Του ΜΑΝΔΑΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ E-mail: panosmandalos@yahoo.gr
Συνεχίζεται το ψάξιμο των χρημάτων για να βρεθούν τα δις που απαιτούνται για να καλυφθεί η μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού που παραμένει μαύρη και άπατη, εδώ και δεκαετίες διογκώνοντας συνεχώς το χρέος και αδυνατίζοντας τα πορτοφόλια των φορολογουμένων που πληρώνουν φόρους χαράτσια, διπλούς φόρους στα ακίνητα και άλλα πολλά, που πολλές φορές έχουν κριθεί αντισυνταγματικά. Εν τω μεταξύ, η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα είναι σε αστρονομικά επίπεδα και φυσικά αυτό επιφέρει πρόσθετους φόρους, στους τίμιους πολίτες που πληρώνουν τα σπασμένα του σάπιου συστήματος. Και ενώ έγινε το περίφημο hair cut…ελληνιστί κούρεμα, πάλι το χρέος σκαρφαλώνει στο 132%. Βέβαια το κούρεμα έβαλε σε κρίση όλους τους ασφαλιστικούς οργανισμούς που υποχρεώθηκαν να μπούνε στο κούρεμα και φυσικά πολλά κράτη και τράπεζες του Ευρωπαϊκού νότου που είδαν δις ευρώ να χάνονται και να μπαίνουν σε κρίση που ίσως δεν έχει γυρισμό αν συνεχιστεί αυτό το τροπάριο. Τα τοκογλυφικά λοιπόν χρήματα, που έφαγαν μερικοί κροίσοι στην Ελλάδα και πολύ περισσότερα στο εξωτερικό, έγιναν χρήματα προϋπολογισμού κρατών που παίρνοντας μέρος στο κούρεμα έβαλαν ακόμα ποιο μέσα όπως λέμε τους προϋπολογισμούς τους. Και φυσικά μπήκαν στο πρόγραμμα γιατί γνώριζαν ότι ήταν αδύνατο η Ελλάδα να πληρώσει αυτά τα χρήματα.
Με αυτά τα σπουδαία, το Ελληνικό χρέος και μετά την υπέρμετρη φορολογία καθώς και το κόψιμο μισθών και συντάξεων και μάλιστα ολόκληρων μισθών, όπως ο 13-14 μισθός ,έπρεπε να είχε θεαματική και δραματική μείωση, για να έρθει η ανάκαμψη και η ευημερία. Και όμως μπίγκοοο …..το έλλειμμα διογκώνεται και αντί να μικραίνει αυξάνει. Μα γιατί; Θα αναλογιστεί κανείς ….Μα φυσικά και γίνεται αυτό. Όλα αυτά εξανεμίζονται από την μείωση της αγοραστικής αξίας και την αποδυνάμωση της αγοραστικής κίνησης καθώς και από την αύξηση της φοροδιαφυγής. Επίσης η υστέρηση σε φόρους μιας και τα εισοδήματα μειώνονται προσθέτει την πινελιά του σε αυτό το μαύρο τοπίο. Η ίδια η τρόικα παραδέχεται ότι δίνει λάθος συνταγές σε λάθος ασθενή και όμως εκεί αυτοί το βιολί τους.
Που αποσκοπούν λοιπόν τα μέτρα; Μήπως στην αύξηση της ανεργίας και στην εξασθένηση της οικονομικής δυνατότητας του πληθυσμού, που θα δεχθεί ότι μέτρα του βάλουν και ότι μισθό του δώσουν, αρκεί όπως λέμε να έχει έστω και μια ….γαλέτα για τα παιδιά του; Μήπως οι μεγαλοκαρχαρίες θέλουν να μας κάνουν Βουλγαρία για να έχουν πρόσβαση σε όλους και όλα και χωρίς όρους;
Ας πάρουμε όμως, ότι υπήρχε θέληση για να επιτευχτεί ο σκοπός, που ήταν ποιός άλλος από την μείωση του χρέους. Τα μέτρα που πάρθηκαν δεν αρκούν όπως και συμβαίνει, άρα η συνταγή είναι αποτυχημένη.

Η αιμορραγία είναι αλλού και ας δούμε, ότι και λεφτά υπάρχουν αλλά δεν φαίνονται.
Η κεντρική διοίκηση. 40 υπουργεία. Κόστος κάθε υπουργείου με τους γραμματείς και φαρισαίους από 15-35 εκατομμύρια. Πολύ μεγάλος αριθμός για ένα τόσο μικρό κράτος και μάλιστα σε κρίση. Αν είχαμε 15-18 υπουργεία το κόστος πολύ μικρότερο και κάπου 300 με 600 εκατομμύρια το περίσσευμα.
