«Η δημοσιοποίηση της κατάστασης και λειτουργίας του Ωδείου καθώς και του Δήμου γενικότερα είναι καθήκον μου. Σιωπή σημαίνει συγκάλυψη και συνέχιση της κακοδιαχείρισης.»

Μετά την απόλυτη εγκατάλειψη από πλευράς καθαριότητας, περιποίησης πρασίνου, εξυπηρέτησης πολιτών των χωριών του δήμου Ορεστιάδας, μετά την απαξίωση της Δημοτικής Επιχείρησης Ραδιοτηλεόρασης που κατάντησε να είναι όργανο πολιτικής χειραγώγησης, μετά το επικείμενο κλείσιμο του Δημοτικού κολυμβητηρίου, που για όσους θυμούνται, κάποιοι έτρεχαν να προλάβουν τα εγκαίνια την τελευταία εβδομάδα των προηγούμενων δημοτικών εκλογών με σκοπό την άμεση ψηφοθηρία, ήρθε η ώρα να αρχίσει η διάλυση του δημοτικού ωδείου και των εικαστικών τμημάτων.
Δε θα ασχοληθώ με τα πολιτιστικά δρώμενα, διότι αυτά τα τελευταία χρόνια χαρακτηρίζονται από κακογουστιά, επιλεκτικές δράσεις, χαμηλό πολιτιστικό περιεχόμενο.
Η διάλυση του δημοτικού ωδείου έχει ξεκινήσει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Άστοχες επιλογές συνεργατών, οι οποίες αποσκοπούσαν την πολιτική εξυπηρέτηση, επιβάρυναν την κατάσταση και δημιούργησαν μια κατάσταση έκρυθμη. Ένα ωδείο το οποίο ήταν οικονομικά αυτοτελές, κατάντησε να απαιτεί χρηματοδότηση για να καλύπτει τις «ιδιαίτερα αυξημένες» οικονομικές απαιτήσεις κάποιων συνεργατών.
Και φτάσαμε στο σήμερα. Μια ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά, καθώς με ευθύνη της πολιτείας, άργησε χαρακτηριστικά να εκδοθεί η απόφαση έγκρισης προσλήψεων του εποχιακού καλλιτεχνικού εκπαιδευτικού προσωπικού.
Το πρόβλημα το γνώριζε η παράταξή μας και μετά από ερώτησή μας στο δημοτικό συμβούλιο, η απάντηση ήρθε με στόμφο και παρρησία από τα αρμόδια χείλη. «Ειδικά για το δημοτικό ωδείο Ορεστιάδας εκδόθηκε απόφαση έγκρισης», αναφώνησαν κάποιοι. Όπως πάντα η απάντηση ήταν άλλη μια πράξη πολιτικού εγωισμού, ψευδής και δίχως διάθεση να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Η κακή πολιτική διαχείριση της κατάστασης, οι άστοχες πρωτοβουλίες των συνεργατών, ο απαξιωτικός τρόπος συμπεριφοράς των υπευθύνων στη ΔΗΚΕΠΑΟ, οδήγησαν την επιχείρηση να γίνει ένα καζάνι που ήταν έτοιμο να εκραγεί.
Η κατάσταση έπρεπε να αντιμετωπιστεί με ψυχραιμία και ηρεμία. Κι αυτό είναι ευθύνη της διοίκησης. Όμως η λανθασμένη διαχείριση, οι «απειλές», οι «βαριές» κουβέντες, μόνο ομαλά δεν οδηγούσαν να αντιμετωπιστεί.
Οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίζεται καλύτερα κι αποτελεσματικότερα, όταν δεν έχει φτάσει στην έξαρσή του.
Ως αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν, εκπαιδευτές μουσικής και εικαστικών που επί χρόνια στήριξαν τη λειτουργία της ΔΗΚΕΠΑΟ, ωθήθηκαν σε απομάκρυνση από το χώρο που αγάπησαν και τόσα χρόνια ήταν ο χώρος εργασίας και δημιουργίας τους.
Πρέπει να τονιστεί ότι η αντίδραση ήταν απ’ όλους τους εκπαιδευτές. Τελικά έφυγαν λίγοι, διότι κάποιοι υπέκυψαν στις πιέσεις που δέχτηκαν. Δεν έχουν όλοι ούτε τις ίδιες αντοχές, ούτε τις ίδιες ανάγκες κι αυτό είναι απόλυτα σεβαστό. Άλλωστε κρινόμενος δεν είναι ο αδύναμος κρίκος, αλλά αυτός που κινεί τα νήματα.
Τι έγινε στο δια ταύτα! Αυτοί τη στιγμή υπάρχουν εκπαιδευτές που έχουν υπογράψει, με απειλές και πιέσεις, μια σύμβαση εθελοντικής προσφοράς υπηρεσιών στη ΔΗΚΕΠΑΟ. Τώρα πόσο εθελοντική είναι όταν υπογράφεται μ’ αυτό τον τρόπο, ας το κρίνει ο καθένας.
