Νέους σαραντάρηδες, επαγγελματικά καταξιωμένους και κομματικά ανεξάρτητους επιθυμούν ως δημάρχους και περιφερειάρχες οι έλληνες.
Τα ευρήματα της έρευνας που διενήργησε η Κάπα Research που δημοσιεύει Το Βήμα της Κυριακής σε ένα κολοσσιαίο δείγμα 30.249 ατόμων πανελλαδικά, αποτυπώνουν μια καινούρια εικόνα για τις αντιλήψεις των πολιτών έπειτα από τέσσερα χρόνια εφαρμογής προγραμμάτων σωτηρίας, τα οποία διέλυσαν τους κοινωνικούς αρμούς.
Η έρευνα καταδεικνύει ότι αμφισβητείται εκ θεμελίων το μοντέλο διοίκησης των δήμων και των περιφερειών, αλλά καταδικάζεται και ο τρόπος, με τον οποίο διαχειρίζονται τις εξουσίες και το δημοτικό ταμείο οι δήμαρχοι.
Οι πολίτες εξακολουθούν να αναζητούν νέα πρόσωπα, έχουν όμως πιο κατασταλαγμένα κριτήρια από κάθε άλλη φορά.
Επιθυμούν νέα πρόσωπα, σαραντάρηδες, ώστε να έχουν επαγγελματική καταξίωση, αλλά μεγαλύτερο προσόν για τους υποψηφίους θεωρείται η αποδέσμευσή τους από κομματικούς μηχανισμούς.

Με άλλα λόγια, πρώην βουλευτές, αποτυχημένοι πολιτευτές και γόνοι πολιτικών τζακιών θα ξεκινήσουν με ασήλωτα βαρίδια την εκστρατεία τους.

Οι πέντε δημοφιλέστεροι περιφερειάρχες είναι οι: Σταύρος Αρναουτάκης (ΠΑΣΟΚ, Κρήτης), Κωνσταντίνος Αγοραστός (ΝΔ, Θεσσαλίας), Αλέξανδρος Καχριμάνης (ΝΔ, Ηπείρου), Γιάννης Σγουρός (ΠΑΣΟΚ, Αττικής) και Ιωάννης Μαχαιρίδης (Νοτίου Αιγαίου).
Οι δέκα δημοφιλέστεροι δήμαρχοι σε δήμους άνω των 50.000 κατοίκων είναι οι: Γεώργιος Ιωακειμίδης (Νίκαιας και Ρέντη), Διονύσιος Χατζηδάκης (Π.Φαλήρου), Νικόλαος Ζενέτος (Ιλίου), Σίμος Δανιηλίδης (Νεάπολης-Συκεών), Νικόλαος Σαράντης (Αγ.Αναργύρων-Καματερού), Ανδρέας Παχατουρίδης (Περιστερίου), Σταύρος Κασιμάτης (Κορυδαλλού), Ευάγγελος Λαμπάκης (Αλεξανδρούπολης), Ιωάννης Μπουτάρης (Θεσσαλονίκης) και Ηρακλής Γκότσης (Νέας Ιωνίας).

Επίσης, το δίλημμα «μνημόνιο-αντιμνημόνιο» έχει χάσει την ισχύ του.

Αν τα παραπάνω ευρύματα συνδυαστούν με το 44,9%, οι οποίοι στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών θα επέλεγαν υποψήφιο της Κεντροαριστεράς, και με το 45,7% που θα επέλεγε περιφερειάρχη από τον ίδιο χώρο, φαίνεται να δημιουργείται μια κρίσιμη εκλογική μάζα που ενδέχεται να αλλάξει τους συσχετισμούς.
Επίσης το 48,8% των πολιτών έχει θετική ή μάλλον θετική άποψη για τον Καλλικράτη.