ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΟΛΙΟΣ (Ειδικός Αγορητής του ΠΑΣΟΚ): Κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου ένα σχόλιο σε σχέση με όλη τη συζήτηση.
Η διαδικασία διαμορφώνεται για να εξυπηρετεί την ουσία της συζήτησης. Εκτιμώ με ασφάλεια ότι με τις επιλογές που κάνουμε δεν εξυπηρετούμε την ουσία. Εάν για λόγους «δημοκρατικής ευαισθησίας» κάνουμε τους υπό ακρόαση φορείς 18, είναι βέβαιο ότι κανείς δεν θα ακούει τους τελευταίους φορείς, κανείς δεν θα προσλαμβάνει τίποτα και κανείς δεν θα μπορεί να συμμετάσχει σε μια ουσιαστική συζήτηση.
Είναι σύνηθες φαινόμενο να παρευρίσκονται στη Βουλή μια σειρά φορέων, οι οποίοι εμπλέκονται στα ζητήματα. Όμως εμπεριέχει το σπέρμα της μικροπολιτικής αντιμετώπισης από κάποιους συναδέλφους, τουλάχιστον, η συμφωνία «να καλέσουμε και αυτόν, να καλέσουμε και τον άλλον, να καλέσουμε και τον άλλον». Αυτό γίνεται, σε βάρος της ουσίας της συζήτησης. Θέλω να είμαστε λογικοί και δεν θέλω να προσθέσω τίποτα άλλο στο σχόλιο αυτό.
Στη συνέχεια, θέλω να συμφωνήσουμε σε κάτι. Αντιλαμβάνομαι τις διαφορετικές πολιτικές θέσεις που μπορεί να υπάρχουν σε μια σειρά ζητημάτων. Υπάρχει, όμως, η κοινή λογική που θα πρέπει να μας καθοδηγεί σε μια σειρά θεμάτων π.χ. στις διαπιστώσεις.
Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι η κατάσταση στο ελληνικό Δημόσιο δεν είναι καλή;

Νομίζω, ότι αυτό είναι κοινός τόπος και μπορούμε να συμφωνήσουμε.
Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι η έκτασή του σε κάποιες περιοχές του είναι πολύ μεγάλη και πρέπει να περιοριστεί; Νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε. Η συμφωνία αυτή σημαίνει ότι θα προχωρήσουμε σε κάποιες κοινές προτάσεις.
Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι υπάρχουν θέματα συναρμοδιότητας;
Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι υπάρχουν θέματα επικαλύψεων;
Σε αυτές τις διαπιστώσεις μπορούμε να συμφωνήσουμε. Εάν υπάρχει συμφωνία τότε ως λογικό επακόλουθο θα πρέπει να υπάρχει και μια ελάχιστη συμφωνία επί των προτάσεων.
Η πλήρης άρνηση δεν οδηγεί πουθενά.
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο, ότι αν ακούσουμε τη γνώμη των φορέων, οι οποίοι αναφέρονται στο νομοσχέδιο, ότι οι 100 που συνενώνονται θα πρέπει να γίνουν 400 και εάν ακούσουμε αρκετούς από τους συναδέλφους Βουλευτές, οι οποίοι ισχυρίζονται πως θα πρέπει να διευρύνουμε το δημόσιο, αυτό δεν μας τιμά, κύριοι συνάδελφοι. Θα πρέπει να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε, γιατί πολλές φορές μαζί με ξερά καίμε και χλωρά και μπορώ να αναφερθώ σε αυτά.
Η συνεισφορά μας στη συζήτηση εκτός από τις βασικές μας πολιτικές διαφωνίες είναι να δει ο καθένας από μας το περιεχόμενο του νομοσχεδίου για να δούμε, εάν μπορούμε να διορθώσουμε κάποια πιθανά λάθη που έχουν γίνει από την πλευρά του Υπουργείου και της Κυβέρνησης.
Θέλω να τονίσω ξανά ότι η πλήρης άρνηση δεν αποτελεί συνεισφορά στη σημερινή συγκυρία. Επίσης, μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι θα πρέπει το ελληνικό Δημόσιο να περιοριστεί σε κάποιες περιοχές ενώ παράλληλα θα πρέπει να ακολουθήσει και η αναδιάρθρωση του. Νομίζω, ότι θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι θα πρέπει να γίνει μια διαφορετική κατανομή του προσωπικού.
Εάν μέχρι τώρα η διαφορετική κατανομή του προσωπικού ήταν θέμα ορθολογισμού, σήμερα είναι θέμα υπόστασης μιας σειράς υπηρεσιών. Ήδη, το 2012 έχουμε πάνω από 30,000 αποχωρήσεις, κύριε Υπουργέ, και δεν ξέρω πού θα σταματήσει αυτό. Φαίνεται ότι το 2013 με τον πανικό και στην ανασφάλεια που υπάρχει θα προσεγγίσουμε τις 50.000.
Επομένως, το πρόγραμμα κινητικότητας δεν είναι για τον εξορθολογισμό των λειτουργιών ή για την καλύτερη αξιοποίηση του προσωπικού, αλλά είναι θέμα υπόστασης για κάποιες από τις υπηρεσίες του δημοσίου και τη λειτουργία τους, με δεδομένη την
απαγόρευση των προσλήψεων. Δεν είναι δυνατόν να μην τα βλέπουμε αυτά τα πράγματα και να ερχόμαστε εδώ με απολύτως αρνητική διάθεση. Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε μια συζήτηση ουσίας με τον τρόπο αυτό.
Λέω, λοιπόν, ότι μείζον ζήτημα αποτελεί χωρίς αμφιβολία η αξιολόγηση των δομών.
Από ό,τι πληροφορούμε θα υπάρξει ένα επόμενο νομοσχέδιο σε πρώτο χρόνο το 2013 για να δούμε το πώς θα γίνει αυτή η αξιολόγηση. Υπάρχει αξιολόγηση δομών και φορέων. Θα πρέπει να δούμε πώς θα γίνει, σε πόσο χρόνο θα γίνει – αυτά είναι μείζονα ζητήματα – και, βεβαίως, υπάρχει θέμα της κατανομής του προσωπικού και των αδυναμιών που υπάρχουν σε αυτή τη φάση που επιχειρούμε αυτή την αναδιάρθρωση, που έχει τον τίτλο «Διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας».
Ποιες είναι οι αδυναμίες. Δεν μπορούμε να κάνουμε προσλήψεις, τις οποίες χρειαζόμαστε. Δεν υπάρχει ανατροφοδότηση ούτε από άποψη γνώσεων ούτε από άποψη
έμψυχου δυναμικού, δηλαδή, νεότητας μέσα εκεί. Δεν υπάρχει σφρίγος. Υπάρχει, βεβαίως, ανασφάλεια γιατί έχουμε αποχωρήσεις πολύτιμων και χρήσιμων ανθρώπων, οι οποίοι δύσκολα θα αντικατασταθούν με δεδομένο τον περιορισμό των προσλήψεων.
Υπάρχει, όμως, και το θέμα των αμοιβών, τις οποίες έχουμε πετσοκόψει και αυτό
δημιουργεί μια ακόμα μεγαλύτερη δυσκολία.
Θα πρέπει να πούμε ότι ένα μέρος του προσωπικού που θα μας απομείνει, είναι ακατάλληλο. Δεν λέμε φυσικά να απολυθεί, αλλά, εν πάση περιπτώσει, θα πρέπει αυτό να το επισημάνουμε. Θα φοβόμαστε μονίμως για να μην έχουμε πολιτικό κόστος, να μην πούμε κάποια πράγματα με το όνομά τους; Δεν θα κάνουμε ποτέ δουλειά με τον τρόπο αυτό.
Πολλές φορές παρακολουθώ απογοητευμένος τις συζητήσεις μας εδώ, οι οποίες δεν θέλουν δεν θέλουν να διεισδύσουν και γίνονται από οξυδερκείς συναδέλφους, που μπορούν να το κάνουν, αλλά κάτι άλλο μας κρατάει.
Εάν υιοθετηθούν κάποιες απόψεις, θα οδηγηθούμε στο να μεγαλώσουμε αυτό το πολύ εκτεταμένο Δημόσιο.