Τελικά, όλη αυτή η εθελοντική εργασία γίνεται αυθόρμητα και πηγάζει από αλτρουιστικά συναισθήματα; Αν είναι έτσι, τότε όλοι αυτοί οι εκπαιδευτές δε θα πρέπει να περιμένουν να πληρωθούν κάποια στιγμή αργότερα (όταν έρθει η έγκριση των προσλήψεων από το υπουργείο κι υπογράψουν σύμβαση ως κανονικοί εργαζόμενοι) με «εικονικές ώρες»! Ή μήπως θα περιμένουν; Κι οι γονείς; Αφού οι εκπαιδευτές δε θα πληρωθούν γι’ αυτή την προσφορά εργασίας (είναι εθελοντική), δε χρειάζεται προφανώς να πληρώσουν τα απαιτούμενα δίδακτρα! Έτσι δεν είναι! Ή είναι κάπως αλλιώς;
Κρίμα διότι με τον τρόπο λειτουργίας της ΔΗΚΕΠΑΟ αυτό που μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κάποιος, από τους ισολογισμούς, τα σχέδια δράσης, που οι ίδιοι φτιάχνουν είναι ότι το δημοτικό ωδείο, παρόλο που από πέρσι είναι μονοπώλιο, δεν έχει οικονομική αυτοτέλεια ή αλλιώς «μπαίνει μέσα».
Φέτος, μετά απ’ αυτή την κατάσταση και την απομάκρυνση των συγκεκριμένων εκπαιδευτών, ο αριθμός των μαθητών έχει μειωθεί δραματικά. Κάτω από το μισό της περσινής περιόδου. Διότι είναι λογικό οι μαθητές ν’ ακολουθήσουν τους εκπαιδευτές τους. Αυτούς ξέρουν, αυτούς εμπιστεύονται. Δεν τους αφορούν τα τερτίπια των διοικούντων.
Αν αναρωτιέται κανείς ποιο θα είναι το τελικό οικονομικό αποτέλεσμα για τη ΔΗΚΕΠΑΟ, ας μην έχει αυταπάτες. Θα είναι απόλυτα αρνητικό. Κι είναι απλό να το εξηγήσει κάποιος. Το ετήσιο σχέδιο δράσης 2013 της ΔΗΚΕΠΑΟ που εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία από το δημοτικό συμβούλιο, προέβλεπε ότι το δημοτικό ωδείο θα «έμπαινε μέσα» 26.000 ευρώ. Οι αριθμοί είναι δικοί τους. Τώρα που έχουν ήδη φύγει 100 μαθητές πόσο «μέσα θα μπει» το ωδείο; Έχουμε περιθώριο τώρα να πληρώνουμε για κάτι που υπό άλλες συνθήκες μπορεί να βγάζει τα έξοδά του; Να δαπανούμε άσκοπα χρήματα που χρειαζόμαστε πχ για τη θέρμανση των σχολείων;
Βέβαια ο στόχος μου ποτέ δεν ήταν κι ούτε είναι να διαλυθούν τα πάντα. Το αντίθετο μάλιστα. Ένας άνθρωπος που έχει καταθέσει προτάσεις και σχέδια για την πολιτιστική αναβάθμιση της περιοχής, μια παράταξη που έχει αγωνιστεί για να εκλείψουν τα κακώς κείμενα, έχουν στόχο μόνο τη βελτίωση. Η διάλυση και το μπάχαλο είναι έργο άλλων. Αυτών που δε λογαριάζουν τίποτα εμπρός στους εγωισμούς και τις εξυπηρετήσεις των ημετέρων.
Επειδή η απόφαση έγκρισης των προσλήψεων απ’ το Υπουργείο δεν αργεί (αν δεν έχει ήδη υπογραφεί), η διοίκηση οφείλει να αποκαταστήσει τις σχέσεις που έχουν διαρραγεί, να δημιουργήσει εκ θεμελίων με όλους κι αυτούς που έφυγαν αλλά κι αυτούς που εξ ανάγκης έμειναν ένα κλίμα συνεργασίας κι εμπιστοσύνης, να διενεργήσει τη νέα διαδικασία προσλήψεων κι όλα να έρθουν σε μια νέα κατάσταση ισορροπίας και ομαλότητας. Είναι ευθύνη κι υποχρέωση της διοίκησης.
Οι εγωισμοί, οι τσιρίδες κι η υπεροψία δεν είναι καλοί σύμβουλοι. Οδηγούν στη διάλυση, την καταστροφή. Ας αναλογιστεί λοιπόν ο καθένας τις ευθύνες του.
Δήμαρχε Ορεστιάδας, εσένα δε σε αφορά αυτή η κατάσταση; Θα μείνεις για άλλη μια φορά αμέτοχος;