Παρέμβαση Λαϊκής Συσπείρωσης στο συνέδριο για τις ΕΟΖ
Στην Ημερίδα που πραγματοποίησε Τετάρτη 20.3.ξ2013 το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ στην Αλεξανδρούπολη με θέμα «ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΝ. ΜΑΚΕΔ. – ΘΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ» παρέμβαση έκ μέρους της Λαϊκής Συσπείρωσης έκανε ο Περιφερειακός Σύμβουλος και μέλος του Γρ. Περιοχής Αν. Μακεδονίας-Θράκης του ΚΚΕ Τρέλλης Χρήστος.
Στην παρέμβασή του τόνισε:
«Θα θέλαμε πρώτα απ όλα να τονίσουμε ότι η κρίση και η χρεοκοπία είναι γέννημα του καπιταλιστικού συστήματος, είναι αποτέλεσμα της υπερσυσώρευσεις κεφαλαίων και παραγωγής που δεν μπορούν να επαναεπενδυθούν και αντικειμενικά οδηγού στην καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και πρώτα απ΄όλα της εργατικής δύναμης. Οι τελευταίες κυβερνήσεις στη χώρα μας και η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση του μαύρου μετώπου με την όποια διαχείριση ασκούν, οδηγούν το λαό στη χρεοκοπία, επιδιώκοντας τις μικρότερες απώλειες για το κεφάλαιο και τα κέρδη του.
Στην Περιοχή Αν. Μακεδονίας – Θράκης τα αποτελέσματα της κρίσης είναι πιο οδυνηρά γιατί η περιοχή μας βρίσκονταν και στην περίοδο της δήθεν ισχυρής Ελλάδας – της ανάπτυξης και σήμερα βρίσκεται σε μια από τις τελευταίες θέσεις των Περιφερειών της Ευρωζώνης με βάση τους δείκτες ανάπτυξης και το ΑΕΠ. Η αλματώδης αύξηση της ανεργίας, κατατάσσει την περιοχή στις πρώτες θέσεις σε ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα. Επιχειρήσεις που επιδοτήθηκαν από τα λεφτά του λαού έκλεισαν (Λαναράς, ΘΡΑΚΗ Α.Ε., Κεραμοποιεία ΚΟΘΑΛΗ, ΔΕΛΦΙΝΙ, GROUPAS, κ.ά.) ή μεταφέρθηκαν στις γειτονικές βαλκανικές χώρες. Δημόσιες και Συνεταιριστικές επιχειρήσεις (όπως Βιομηχανία Ζάχαρης Ξάνθης, ΣΕΒΑΘ, ΣΕΠΕΚ) έκλεισαν με αποτέλεσμα εκατοντάδες χαμένες θέσεις εργασίας, ή ξεπουλήθηκαν στο μεγάλο κεφάλαιο (ΒΦΛ).
Οι αυτοαπασχολούμενοι (έμποροι, επαγγελματίες, βιοτέχνες) υπερχρεωμένοι οδηγούνται με γρήγορους ρυθμούς στο κλείσιμο των επιχειρήσεών τους.
Ίδια και χειρότερη είναι η κατάσταση στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας, που έχει σαν αποτέλεσμα την ένταση του ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών, τα ελλείμματα, τη διατροφική εξάρτηση, την παράδοση στο μεγάλο κεφάλαιο της αγροτικής γης, των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, του δασικού πλούτου. Τα προβλήματα αυτά θα πολλαπλασιαστούν με το νέο πλαίσιο της ΚΑΠ.
Θεωρούμε πέρα για πέρα λαθεμένη την αντίληψη όσων υποστηρίζουν πως στα πλαίσια μια γενικής αντιλαϊκής πολιτικής, που ασκείται στο όνομα της πλουτοκρατίας στο επίπεδο της χώρας, μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή τοπική ανάπτυξη. Και μάλιστα σήμερα που η οικονομική κρίση οξύνεται και βαθαίνει. Ή ότι το πρόβλημα ήταν το Αθηνοκεντρικό μοντέλο και όχι η καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις που το μεγάλο κεφάλαιο επενδύει σε εκείνες τις περιοχές και κλάδους όπου εξασφαλίζει το μέγιστο ποσοστό κέρδους.
