Η θέση της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ Δήμου Ορεστιάδας για τον προϋπολογισμό του 2013, το τεχνικό πρόγραμμα και το ετήσιο πρόγραμμα δράσης.

Ο φτωχότερος Προϋπολογισμός των τελευταίων 30 χρόνων

Ο προϋπολογισμός εσόδων – εξόδων του Δήμου Ορεστιάδας για το 2013 είναι ο φτωχότερος προϋπολογισμός των τελευταίων 30 χρόνων. Τα προβλεπόμενα έσοδα είναι μειωμένα κατά 16% σε σχέση με πέρυσι και τα έξοδα είναι μειωμένα κατά 11%. Οι μειώσεις δε των δαπανών για κοινωνική πολιτική, αθλητισμό , πολιτισμό ξεπερνούν το 50%. Στην ίδια ρότα βρίσκεται και το Τεχνικό πρόγραμμα καθώς και το ετήσιο πρόγραμμα δράσης για το 2013
Ο προϋπολογισμός του Δήμου βρίσκεται μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο λιτότητας που καθόρισε με τον κρατικό προϋπολογισμό η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, η οποία εφαρμόζοντας πιστά τις οδηγίες της ΕΕ και τις « γραφές» των μνημονίων, μειώνει δραστικά τη χρηματοδότηση προς τους Δήμους.
Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι το 2011 προϋπολογίστηκαν για τους Δήμους 9,7 δις Ευρώ ενώ για το 2013 5,7 δις Ευρώ, μείωση που φτάνει το 40% .
Αυτή η πολιτική είναι βαθύτατα αντιλαϊκή, με στόχευση να «σπρώξει» τους Δήμους να φορτώσουν με νέους φόρους τους δημότες, να ξεπουλήσουν περιουσιακά τους στοιχεία για να ανταπεξέλθουν ή να ιδιωτικοποιήσουν τομείς και δράσεις.
Την πρώτη ευθύνη για την τραγική κατάσταση που βρίσκονται τα οικονομικά των Δήμων, φέρνουν οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, που από τη μια τους φορτώνουν με νέες αρμοδιότητες και από την άλλη κλείνουν την στρόφιγγα των επιχορηγήσεων.
Μεγάλες όμως είναι και οι ευθύνες της πλειοψηφίας του Δήμου Ορεστιάδας που από τους πρώτους έσπευσε να υλοποιήσει τις αντιλαϊκές εντολές της κυβέρνησης, καθώς και της συντριπτικής πλειοψηφίας των πρασινογάλαζων δημάρχων που η αντίστασή τους σ’ αυτήν την πολιτική είναι ανύπαρκτη.
Ευθύνες υπάρχουν και στις άλλες παρατάξεις στο Δήμο Ορεστιάδας, που περιορίζουν την κριτική τους στις επιλογές του Δημάρχου και τις διαχειριστικές του ικανότητες, αφήνοντας έτσι στο απυρόβλητο την πολιτική της κυβέρνησης και τα ασφυκτικά πλαίσια που καθόρισε για την σύνταξη των νέων προϋπολογισμών.

Η παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης μέσα από την τοποθέτηση του εκπροσώπου της στο δημοτικό συμβούλιο, ανέπτυξε τη θέση της παράταξης ότι στη σημερινή συγκυρία οι δημοτικές παρατάξεις έχουν δύο επιλογές:
ή να αποτελέσουν τον λογιστικό υπάλληλο του κράτους, και να συντάξουν τους αντιλαϊκούς προϋπολογισμούς στα πλαίσια που καθόρισε η κυβέρνηση , με ότι αυτό συνεπάγεται για τα λαϊκά συμφέροντα
ή να βρεθούν στο πλάι των εργαζομένων που βάλλονται, όχι με την αστική “φιλανθρωπία” και την αλληλεγγύη των συσσιτίων και των ΜΚΟ, αλλά μαχητικά, διεκδικητικά, πολιτικά, αναδεικνύοντας τους υπεύθυνους και παλεύοντας μαζί με τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους φοιτητές , τις γυναίκες, όσους βάλλονται από τη βάρβαρη πολιτική, για μια διαφορετική κατεύθυνση συνολικά της κοινωνίας και της οικονομίας, που οι λαϊκές-κοινωνικές ανάγκες θα είναι στο επίκεντρο.

Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ καταψήφισε με τον εκπρόσωπό της τον προϋπολογισμό του Δήμου γιατί βρίσκεται πολύ μακριά από τις λαϊκές ανάγκες και στο επόμενο διάστημα θα επικεντρώσει την προσοχή της και θα πρωτοστατήσει στους αγώνες για:
• Την πλήρη και επαρκή χρηματοδότηση της Τοπικής Διοίκησης από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία των υπηρεσιών και την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Οι σημερινοί πόροι των Δήμων από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι εξευτελιστικοί.
• Την επιστροφή ΟΛΩΝ των παρακρατηθέντων πόρων της Τοπικής Διοίκησης . Τα χρήματα αυτά ανήκουν στους εργαζόμενους και έχουν αφαιρεθεί άμεσα ή έμμεσα από το εισόδημά τους.
• Την κατάργηση κάθε είδους τοπικής φορολογίας, ανταποδοτικών, αντισταθμιστικών και άλλων τελών, που χτυπάνε το λαϊκό εισόδημα.
• Την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς κατανάλωσης στα οικιακά τιμολόγια των πρώην ΔΕΚΟ, στην εκπαίδευση και στην υγεία.
• Την αύξηση της φορολογίας της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και ταυτόχρονη κατάργηση του σημερινού Τέλους ακίνητης περιουσίας (ΤΑΠ) και του φόρου μεταβίβασης της πρώτης κατοικίας.
• Την εκτέλεση έργων και υποδομών που θα κατευθύνονται για την κάλυψη των αναγκών της λαϊκής οικογένειας, ιδιαίτερα των νέων ζευγαριών, των ηλικιωμένων, των ατόμων με αναπηρία (π.χ. λαϊκή κατοικία, σύγχρονα σχολεία, προσχολικά κέντρα, πολιτιστικά κέντρα, δημόσια κέντρα υγείας, προστασία από πλημμύρες, κλπ.
• Την κατοχύρωση Ενέργειας – Μεταφορών – Νερού ως κοινωνικών αγαθών παρεχόμενων από το κράτος με πολύ φθηνά τιμολόγια ή δωρεάν.
• Την κατάργηση των τροφείων στους Παιδικούς Σταθμούς
• Την χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών με αφορολόγητο πετρέλαιο.
• Την παραμονή στους Δήμους του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι».