Η αθλιότητα του εθνικού δικτύου – κάθετου άξονα – δρόμου θανάτου, Αλεξανδρούπολης – Ορεστιάδας είναι κάτι παραπάνω από γνωστή.

Όσοι άτυχοι, έκαναν έστω και λίγα χιλιόμετρα σήμερα, όπου έβρεχε καταρρακτωδώς θα διαπίστωσαν όχι μόνο την επικινδυνότητα του, αλλά και ότι είναι πολύ τυχεροί. . . μέσα στην ατυχία τους, αν φυσικά το λιγότερο, δεν τους έσκασε κανένα λάστιχο.

Νωρίς το βράδυ της Κυριακής μία νταλίκα βγήκε από δρόμο στις «καταπληκτικές» παρακάμψεις πριν από τα Λάβαρα, στο τμήμα του δρόμου Μάνδρα – Λάβαρα.

Δεν ξέρω αν ο οδηγός είναι κακός οδηγός, η διαίσθησή μου όμως λέει ότι δεν είναι κακός. . .

Μόνο όσοι έχουν περάσει από το συγκεκριμένο σημείο θα καταλάβουν και αυτό γιατί εκεί που πηγαίνεις με 90 πρέπει να κόψεις στα 40 για να είσαι σίγουρος.
Πινακίδες φυσικά υπάρχουν, όπως υπάρχουν και πιο πριν για να σου πουν ότι το οδόστρωμα δεν είναι καλό.
Για τους Ψαθάδες δε θα γράψω απόψε.

Τουλάχιστον ο «δρόμος» πινακίδες έχει.

Ακόμα έχει και δεν έχει:

Διαγραμμίσεις (δε φαίνονται σε πολλά σημεία)
Λακκούβες (όταν βρέχει και είναι νύχτα δε φαίνονται)
Νέα μπαλώματα με άσφαλτο
Αγανακτισμένους οδηγούς
Αστυνομία σε πολλές διασταυρώσεις (για τους λαθρομετανάστες)
Τους Αγίους Ακινδύνους (εκκλησάκι τις μητρόπολης Διδυμοτείχου)
Εκκλησάκια για τα θύματα των τροχαίων

Και μία παράκαμψη που θέλει, σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, ένα στρώμα πίσσας για να περνούν τα αυτοκίνητα (πριν από τα Λάβαρα, φωτογραφία).

Επίσης έχει και δεν έχει:

. . . .

Κάθε συμπλήρωμα δεκτό.