Στην ίδια ακριβώς λογική κινείται και η αντίληψη που προβάλει την δήθεν “υγιή επιχειρηματικότητα” και ανάπτυξη, που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ζήτημα που τίθεται είναι: ανάπτυξη από ποιον και για ποιον. Ανάπτυξη για τα μονοπώλια ή για το λαό.
Η επίκληση της αειφορίας και της βιώσιμης ανάπτυξης, της κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής από πλευράς της αστικής τάξης και των κυβερνήσεων, είναι στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων. Τίποτε από αυτά δεν είναι εφικτό στα πλαίσια των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Πρόκειται για ιδεολογική προπαγάνδα που στοχεύει στην πιο εύκολη αποδοχή από τα λαϊκά στρώματα, ειδικά στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές, όλων αυτών των αντιλαϊκών επιλογών.
Η ανισόμετρη ανάπτυξη είναι σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα, είναι ο απόλυτος νόμος του καπιταλισμού, εκφράζεται σε όλες τις χώρες ανεξαρτήτου του επιπέδου ανάπτυξης και μεταξύ των χωρών, γιατί το μεγάλο κεφάλαιο επενδύει σε εκείνους τους κλάδους και χώρους που μπορεί να μεγιστοποίηση το μέσο ποσοστό κέρδους. Γι αυτό είναι αδύνατο στα πλαίσια αυτού του συστήματος να ξεπεραστούν οι όποιες ανισομετρίες υπάρχουν σε επίπεδο χώρας ή Περιφέρειας.
Η τοπική ανάπτυξη καθορίζεται από τη γενικότερη πορεία, από την κεντρική πολιτική. Νησίδες ευημερίας δεν μπορούν να υπάρξουν όταν γύρω μας τα πάντα ξεθεμελιώνονται.
Καμιά διοικητική αναδιάρθρωση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, τις αντιλαϊκές συνέπειες της, εφόσον το κουμάντο το έχει η εξουσία των μονοπωλίων.
Η παροχή κινήτρων και ειδικών προνομίων στο μεγάλο κεφάλαιο, για να επενδύσουν σε περιοχές όπως η ΑΜ-Θ δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Εφαρμόστηκε εδώ και δεκαετίες από όλες τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με κριτήρια την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα, την κερδοφορία, στα πλαίσια της περίφημης βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης, όμως ο λαός της Περιοχής δε γνώρισε ανάπτυξη. Εκείνοι που είδαν τα κέρδη τους να μεγαλώνουν ήταν οι επιχειρηματίες, αρκετοί από τους οποίους μας άφησαν βιομηχανικά κουφάρια, για να επενδύσουν τα τεράστια κέρδη που αποκόμισαν σε άλλες χώρες ή άλλους τομείς ακόμα πιο κερδοφόρους.
Όσον αφορά το 4ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, το ΕΣΠΑ, μας το παρουσιάζετε λες και είναι το μάννα εξ ουρανού που θα γιατρέψει κάθε πληγή κι αρρώστια. Κρύβεται, δηλαδή δεν λέτε την αλήθεια, ότι πρόκειται για επιστροφή, ενός μόνο μικρού μέρους από αυτά που χάνει η χώρα μας και οι εργαζόμενοι, εξ αιτίας της ένταξης στην Ε.Ε. που και από αυτό το μεγαλύτερο μέρος θα ξανά επιστρέψει στα μονοπώλια και τις πολυεθνικές. Μας κρύβετε ότι τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μεγάλο κομμάτι του προϋπολογισμού της Ε.Ε., που κόβεται και ράβεται στα μέτρα του μεγάλου πολυεθνικού κεφαλαίου της Ε.Ε.
