Λαθυστερήσεις και στην καταπολέμηση της δακοκτονίας καταγγέλλει η Περιφερειακή Αναγέννηση. Στην ανακοίνωση που εξέδωσε σημειώνει:

Τα πάντα πηγαίνουν αργά στην Περιφέρεια ΑΜΘ, το ίδιο και στη δακοκτονία, ενώ η παραγωγή ελιάς πλήττεται!
Είμαστε υποχρεωμένοι να επιστήσουμε την προσοχή της διοίκησης της Περιφέρειας ΑΜΘ και του κ. Γιαννακίδη ότι, παρότι από 20-6-2013 με απόφαση του Γεν. Γραμματέα του Υ.Α.Α.Τ. (ΑΔΑ: ΒΕΖΑΒ-ΨΙΑ) έχει ολοκληρωθεί η κατανομή προσωπικού για την καταπολέμηση του δάκου – 2013, όχι μόνον πέρασε μια άπρακτη μια εβδομάδα αλλά το θέμα δεν εισάγεται για υλοποίηση ούτε στις αυριανές συνεδριάσεις των επιτροπών (Οικονομικής και Αγροτικής Οικονομίας).
Στην περιφέρειά μας κατανέμονται 96 άτομα προσωπικό στην Π.Ε. Καβάλας για την Θάσο και 30 άτομα για την Π.Ε. Έβρου και είναι γνωστές οι ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες που επικρατούν φέτος για την ανάπτυξη του δάκου, για την μεγάλη προσβολή του ελαιόκαρπου, με καθοριστικές συνέπειες στην παραγωγή ελιάς και λαδιού και, κατ’ επέκταση, στο εισόδημα των ελαιοκαλλιεργητών της περιφέρειας και κυρίως της Θάσου. Ενώ επιβαλλόταν επιτακτικά να ενεργήσουν ως διοίκηση για την άμεση-αυθημερόν εάν ήταν δυνατόν- έναρξη της δακοκτονίας προκειμένου να προστατευτούν οι παραγωγοί και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ελαιοπαραγωγής κινούνται για μια ακόνη φορά αργά και με ρυθμούς ξένους προς τις αγωνίες των πολιτών!
Τους καλέσαμε, να αναλάβουν τις ευθύνες σας και να εισάγουν το θέμα (με πλήρη εισήγηση) στις αυριανές δύο συνεδριάσεις λόγω του επείγοντος χαρακτήρα που έχει, ώστε να καταστεί δυνατή η έγκαιρη έναρξη της δακοκτονίας.
Ο επικεφαλής της «Περιφερειακής Αναγέννησης» κ. Γ. Παυλίδης, σχολίασε: «Τα πάντα πηγαίνουν αργά στην Περιφέρεια ενώ οι πολίτες πληρώνουν τις συνέπειες. Είναι φανερή παντού η ανεπάρκεια τους, τα αργά αντανακλαστικά και η απόστασή τους από τα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών. Όλα αυτά τη στιγμή που οι πολίτες υποφέρουν και αγωνίζονται για την επιβίωση τους. Ευτυχώς ο χρόνος τους τελειώνει. Με την ευκαιρία τους καλούμε να είναι προσεκτικοί στην οικειοποίηση έργων που ετοίμασαν και δούλεψαν άλλοι, γιατί εκτίθενται στην κοινωνία.»