Σχετικά με το νομοσχέδιο έγινε διαβούλευση. Υπάρχει κατάργηση 8 φορέων και 197 Νομικών Προσώπων, που είναι μικρός αριθμός σε σχέση με το μέγεθος. Είναι βέβαιο ότι θα έρθει άλλο νομοσχέδιο που θα αφορά εκατοντάδες φορείς. Αυτό είναι η πρώτη δόση.
Θα κάνω μια επισήμανση με πολύ θετικό τρόπο. Νομίζω ότι ο κ. Μητρόπουλος απένειμε εύσημα προηγουμένως στην Κυβέρνηση και στον κ. Υπουργό, όταν μας διάβασε το δεύτερο Μνημόνιο που μιλούσε για 15.000 απολύσεις, οι οποίες μετετράπησαν σε 2000 διαθεσιμότητες. Εάν δεν είχαμε και αυτές τις αδικαιολόγητες κινητοποιήσεις, ήδη, θα είχε αρχίσει η αποκατάσταση μέσα στη χρονιά και η ένταξη αυτών των διαθεσίμων υπαλλήλων σε
νέες θέσεις, στις οποίες υπάρχει ανάγκη. Αυτά, επαναλαμβάνω, είναι πράγματα που θα πρέπει να τα λέμε.
Θα μιλήσω σχετικά με τους καταργούμενους φορείς. Με το νομοσχέδιο αυτό αντιμετωπίζονται τα ζητήματα του προσωπικού και φαίνεται ότι με την κατάργηση και άλλων φορέων που θα γίνει το 2013, δεν απολύεται κανένας δημόσιος υπάλληλος. Δεν απολύεται  κανείς. Αυτό θα πρέπει να το κρατήσουμε και να το τονίσουμε. Είναι πολύ σημαντικό γιατί συμβάλει στη μείωση ή στην εξάλειψη της ανασφάλειας.
Επίσης, το νομοσχέδιο αυτό αντιμετωπίζει νομοτεχνικά μία σειρά ζητημάτων, όπως είναι τα περιουσιακά στοιχεία και τα Υπηρεσιακά Συμβούλια τα οποία θα πρέπει για την υπηρεσιακή εξέλιξη των υπαλλήλων να ενταχθούν σε κάποια άλλα Υπηρεσιακά Συμβούλια.
Αντιμετωπίζει τα Πειθαρχικά Συμβούλια, που είναι κάτι διαφορετικό.
Αντιμετωπίζει Συμβάσεις που έχουν υπογραφεί και δεν πρέπει να διακοπούν.
Εν πάση περιπτώσει, με νομοτεχνικό τρόπο και με μία ενιαία λογική αντιμετωπίζει τα πράγματα των συγχωνεύσεων και καταργήσεων φορέων.
Εδώ θα έπρεπε να κάνουμε μια ουσιαστική συζήτηση. Εάν υπάρχουν αδυναμίες σε αυτή την ενιαία λογική, θα πρέπει να τις επισημάνουμε τώρα σε αυτό το νομοσχέδιο, που δεν είναι μεγάλο από άποψη όγκου, για να μην τις έχουμε στο επόμενο που θα έρθει και θα
αφορά εκατοντάδες φορείς. Για να μην ξανακάνουμε λάθη.
Νομίζω ότι αυτή θα πρέπει να είναι η δική μας συμβολή σε αυτήν τη σημερινή
συζήτηση.
Για τα άρθρα. Ελληνική Θαλάσσια Ένωση. Δεν έχω καμία απολύτως παρατήρηση.
Ινστιτούτο Οικονομίας Κατασκευών. Μια επισήμανση μόνο, κύριε Υπουργέ: Τι θα
γίνει η έκδοση των νέων ΕΤΕΠ –ίσως ο κ. Βολουδάκης το αντιλαμβάνεται καλύτερα- καθώς
και το πώς θα γίνεται η επικαιροποίηση τους, γιατί δεν αναφέρεται στο άρθρο. Πιθανόν να
μην το έχω δει καλά. Είναι ένα θέμα σημαντικό, γιατί πραγματικά είναι μια δουλειά, η οποία
είναι αναγκαία να γίνει και η οποία έχει χρηματοδότηση.