Οι στόχοι που καθόρισαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις αλλά και ντόπιοι φορείς (Τ.Δ., Επιμελητήρια, κλπ.) να αναδείξουν την Περιφέρεια σε διαμετακομιστικό κέντρο με την παράλληλη ανάπτυξη της Τουριστικής Επιχειρηματικότητας αξιοποιώντας – ξεπουλώντας βασικές υποδομές της περιοχής όπως λιμάνια (Αλεξ/πολης – Καβάλας), Αεροδρόμια (Χρυσούπολης – Αλεξανδρούπολης), Εγνατία Οδό, ακτές σε μονοπωλιακούς ομίλους, όπως πρόσφατα δήλωσε στην Αλεξ/πολη και ο κ. Τσίπρας έρχονται να υπηρετήσουν τα συμφέρονται και σχεδιασμούς της Ε.Ε., ΔΝΤ, τρικοματικής κυβέρνησης και μονοπωλίων ώστε να βγούν αλώβητοι από την κρίση τα μονοπώλια σε βάρος του λαού και των εργαζομένων.
Η κυβέρνηση του Μαύρου Μετώπου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ), στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής της να φορτώσει τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους, ενισχύοντας ταυτόχρονα τα μονοπώλια, προχωρά στο σχεδιασμό ίδρυσης και στην Περιοχή μας Ελεύθερης Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ), που σημαίνει ασυδοσία για το μεγάλο κεφάλαιο, εργασιακό καθεστώς γαλέρας για τους εργαζόμενους. Είναι απαίτηση της πλουτοκρατίας, που σε συνθήκες οικονομικής (καπιταλιστικής) κρίσης θέλει να επενδύσει τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια της προηγούμενης περιόδου, για να αποκτήσει νέα κέρδη.
Ένα τέτοιο καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα επιδιώκει το σύνολο των εργοδοτών στην Αν.Μακεδονία-Θράκη, επικαλούμενοι μάλιστα την «ίση μεταχείριση» έναντι των πλουτοκρατών, που θα ενταχθούν στο καθεστώς των ΕΟΖ. Οι αρνητικές επιπτώσεις λοιπόν στους εργαζόμενους δεν αφορούν μόνο όσους ελάχιστους προσληφθούν στην ΕΟΖ. Αλλά το σύνολο των εργαζομένων της Περιοχής.
Οι υποστηρικτές όλων αυτών των σχεδίων προβάλλουν ως «θετικό αντάλλαγμα» ότι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, ποντάροντας βέβαια στο γεγονός ότι η ανεργία μαστίζει ιδιαίτερα και την περιοχή μας.
Τους απαντάμε ότι είναι συνυπεύθυνοι για την ανεργία που ζούμε και βέβαια οι θέσεις, που θα δημιουργηθούν, θα είναι ελάχιστες. Το ξεζούμισμα δε των εργαζομένων τεράστιο.
Η αντίληψη της Λαϊκής Συσπείρωσης για τις δομές διοίκησης και διεύθυνσης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο έχει ως θεμέλιό της την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στον κεντρικό και περιφερειακό σχεδιασμό με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αυτός εξασφαλίζει το σχεδιασμό της ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο σύμφωνα με τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, αντιμετωπίζει την περιφερειακή ανισομετρία. Στηρίζεται στην εργατική και λαϊκή συμμετοχή, στον έλεγχο από τα κάτω προς τα πάνω.
Στη βάση αυτής της αντίληψης, της αναγκαιότητας του εργατικού – λαϊκού δρόμου ανάπτυξης προβάλλουμε και διεκδικούμε πλαίσιο στόχων πάλης σε γραμμή αντιπαράθεσης με την πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας, που απαντά στις αυξανόμενες σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και στην αντιμετώπιση των επειγόντων προβλημάτων σήμερα της λαϊκής οικογένειας.
