ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ
«΄Οσοι αργούν στο κάλεσμα της ιστορίας, τότε τιμωρούνται»
Μιχαήλ Γκορμπατσόφ 1989

Το παραπάνω φιλοσοφημένο και αποδεδειγμένο στην πράξη απόφθεγμα του τέως Ρώσου Προέδρου Μιχαήλ Γκορμπατσόφ (του ανθρώπου που άλλαξε τον κόσμο) προσπαθούν και αγωνίζονται με κάθε θυσία οι ΄Ελληνες να το μετουσιώσουν σε πράξη και να προλάβουν το κάλεσμα της ιστορίας, ώστε η χώρα μας και οι πολίτες της να αδράξουν την ευκαιρία και να μετεξελίξουν την κρίση σε αλλαγή του σάπιου και σαθρού με κάτι πιο στέρεο, πιο υγιές, πιο ανθεκτικό και πιο αποτελεσματικό. Προσπαθούν, ώστε μέσα από την ήττα να βγουν νικητές, μέσα από τον ΄Αδη να βρεθούν στον πάνω κόσμο και μέσα στη βαρυχειμωνιά να φέρουν τις αλκυονίδες μέρες.
΄Ολοι οι ΄Ελληνες κατανοούν ότι η σημερινή κρίση έχει βαθιές ρίζες στο αμαρτωλό παρελθόν και ότι όλοι μας -άλλος λίγο, άλλος πολύ- είμαστε συνένοχοι στο έγκλημα της διαχρονικής δημιουργίας του συσσωρευμένου αβάσταχτου χρέους και των πρωτοφανών ελλειμμάτων της χώρας, αφού καταναλώναμε περισσότερα από όσα παράγουμε. ΄Ολα τα σημερινά μας δεινά έχουν ως βασικό αίτιο τον εκμαυλισμό και την ελαστικοποίηση των συνειδήσεων της δικής μας γενιάς. Μόνο τώρα έχουμε συνειδητοποιήσει ότι είμαστε πρωταθλητές στη διαφθορά, στη διαπλοκή και στα σκάνδαλα που ακόμη και σήμερα αποκαλύπτονται καθημερινά. Δεν ισχυριζόμαστε ότι όλοι είναι ίδιοι και ότι όλοι πήραν μέρος στο τσιμπούσι. Αλλά κανείς δεν αμφισβητεί ότι υπήρξαν στο παρελθόν νοσηρά φαινόμενα τσοχατζοπούλειας διαπλοκής, αθέμιτου πλουτισμού και χλιδής, μέσα σ΄ένα γενικότερο διαπαραταξιακό κοινωνικό κλίμα διαπλοκής, λαμογιάς και συναλλαγής. ΄Οχι μόνο εμείς οι ίδιοι αλλά και οι ξένοι (φίλοι και εταίροι) απορούσαν για την τόσο άνετη και χλιδάτη ζωή που έκαναν οι περισσότεροι ΄Ελληνες σε μια χώρα μικρής παραγωγικότητας και χαμηλής ανταγωνιστικότητας. Τώρα αντιληφθήκαμε την αντικειμενική αλήθεια ότι το ψάρι δεν βρωμάει μόνο από το «κεφάλι» αλλά και από τα «σπλάχνα» του, δηλαδή τους επίορκους δημόσιους λειτουργούς αλλά και από τους ρέποντες προς το ατομικό συμφέρον και την παρανομία πολίτες που συμμετείχαν στη δημοπρασία και στον ανταγωνισμό διαπλοκής και συναλλαγής με όλες τις εξουσίες.
Επειδή όμως, όταν ένας άνθρωπος ή ένας λαός κοιτάζει περισσότερο πίσω και λιγότερο μπροστά, είναι σίγουρο ότι θα σκοντάψει και θα πέσει πολλές φορές, σήμερα ο ΄Ελληνας που το κατάλαβε αυτό προσπαθεί να το αποφύγει, να χαράξει μια κόκκινη γραμμή με το παρελθόν, να έχει στραμμένο το βλέμμα του εμπρός και να πορευτεί με τον καλό του εαυτό προς τον δύσκολο αλλά σίγουρο δρόμο. ΄Οταν ο ΄Ελληνας προσπαθεί να σφυρηλατήσει μια νέα προσωπικότητα και αγωνίζεται να αποκτήσει μια πιο αυστηρή κουλτούρα, οφείλουμε να το εκτιμήσουμε και να το σεβαστούμε. Οφείλουμε να εγκωμιάσουμε τον πειθαρχημένο, τον μετροεπή και τον προσηλωμένο στην ατομική και συλλογική ευθύνη έλληνα πολίτη. Οφείλουμε να στηριχτούμε πάνω σ΄αυτή τη νέα κουλτούρα και νέα στάση ζωής.
΄Οταν ένας λαός βρίσκεται κάτω από τη μέγκενη και υπομένει καρτερικά τα πάνδεινα της κρίσης, δεν μπορούν οι ισχυρές δυνάμεις να μη σταθούν συναγωνιστές, αλληλέγγυοι και συμπαραστάτες. Οι ΄Ελληνες σ΄αυτή τη δύσκολη φάση χρειάζονται κατανόηση, εμπιστοσύνη και βοήθεια για να βγουν από το σκοτεινό τούνελ και να λουστούν στο φως της ελπίδας και της θετικής προοπτικής.