού δεν κρίνεται στο τέλος ή μάλλον οι πολίτες δεν πρέπει να κρίνουν μόνο μ’ αυτά που βλέπουν στο τέλος.
Οι εποχές άλλαξαν, γιατί οι Έλληνες αποφασίσαμε για πολλά στο παρελθόν, τα οποία πλέον δεν μπορούμε να τα ξεχάσουμε. Τα κρίνουμε, τα ζυγίζουμε, τα πιστεύουμε ή τα απορρίπτουμε άσχετα με το αν είχαν μπλε, πράσινο, κόκκινο, κίτρινο ή αν σκεπάστηκαν με μαύρο χρώμα.
Γιάννης Τομαδάκης