Ανασυγκρότηση της υπαίθρου και αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες του λαού μας, θα προωθεί τη διατροφική αυτάρκεια και ανεξαρτησία της χώρας μας απέναντι στις πολυεθνικές τροφίμων, θα αξιοποιεί τις παραγωγικές δυνατότητες και θα διασφαλίζει το εισόδημα και την επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτών. Οι προϋποθέσεις, εδαφικές, κλιματολογικές, υδρολογικές, τεχνικές, επιστημονικές, η εμπειρία και η εργατικότητα των αγροτών υπάρχουν γι αυτά.
Βασικά στοιχεία αυτής της ανάπτυξης είναι η εφαρμογή κλαδικών και περιφερειακών πολιτικών με βάση τα αντίστοιχα αγροτικά προϊόντα (βαμβάκι, καλαμπόκι, καπνός, τεύτλα, σιτηρά, κηπευτικά, κτηνοτροφία κλπ.)
Η αλλαγή της σύνθεσης της αγροτικής παραγωγής με ενίσχυση των ζωικών προϊόντων και των φυτικών προϊόντων που στηρίζουν τη ζωική παραγωγή, με στόχο την αυτάρκεια της χώρας μας σε βασικά διατροφικά προϊόντα.
Στα πλαίσια της λαϊκής αγροτικής οικονομίας, καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη πρέπει να παίζει ο Δημόσιος αγροτικός τομέας με τις κεντρικές και περιφερειακές του υπηρεσίες, με τους αγροτικούς οργανισμούς και τα ιδρύματα έρευνας. Για να παίξει αυτό το ρόλο ο δημόσιος αγροτικός τομέας θα πρέπει να έχει παραγωγικό και αναπτυξιακό προσανατολισμό.
Δίπλα στον κοινωνικοποιημένο τομέα μπορεί να συγκροτηθεί ο τομέας του παραγωγικού συνεταιρισμού της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μικρών επιχειρηματιών σε κλάδους που η συγκέντρωση είναι μικρή.
Με την ανάδειξη των παραγωγικών συνεταιρισμών των μικρομεσαίων αγροτών μπορεί να αντιμετωπισθεί το μειονέκτημα του μικρού και πολυτεμαχισμένου κλήρου, να μειωθεί το κόστος παραγωγής και να βελτιωθεί η παραγωγικότητα της Ελληνικής γεωργίας, σε όφελος του λαού.
• Κατοχύρωση της Επικοινωνίας – Ενέργειας (Γεωθερμικών Πεδίων) – Μεταφορών – Νερού ως κοινωνικών αγαθών παρεχόμενων από το κράτος με πολύ φθηνά τιμολόγια ή δωρεάν (π.χ. νερό άρδευσης) και κατάργηση του ΦΠΑ, σε αντίθεση με την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίησή τους.
• Προστασία του Ορυκτού πλούτου της Περιοχής μας όπως Χρυσός, Ζεόλιθοι, Λιγνίτης, Μάρμαρα (Δράμας, Καβάλα), κοιτάσματα πετρελαίου, Φυσικού Αερίου κ.ά. από τις πολυεθνικές στη βάση ότι αποτελούν δημόσια λαϊκή περιουσία.
• Έργα που θα προγραμματίζουν θα κατασκευάζουν και θα διαχειρίζονται κεντρικοί κρατικοί φορείς σύμφωνα με τις ανάγκες των εργαζομένων
• Περιβαλλοντικός σχεδιασμός αντιπλημμυρικών έργων όπως στην κοιλάδα των ποταμών Έβρου, Ερυθροπόταμου, στην περιοχή της Ελευθερούπολης και της Τούζλας, στον ορεινό όγκο της Ξάνθης και της Ροδόπης, διευθέτηση του Χειμάρρου Καλλιφύτου. Αποκλειστική κρατική και ολοκληρωμένη διαχείριση υδάτινων πόρων που θα αφορά στην έρευνα, στην προστασία και την αξιοποίησή τους συνολικά στη χώρα και στην περιοχή μας . Κατασκευή φραγμάτων όπως στον Έβρου του Μεγάλου Δερείου και Ασπρονερίου, στη Ροδόπη Ιασίου και Συμβόλου.
