Όσοι επισκέπτονται την Τουρκία διαπιστώνουν ότι μέρα με τη μέρα οι μεγάλες πόλεις αλλάζουν προς το καλύτερο. Η Αδριανούπολη, το πρώτο μεγάλο αστικό κέντρο, από τις Καστανιές, στο δρόμο προς την Κωνσταντινούπολη μέσα σε λίγα χρόνια μεταμορφώθηκε από μικρή επαρχιακή πόλη, σε πανεπιστημιακό κέντρο. Προσέλκυσε κατοίκους από πολλές περιοχές της Ανατολικής Θράκης, γνώρισε εμπορική άνθιση και μετέτρεψε το μειονέκτημα της συνοριακότητας στο δυνατό της χαρτί. Παρά την οικονομική φαινομενικά άνθιση, η βιομηχανική παραγωγή παραμένει μικρή. Τα δημόσια έργα περιορίζονται. Η ιδιωτική πρωτοβουλία (εμπορικά κέντρα) δεν αρκεί για να απορροφήσει το ποσοστών των νέων κατοίκων οι οποίοι αναζητούν δουλειά. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα νέα της Εντίρνε» το ποσοστό ανεργίας στην πόλη αγγίζει το 9,2 %. Σ’ αυτό το σημείο όμως πρέπει να τονιστεί ότι το εργατικό κέντρο Έβρου εκτιμά ότι η ανεργία στο Βόρειο τμήμα του Έβρου αγγίζει το 25 %. Σε αντίθεση με την Αδριανούπολη, ο Έβρος δεν εκμεταλλεύτηκε τη διασυνοριακότητα, τις δημόσιες επενδύσεις και έχει χρόνια να δει να υλοποιούνται μεγάλες ιδιωτικές πρωτοβουλίες. . .