Του Παναγιώτη Λελιάτσου, Πολιτευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που ανακοίνωσε η εταιρία Eldorado Gold τα αποθέματα χρυσού στο κοίτασμα του Περάματος Έβρου, το οποίο θα εξορύξει για 8 συνεχή χρόνια, θα είναι 110.000 ουγκιές ανά έτος και το κόστος παραγωγής ανά ουγκιά ανέρχεται στο ποσό των 278 δολαρίων, πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει η ίδια η εταιρία…
Η διεθνής τιμή του χρυσού στη σποτ αγορά σήμερα είναι περί τα 1.700 δολάρια και σύμφωνα με τους διεθνείς αναλυτές η τιμή του χρυσού στα τέλη του 2012 μπορεί να ξεπεράσει τα 2.000 δολάρια η ουγκιά, άρα μιλάμε για ένα καθαρό κέρδος περί τα 1.422 δολάρια ανά ουγκιά. Το συνολικό κέρδος στην 8ετια θα ανέρθει σε 1,25 δισ. ευρώ για την εταιρία. Αφαιρώντας τους φόρους υπέρ του δημοσίου το καθαρό κέρδος για την εταιρία θα ανέρθει στο πόσο του 1 δισ ευρώ.

Επίσης η εταιρία αναφέρει ότι θα γίνουν στην περιοχή επενδύσεις ύψους 145 εκατ. ευρώ για την εγκατάσταση και λειτουργία του εν λόγω μεταλλείου.

Σύμφωνα με τα παραπάνω στοιχεία γεννώνται κάποια ερωτήματα:

1. Ποιος και γιατί έδωσε άδεια λειτουργίας έρευνας και εξόρυξης στην εν λόγω εταιρία χωρίς να εισπράξει το ελληνικό δημόσιο ούτε ένα ευρώ. Το λιγότερο που θα έπρεπε να κάνει το κράτος ήταν να προκηρύξει έναν διεθνή διαγωνισμό με κλειστές προσφορές και να κατοχυρωνόταν στην εταιρία με το μεγαλύτερο τίμημα. Βέβαια θα μας πει κάποιος ότι ο μεταλλευτικός νόμος που έχει ψηφισθεί το 1976 δεν προβλέπει έσοδα από την εκμετάλλευση κοιτασμάτων για το δημόσιο γιατί η τότε κυβέρνηση Καραμανλή είχε ως στόχο το γενικό ξεπούλημα της χώρας.

2. Σήμερα στην διεθνή βιβλιογραφία αναφέρεται ότι υπάρχουν άλλοι 4 μέθοδοι εξόρυξης και επεξεργασίας χρυσού πέραν του κυανίου αλλά το κόστος σε αυτή την περίπτωση διπλασιάζεται. Γιατί λοιπόν κάποιοι δεν επιβάλουν στην εταιρία να κάνει εξόρυξη και επεξεργασία με άλλη μέθοδο πέρα της χρήσης του κυανίου οι οποίες είναι και πιο φιλικές προς το περιβάλλον; Η εταιρία προφανώς θα επιδιώξει την μέθοδο του κυανίου γιατί έχει το μικρότερο κόστος παραγωγής.

3. Ποιος μας εγγυάται ότι η εταιρία θα αποδώσει φόρο και εργοδοτικές εισφορές όταν μια αντίστοιχη εταιρία που λειτούργησε στην Χαλκιδική, η περιβόητη TVX Gold, άφησε πίσω χρέη προς το δημόσιο πάνω από 300 εκατ. ευρώ και έφυγε από την περιοχή με χιλιάδες ουγκιές στην φαρέτρα της και γνωρίζουμε πλέον ότι έχει εξαγοραστεί από την Eldorado Gold;

4. Τελικά ποιο θα είναι το όφελος για την τοπική κοινωνία πέρα από τους 200 εργαζομένους που θα απασχολεί για 8 έτη συν τους υποτιθέμενους άλλους 800 σε παράπλευρες εργασίες όπως προβλέπει η εταιρία και οι οποίες είναι αμφιβόλου ποσότητας;

Τι προτείνουμε:

Σύμφωνα με το οικονομικό πρόγραμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων όλα τα στρατηγικά αποθέματα και ορυκτού πλούτου της χώρας θα περάσουν στην ιδιοκτησία μιας τράπεζας επενδύσεων η οποία θα τα διαχειρίζεται και θα εκδίδει τιτλοποιήσεις μελλοντικών κερδών.

Αυτό που προτείνουμε για το εν λόγω κοίτασμα είναι το εξής: Άμεση αποχώρηση της εν λόγω εταιρίας από την περιοχή με καταγγελία της σύμβασης παραχώρησης εκμετάλλευσης του κοιτάσματος. Η εν λόγω επένδυση να γίνει από το Ελληνικό δημόσιο με συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο από την τοπική αυτοδιοίκηση της Αλεξανδρουπόλεως. Το ποσοστό που προτείνουμε να συμμετάσχει η τοπική αυτοδιοίκηση στο μετοχικό κεφάλαιο της εν λόγω επιχείρησης θα είναι 30%.

Αυτό μπορεί να αποφέρει στην περιοχή κέρδη άνω των 300 εκατ. δολαρίων σε βάθος 8ετιας τα οποία θα διατεθούν σε αναπτυξιακούς τομείς όπως:

Συμμετοχή στην Συνεταιριστική Τράπεζα Έβρου με σκοπό την ενίσχυση της ρευστότητας της έτσι ώστε να χρηματοδοτεί τις τοπικές επιχειρήσεις με χαμηλά κόστη δανεισμού.

Ενίσχυση Αγροτικών Συνεταιρισμών με κεφάλαια τα οποία θα διατεθούν στην εξυγίανση και ανάπτυξη αυτών με ταυτόχρονη πλήρη αναμόρφωση του διοικητικού μοντέλου με στελέχη εξειδικευμένα με οργάνωση και οικονομικούς ελέγχους.

Στήριξη των ήδη υπαρχόντων βιοτεχνιών και βιομηχανιών με ταυτόχρονη χρηματοδότηση μέσω αναπτυξιακού νόμου και του ΕΣΠΑ. Πλήρη καταγραφή του ανθρώπινου δυναμικού της περιοχής που αυτή την στιγμή είναι άνεργοι και βάσει της ανάλυσης θα γίνεται στοχευμένη αναπτυξιακή πολιτική σε συγκεκριμένους κλάδους.