Το άρθρο 3. Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση των Αρχαιολογικών Έργων. Καταργείται το Ταμείο. Υπάρχουν από τη διαβούλευση δύο απόψεις. Η μία είναι της Ένωσης Αρχαιολόγων, με την οποία συμφωνώ, γιατί υποστηρίζει τις περιφερειακές υπηρεσίες, υποστηρίζει το κύτταρο της αρχαιολογίας που είναι η εφορίες αρχαιοτήτων.
Υπάρχει και η άλλη άποψη των προέδρων των επιστημονικών επιτροπών, με την οποία δεν  συμφωνώ.
Το άρθρο 4. Οργανισμός Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. Τίποτα απολύτως δεν αλλάζει. Ούτε οι σχολές τουριστικών επαγγελμάτων καταργούνται ούτε καμία δραστηριότητα προβλέπεται εξ αυτού του λόγου να σταματήσει. Είναι λάθος. Δυναμιτίζουμε την κοινωνία αν κάνουμε αυτές τις προσεγγίσεις. Τι κάνουμε; Καταργούμε έναν οργανισμό, ο οποίος έπρεπε να καταργηθεί και μεταφέρουμε τη δραστηριότητα του οργανισμού σε μια υπηρεσία του Υπουργείου. Με αυτή την παρέμβαση δεν παίρνουμε καμία άλλη απόφαση. Εάν από άλλους λόγους προκύψουν άλλες αποφάσεις, δεν αφορά τη σημερινή συζήτηση,
που, δεν βλέπω να προκύπτουν άλλες αποφάσεις, το ανέφερα ως παράδειγμα.
Στο άρθρο 5 δεν έχω καμία παρατήρηση.
Άρθρο 6. Εθνικό Σύστημα Υποδομών Ποιότητος. Κύριε Υπουργέ, εγώ έχω τη γνώμη
ότι ίσως πρέπει να αποσυρθεί το άρθρο ή να το ξαναδούμε. Γιατί κάνουμε έναν καινούργιο  οργανισμό, ιδρύουμε έναν καινούργιο φορέα και στην ομπρέλα αυτού του φορέα βάζουμε τρεις παλιούς φορείς, οι οποίοι κρατούν την οικονομική, λειτουργική και λογιστική τους
αυτοτέλεια. Θα μπορούσε να αποσυρθεί. Θα μπορούσε, κύριε Υπουργέ, να μη γίνει καινούργιος φορέας, να παραμείνουν αυτοί οι τρεις ή, κατά τη γνώμη μου, εάν γίνει μια συζήτηση με το αρμόδιο Υπουργείο, μπορούν ως υπηρεσιακές μονάδες του νέου φορέα του οποίου προτείνεται, να λειτουργήσουν αυτοί οι παλιοί φορείς χωρίς να υπάρχει μια έκπτωση της παρουσίας της χώρας μας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Μια συζήτηση με το αρμόδιο
Υπουργείο με αυτή τη λογική, θα έδινε τη λύση.
Στο άρθρο 7 για το Κέντρο Έρευνας, Τεχνολογίας και Ανάπτυξης Θεσσαλίας, υπάρχει η άποψη ότι θα μπορούσε να ενταχθεί στο Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα, η άποψη αυτή προκύπτει από το φόβο που έχουν οι εργαζόμενοι στο Κέντρο, μήπως καταργηθεί ως περιφερειακή υπηρεσία. Η άποψή μου είναι ότι με μια κατάλληλη διατύπωση, να κατοχυρωθεί η περιφερειακότητα του ινστιτούτου, πλέον, όπως θα λέγεται και επομένως θα διασκεδαστούν οι φόβοι των εργαζομένων και δεν θα υπάρχει κανένα απολύτως θέμα. Η άποψη των εργαζομένων, η οποία λέει ότι θα πρέπει να ενταχθούν στο Πανεπιστήμιο, νομίζω
πως είναι πιο επικίνδυνη γι’ αυτούς. Δηλαδή, κατά τη γνώμη μου, είναι πιο κατοχυρωμένοι, εάν παραμείνουν στη δομή την οποία προτείνει το Υπουργείο. Αλλά, ο φόβος, η ανασφάλεια, μας οδηγεί πολλές φορές σε λάθος απόψεις.
Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών. Υπάρχει ζήτημα, γι’ αυτό και μέσα από τις πρώτες προτάσεις, τις οποίες έκανα είναι να κληθεί η Ένωση Ελλήνων Ερευνητών για να μας καταθέσει τις απόψεις της. Το ζήτημα, το οποίο υπάρχει είναι γιατί στην Ελλάδα δεν θα έχουμε ένα αυτόνομο κέντρο κοινωνικής κατεύθυνσης ή αν θέλετε, το ερώτημα που υπάρχει, κύριε Υπουργέ, είναι αν μπορεί, μέσα στο νέο φορέα στον οποίο εντάσσεται, να λειτουργήσει ως μονάδα, χωρίς να υπάρχει έκπτωση στις δραστηριότητες κοινωνικού χαρακτήρα. Νομίζω ότι θα τους ακούσουμε τους ερευνητές και προσωπικά εκτιμώ…
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΑΝΙΤΑΚΗΣ (Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής
Διακυβέρνησης): Ινστιτούτο αυτοτελές θα είναι.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΟΛΙΟΣ (Ειδικός Αγορητής του ΠΑΣΟΚ): Ναι, εάν δεν υπάρχει έκπτωση, δεν έχουμε λόγο να μην το κάνουμε και με πολλά από τα επιχειρήματα, τα οποία
έχουν αναπτυχθεί κατά καιρούς και έχω ακούσει, δεν συμφωνώ. Φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών. Δεν έχω να κάνω μια παρατήρηση.
Θα έλεγα ότι ενοποιούνται όχι σε διοικητικά όρια, αλλά σε όρια γεωγραφικά, όπως φυσιολογικό είναι, γιατί οι περιβαλλοντικές οντότητες δεν περιορίζονται από τα διοικητικά όρια των νομών ή των περιφερειών κ.λπ.. Εκτιμώ ότι υπάρχει αυτή η λογική.
Μονάδες κοινωνικής φροντίδας. Καμία απολύτως παρατήρηση. Τίποτα δεν αλλάζει.
Από πουθενά δεν προκύπτει ότι θα υπάρξει υποχρηματοδότηση εξ αυτού του λόγου.
Υποχρηματοδότηση θα υπάρξει από άλλους λόγους, όχι γιατί συμπτύσσονται αυτές οι μονάδες.
Ενιαίο Κεφάλαιο Αποζημίωσης Φορτοεκφορτωτών. Δεν έχω καμία παρατήρηση. Θετικά σημειώνεται ότι διατηρούνται ξεχωριστά τα αποθεματικά του κάθε συλλόγου
φορτοεκφορτωτών.
Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων. Απ’ ό,τι φαίνεται, θα τους ακούσουμε.
Δεν έχω άλλες παρατηρήσεις. Θέλω να αναφερθώ στη σύσταση της Γενικής Γραμματείας Συντονισμού. Επειδή είχα δει ένα πρώτο κείμενο το οποίο είχε κυκλοφορήσει, είχαμε επισημάνει είναι πιθανόν να γίνει ένα υπερόργανο, το οποίο θα υπερβαίνει το
Υπουργικό Συμβούλιο, το ΚΥΣΕΑ και μια σειρά κυβερνητικών οργάνων. Οι διατυπώσεις, τις
οποίες βλέπω, χωρίς να είμαι νομικός, νομίζω ότι είναι διατυπώσεις πολύ προσεκτικές, οι
οποίες έχουν σαν στόχο να απαλείψουν αυτό το ζήτημα. Παράλληλα θα μπορούσαμε να
εξετάσουμε και κάποιες άλλες διατυπώσεις. Γιατί το λέω με αυτό τον τρόπο; Λέω ότι χωρίς
αμφιβολία δεν πρέπει να δημιουργούνται συνταγματικά προβλήματα. Χωρίς αμφιβολία δεν
πρέπει να δημιουργούνται πολιτικά ζητήματα, γιατί πολιτικά ζητήματα προκύπτουν εάν αυτό
το όργανο λειτουργεί πάνω από το Υπουργικό Συμβούλιο, πάνω από τα κυβερνητικά όργανα,
πάνω από τις διυπουργικές επιτροπές κ.λπ., αλλά προσωπικά πιστεύω και πιστεύουμε ότι
είναι αναγκαία η σύσταση μιας τέτοιας Γενικής Γραμματείας Συντονισμού.
