Ο Κώστας Μολτσίδης, ο γνωστός σε όλους μας ράπερ LAVA, μπορεί να τραγουδά « Οι δρόμοι με γεμίζουν» ωστόσο κάποιες διαδρομές στη ζωή του παραλίγο να αποβούν μοιραίες!

Το πνεύμα των Χριστουγέννων πέρα από μυθιστόρημα του Ντίκενς, ήταν αυτό που κυριολεκτικά έσωσε τον ράπερ από έναν δολοφόνο. Η ιστορία ξεκινά τρία χρόνια πριν και τα καρμικά μηνύματα που έδειχναν ότι ο LAVA είναι τυχερός μέσα στην πρόσκαιρη ατυχία του, ξεκίνησαν από το αεροδρόμιο της Κύπρου.
«Ήταν παραμονή Χριστουγέννων και μετά τη συναυλία μου στην Πάφο, πήγα στο αεροδρόμιο προκειμένου να πετάξω στις 17.30 για Θεσσαλονίκη. Από τα μεγάφωνα ανακοινώνεται ότι η πτήση θα έχει καθυστέρηση 20 λεπτά καθώς υπάρχει πρόβλημα τροχοπέδησης που έχει να κάνει με τα φώτα του αεροδρομίου. Έχει πάει 18.00 και από την εταιρεία μας δίνουν κουπόνια για να φάμε στα μαγαζιά του αεροδρομίου. 8 το βράδυ και δεν έχουμε την παραμικρή ενημέρωση. Μάλιστα άρχισαν να μου τηλεφωνούν φίλοι από την Αθήνα γιατί είπαν στις ειδήσεις για το πρόβλημα στο αεροδρόμιο και ανησυχούσαν. Έχει πάει 9 και τίποτα και αρχίζω ν΄ανησυχώ σοβαρά γιατί φοβάμαι μήπως έχει να κάνει με τρομοκρατική ενέργεια. Τελικά μας ενημερώνουν ότι θα πετάξουμε από το αεροδρόμιο της Πάφου.
Ανεβαίνουμε όλοι οι επιβάτες έξαλλοι σ ένα λεωφορείο και πηγαίνουμε Πάφο όπου έχει έρθει ένα μεγάλοairbus για να μας παραλάβει. Τα προβλήματα όμως δεν σταματάνε εδώ. Μας ενημερώνουν μέσα στο αεροπλάνο ότι θα πάμε πρώτα Αθήνα και μετά Θεσσαλονίκη. Φτάνουμε Αθήνα. Μας κατεβάζουν από το αεροπλάνο και μας επιβιβάζουν σε άλλο. Έχει ήδη πάει μεσάνυχτα! Κάναμε Χριστούγεννα μέσα στο αεροπλάνο. Πλησιάζοντας στη Θεσσαλονίκη μας πληροφορούν ότι έχει πολύ ομίχλη και υπάρχει πρόβλημα με την προσγείωση και μάλλον θα χρειαστεί να επιστρέψουμε Αθήνα. Μετά τις διαμαρτυρίες των επιβατών που πλέον δεν άντεχαν μια νέα ταλαιπωρία, ο γενναίος πιλότος αναλαμβάνει την ευθύνη και αποφασίζει να προσγειωθούμε στο αεροδρόμιο της Μίκρας» διηγείται ο LAVA στη ΝEWSBOMB. Το συναίσθημα εκείνης της στιγμής;
«Απίστευτη ανακούφιση. Σκεφτείτε ότι είχαμε όλοι φοβηθεί ότι δεν θα φτάναμε ποτέ. Μάλιστα ο συνεπιβάτης μου, έφτασε να μου δείχνει κλαίγοντας τις φωτογραφίες των παιδιών του, που τον περίμεναν για να κάνουν Χριστούγεννα».
Ο LAVA βγαίνει από το αεροδρόμιο και βρίσκεται μπροστά σε τέσσερα ταξί που περιμένουν τους επιβάτες της πτήσης. Την ώρα που πάει να επιβιβαστεί στο πρώτο, τον προλαβαίνει ένας άλλος επιβάτης και μπαίνει μέσα.«Ο ταξιτζής μου πρότεινε αν θέλω να μπω κι εγώ αλλά νευρίασα τόσο που επιβιβάστηκα στο δεύτερο ταξί.
Ήμουν τόσο κουρασμένος που δεν ήθελα να δώσω συνέχεια. Στο δρόμο έλεγα την περιπέτειά μου στον ταξιτζή όταν μετά από λίγη ώρα χτυπάει το τηλέφωνό του και τον βλέπω να χλωμιάζει και να κλαίει. Μου λέει « Φίλε μέχρι εδώ μπορώ να σε πάω. Πλήρωσέ με πρέπει να φύγω» . Τον ρωτάω τι έγινε και μου εξηγεί μέσα σε λυγμούς , ότι κάποιος μαχαίρωσε άγρια τον 32χρονο ταξιτζή που ήταν πριν απ΄ αυτόν στο αεροδρόμιο, με 9 μαχαιριές! Εκείνο το διάστημα γενικά στη Θεσσαλονίκη υπήρχε κάποιος που «χτυπούσε» ταξιτζήδες και ήταν όλοι τρομοκρατημένοι.
Κατεβαίνω από το ταξί και πραγματικά άρχισα να ευχαριστώ τον Θεό γιατί μέσα στην ταλαιπωρία της ημέρας, ήμουν ζωντανός! Θα μπορούσα μπαίνοντας μαζί με τον δολοφόνο στο ταξί να ήμουν κι εγώ νεκρός. Ίσως πάλι να είχα αποτρέψει μια δολοφονία. Ποτέ δεν ξέρεις! Γι αυτό και εγώ από τότε πιστεύω στη βοήθεια του Θεού περισσότερο από ποτέ»
Αυτά ήταν τα Χριστούγεννα του LAVA που τον έκαναν να πιστεύει πλέον στο Θαύμα των Χριστουγέννων.
nassosblog