• Προστασία και διαχείριση δασικών οικοσυστημάτων, όπως Δάσος Δαδιάς– Λευκίμης, Δάσος Καρά Ντερέ, Πευκοδάσος Θάσου που συμβάλλουν στη συγκράτηση των νερών και τον εμπλουτισμό των υδροφορέων, καθώς και στην παραγωγή ξύλου και των προϊόντων του. Αναδάσωση καμένων εκτάσεων. Ελεύθερες ακτές – παραλίες χωρίς να πληρώνει ο λαός.
• Προτεραιότητα έχουν οι μαζικές μεταφορές με ολοκληρωμένο σχεδιασμό και αξιοποίηση των υποδομών και διασύνδεση μεταξύ τους λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρομικοί σταθμοί, οδικοί άξονες και της βιομηχανίας παραγωγής μεταφορικών μέσων.
• Να κατασκευαστούν ή να ολοκληρωθούν οι κάθετοι άξονες Ορμενίου – Αλεξ/πολης, Νυμφαίας – Κομοτηνής, Εξοχής – Δράμας – Καβάλας, ο άξονας Δράμας – Αμφίπολης. Να ανακατασκευαστούν τα φθαρμένα τμήματα των επαρχιακών και διαδημοτικών οδικών δικτύων και ιδιαίτερα του ορεινού όγκου Ροδόπης, Ξάνθης, Έβρου.
• Ανάπτυξη της λαϊκής στέγης με στεγαστικά προγράμματα που θα καλύπτουν τις βασικές λαϊκές ανάγκες. Ειδική μέριμνα για νέα ζευγάρια με ειδικά προγράμματα. Ολοκληρωμένος σχεδιασμός για την πρόληψη των σεισμικών επιπτώσεων και μέτρα άμεσης αντιμετώπισης καταστάσεων μετά από σεισμό. Να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν οι προληπτικές έρευνες για την αντισεισμική προστασία δημόσιων κτιρίων.
Η ανάπτυξη του λαϊκού τουρισμού, οι εργασιακές άδειες και η δυνατότητα τουριστικής αξιοποίησής τους, είναι δικαίωμα των εργαζομένων και όχι προνόμιο και αγαθό της αστικής τάξης και ορισμένων καλοπληρωμένων μεσαίων στρωμάτων.
Πανελλαδική ανάπτυξη ενιαίου, καθολικού, αποκλειστικά Δημόσιου και Δωρεάν σύγχρονου συστήματος Υγείας – Πρόνοιας και Επείγουσας Ιατρικής (ΕΚΑΒ)με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία – Πρόνοια.
Αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, βασισμένο στη 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και το ενιαίο 12χρονο σχολείο για όλους, χωρίς ταξικές και φυλετικές διακρίσεις όπου θα ενταχτούν και τα μειονοτικά σχολεία, που λειτουργούν σήμερα με βάση τις διεθνείς συμφωνίες και την ισχύουσα νομοθεσία. Απαιτείται βελτίωση της κτιριακής και υλικοτεχνικής υποδομής των μειονοτικών σχολείων Α΄ βάθμιας και Β΄ βάθμιας εκπαίδευσης.
Με βάση αυτά τα κριτήρια η Λαϊκή Συσπείρωση καλεί την εργατική τάξη, τη μικρομεσαία αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους εμπόρους και επαγγελματίες να συγκροτήσουν μια πλατιά λαϊκή συμμαχία και να εντείνουν την πάλη τους για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, που τους οδηγεί στην εξαθλίωση και τη φτώχεια.
Να δυναμώσουν την πάλη τους για την κατάκτηση της Λαϊκής Εξουσίας ως απαραίτητο πολιτικό όρο για την οικοδόμηση ενός διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης σε όφελος της εργατικής τάξης και του λαού, του δρόμου της Λαϊκής Οικονομίας.»