Οι ισχυροί της Γης και τα εθνικά μας θέματα
ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ
΄Ολοι οι ΄Ελληνες (αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι) γνωρίζουν ότι ένα πολιτικο-οικονομικό-στρατιωτικό κατεστημένο άναψε το πράσινο φως για την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο και για τη μέχρι σήμερα παραμονή τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων. Διότι ανέκαθεν προτιμούσε μια κατεχόμενη Κύπρο από ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα (Αγγλο-Τουρκο-Ελλαδικά), ώστε να ελέγχει καλύτερα εκ του σύνεγγυς το χώρο της Μέσης Ανατολής και τις πηγές πετρελαίου. Γνωρίζοντας ότι η Κύπρος είναι ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο στην ευαίσθητη και μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας περιοχή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου από την 37/χρονη de facto διχοτόμηση της Μεγαλονήσου και της πρωτεύουσάς της Λευκωσίας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο όνειδος και αίσχος για τους ισχυρούς της Γης και για την ευρωπαϊκή ηγεσία η περαιτέρω συνέχιση του κυπριακού δράματος και τραγωδίας.
Γνωρίζουν οι ΄Ελληνες ότι αυτές οι δυνάμεις δεν επιτρέπουν ουσιαστικά την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων του Αιγαίου, καθώς και την ανάλογη επέκταση της υφαλοκρηπίδας και του εναέριου χώρου των ελληνικών νησιών του Αν. Αιγαίου. Διότι δεν θέλουν να μετατραπεί η Αν. Μεσόγειος και το Αιγαίο σε κλειστή ελληνική λίμνη, ώστε να είναι «ελεύθερη» στη ναυσιπλοία των ξένων πολεμικών και εμπορικών στόλων. Προτιμούν επίσης να μην είναι απαραίτητο στα ξένα αεροπλάνα να παίρνουν την άδεια και την έγκριση των ελληνικών αρχών για την είσοδό τους στο F.I.R. Αθηνών.
Αυτό το κατεστημένο είναι που σταμάτησε τις τουρκικές και ελληνικές έρευνες για πετρέλαιο στο Αιγαίο, ώστε σε μια δεδομένη εφεδρική ανάγκη να γίνει η τριμερής (Αμερικανο-Τουρκο-Ελληνική) συνεκμετάλλευση των σημαντικών κοιτασμάτων πετρελαίου. Αυτό το ίδιο κατεστημένο ανακαλύπτει κάθε χρόνο καταπάτηση των μειονοτικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Συμφωνεί επίσης με την αναθεώρηση της Σύμβασης-Συνθήκης της Λωζάνης, ώστε να διευθετηθούν σύμφωνα με τα συμφέροντά του οι ελληνοτουρκικές διαφορές, που δεν είναι μόνο η υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. Επιδιώκει διμερή διάλογο και συμφωνία μεταξύ των δύο μερών με δικό του το ρόλο του επιδιαιτητή και χωρίς προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο. Αυτό το κατεστημένο, καταπατώντας και παραβιάζοντας τις διεθνείς Συνθήκες και τις επίσημες αποφάσεις του Σ.Α. του Ο.Η.Ε., αναγνωρίζει το κρατίδιο των Σκοπίων ως «Μακεδονία», παρότι εκκρεμεί η διευθέτησή του με απευθείας διμερείς συνομιλίες στα πλαίσια του Ο.Η.Ε. Εν γνώσει του πιέζει και εκβιάζει την Ελλάδα να δεχθεί το κρατίδιο αυτό, τόσο στο ΝΑΤΟ, όσο και στην Ε.Ε. Με το ίδιο σκεπτικό και αδιαφορώντας για τις επιφυλάξεις σοβαρής μερίδας Ευρωπαίων, πιέζει και εκβιάζει για ταχεία ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε ως πλήρες μέλος, ενώ η Τουρκία δεν εκπληρώνει τις συμβατικές της υποχρεώσεις.
Ωστόσο, πολλοί λαοί και πολλές ηγεσίες τους υποτάσσονται στις υπέρτερες αυτές δυνάμεις και αναγνωρίζουν σ΄αυτές έναν ηγεμονικό και κυριαρχικό ρόλο. ΄Οταν όμως ένα κράτος έχει περιορισμένη εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία, τότε και ο λαός του έχει περιορισμένη λαϊκή κυριαρχία, αφού ουσιαστικά δεν επιλέγει την πολιτική ηγεσία του, την οποία επιβάλλουν οι υπέρτερες δυνάμεις, δηλαδή οι ξένες ισχυρές δυνάμεις. Με όλα τα παραπάνω δεν απαλλάσσουμε από τις δικές τους μεγάλες ευθύνες τις εκάστοτε ελληνικές ηγεσίες και τον εαυτό μας, αλλά δεν είναι ώρα αυτοκριτικής και αυτομαστιγώματος.
Δεν είναι εύκολο να αποδεχθούμε ότι,αφενός η περήφανη χώρα μας με τη μακραίωνη και ένδοξη ιστορία της και αφετέρου ο ανυπότακτος ελληνικός λαός των μεγάλων αποφάσεων, δεν διαθέτουμε άλλες ευέλικτες διπλωματικές επιλογές, ώστε να διεκδικήσουμε την εδαφική μας ακεραιότητα, την εθνική μας ανεξαρτησία και τη λαϊκή μας κυριαρχία. Δεν αρμόζει στους ΄Ελληνες να εκλιπαρούν τα ξένα κέντρα αποφάσεων να δώσουν επιτέλους μια δίκαιη λύση στα χρονίζοντα εθνικά μας θέματα. Αφού είναι δεδομένο ότι αυτά τα ξένα κέντρα επιδιώκουν να δώσουν λύση σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα και τις δικές τους επιδιώξεις και όχι όπως είναι φυσικό και δίκαιο σύμφωνα με τις αποφάσεις των διεθνών οργανισμών. Δυστυχώς, όμως, ο σύγχρονος κόσμος έφτασε σε τέτοιο σημείο κατάπτωσης και παρακμής, ώστε οι διεθνείς οργανισμοί να έχουν καταστεί εργαλεία στις επιδιώξεις και στα συμφέροντα των ισχυρών της Γης και όχι στο διεθνές δίκαιο…!