Αυτό δεν το λέμε σήμερα ξαφνικά. Το λέμε εδώ και πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Πλέον όλοι βλέπουμε πως ζούμε σε μια περίοδο που αλλάζουμε συχνά πρωθυπουργούς,
είναι γνωστό ότι στο Μέγαρο Μαξίμου δεν υπάρχει ουσιαστικά ένα αρχείο, το οποίο να
μεταφέρεται από πρωθυπουργό σε πρωθυπουργό. Να, λοιπόν, ένα σημαντικό έργο αυτής
της Γενικής Γραμματείας.
Βεβαίως, θα πρέπει να δούμε ότι υπάρχουν αντιφάσεις στις δράσεις μιας σειράς
υπουργείων, οι οποίες προκύπτουν από συναρμοδιότητες και είναι χρήσιμο ένα τέτοιο
συντονιστικό όργανο. Θα πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν αντιφάσεις, οι οποίες δεν
προκύπτουν από συναρμοδιότητες, αλλά από τακτικές. Είναι γνωστό και υπάρχουν πολλά
παραδείγματα, ότι ρυθμίσεις κάποιων υπουργείων, κάποιων υπουργών, εδώ και αρκετές
δεκαετίες, ανέτρεπαν ρυθμίσεις άλλων υπουργείων και μάλιστα, κάποιες φορές, με δόλιο
τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι η ύπαρξη μιας τέτοιας Γενικής Γραμματείας, είναι κάτι παραπάνω
από αναγκαία.
Βεβαίως, είναι γνωστό ότι μια τέτοια Γενική Γραμματεία, που θα είναι επιχειρησιακού
χαρακτήρα, όπως είπε ο συνάδελφος της Ν.Δ. και όχι πολιτικού χαρακτήρα, θα έχει σαν
στόχο να συνδράμει στην κατάρτιση ενός επιχειρησιακού προγράμματος σε κάθε υπουργείο
χωριστά, με βάση τις προγραμματικές δηλώσεις της εκάστοτε κυβέρνησης. Αυτά θα
αποτελέσουν ένα επιχειρησιακό σχέδιο του συνόλου της Κυβέρνησης και θα είναι ένας
μηχανισμός παρακολούθησης και αξιολόγησης σε ενδιάμεσα στάδια όλης αυτής της
προσπάθειας, έτσι ώστε να υπάρχει δυνατότητα διορθωτικών κινήσεων, παρεμβάσεων και
έτσι ώστε να μην εγκαταλείπονται οι στόχοι, οι οποίοι πολλές φορές τίθενται και οι οποίοι,
πολύ σύντομα διαπιστώνεται ότι σε καμία περίπτωση δεν θα επιτευχθούν, γιατί ακριβώς δεν
υπάρχουν επιχειρησιακά σχέδια, δεν υπάρχουν ενδιάμεσα στάδια αξιολόγησης και
ενδιάμεσες αποφάσεις.
Κύριε Υπουργέ, θέλω να θέσω ένα ζήτημα μόνο. Αρκετοί συνάδελφοι από το
ΠΑ.ΣΟ.Κ. μου έθεσαν το ζήτημα του εάν θα μπορούσαμε να συγχωνεύσουμε κάποια από τις
γενικές γραμματείες του Πρωθυπουργικού Γραφείου
Όχι, τη Γενική Γραμματεία της κυβέρνησης. Υπάρχει η Γενική Γραμματεία του
Πρωθυπουργού και κάνουμε τη Γενική Γραμματεία Συντονισμού. Τίθεται το ζήτημα της
συγχώνευσης της Γενικής Γραμματείας Συντονισμού με τη Γενική Γραμματεία του
Πρωθυπουργού. Εγώ, το θέτω ως προβληματισμό σήμερα για να σκεφτείτε το θέμα και να
τοποθετηθούν οι άλλοι συνάδελφοί, επ’ αυτού του ζητήματος. Ευχαριστώ.