Κόστος βουλευτών. Όλες οι αποδοχές έχουν περικοπεί. Οι βουλευτές όμως, παίρνουν 15 μισθούς και επιδόματα ένα σωρό. Αν κοβότανε στους 12 μισθούς το κόστος πάλι μεγάλο ….αν βέβαια, όπως όλος ο κακόμοιρος λαός πέφτανε και οι φοροαπαλλαγές τότε πάλι θα μαζευότανε πολλά εκατομμύρια ευρώ αλλά εκεί σιγή ιχθύος …ο κόσμος κοιμάται μην τον ξυπνάτε ….μάλιστα ζήτησαν και 1800 ευρω επίδομα αδείας. Αν μάλιστα μειωθεί και ο αριθμός των βουλευτών το κόστος ακόμα μικρότερο ..αλλά από την επομένη τετραετία.
Οι συντάξεις των βουλευτών και των διαφόρων αρχόντων.. Ένας βουλευτής παίρνει βουλευτική σύνταξη με δυο τετραετίες δηλαδή σύνολο δουλειάς 8 χρόνια. Από τον κοινό θνητό ζητούν 35 χρόνια και μάλιστα μετά τα 65. Και φυσικά η σύνταξη σε πολλές περιπτώσεις δεν υπερβαίνει τα 500-1000 ευρώ. Αν αντικατασταθεί η σύνταξη με ένα επίδομα και ο βουλευτής, πάρει την σύνταξη του από το επαγγελματικό του ταμείο δηλ. από εκεί που δούλευε πριν, τότε θα έχουμε κέρδος πολλά δις ευρώ. Μάλιστα σήμερα κάποιος που ήταν επαγγελματίας παίρνει σύνταξη από το ταμείο του, γιατί διετέλεσε δήμαρχος, γιατί διετέλεσε νομάρχης ή περιφερειάρχης, γιατί διετέλεσε υπουργός κλπ.
Κατάργηση όλων των επιδοτήσεων και αντικατάσταση τους με φοροελαφρύνσεις, στον ιδιωτικό τομέα εφόσον απασχολούνται άτομα και γίνονται επενδύσεις.
Επαναφορά του ΦΠΑ και του φόρου σε λογικούς αριθμούς, ώστε να κινηθεί η αγορά και να τονωθεί η είσπραξη των φόρων που αντιστοιχεί. Ένας ΦΠΑ από 7-12% και φορολογία που να μην είναι ληστρική μέχρι 20-25% με απαλλαγές για καινοτόμες επιχειρήσεις και επενδύσεις. Συγχρόνως έλεγχος της αγοράς με εντατικοποίηση των ελέγχων από το ΣΔΟΕ και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Βέβαια αυστηροποίηση των προστίμων χωρίς την παρέμβαση των πολιτικών για διαγραφές προστίμων και χαρισματικές διατάξεις. Κατάργηση του φόρου κληρονομιάς και ελαφρύτερο φόρο στις μεταβιβάσεις για να μπορεί ο γονιός να αφήνει το σπίτι του στα παιδιά του χωρίς να το βάζει υποθήκη στην εφορία. Σήμερα με την ληστρική φορολόγηση ακόμα και οι ελεγκτές ντρέπονται να επιβάλουν φόρους σε μικροεπιχειρήσεις. Όπου έχει εφαρμοσθεί αυτό έχει φέρει τριπλάσια έσοδα από ότι η κάθε αύξηση φόρων.
Επαναδιαπραγμάτευση και ανεύρεση του τοξικού χρέους και διαγραφή του. Πληρωμή μόνο του πραγματικού χρέους ….που είναι πολλά δις ευρω κάτω και θεωρείται από πολλούς βιώσιμο.
Επαναδραστηριοποίηση της αγροτικής και της κτηνοτροφικής παραγωγής με προγράμματα και αναδιάταξη καλλιεργειών όπως και εισαγωγή καινούργιων.
Πληρωμή από εταιρείες του κόστους που υπερκοστολόγησαν τα προϊόντα τους. Μόνο από γνωστή πολυεθνική, σύμφωνα με δημοσιεύματα, πριν τις εκλογές με διακανονισμό, η εταιρεία θα αποφύγει 2 δις ευρώ πρόστιμο.
Αυστηροποίηση των όρων του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Ένας ποδοσφαιριστής παίρνει 700.000 ευρώ και θεωρείται φθηνός ενώ ένας καθηγητής πανεπιστημίου παίρνει 1800 και θεωρείται ….ακριβός. Δεν μιλάμε για τους παράγοντες όπου τα χρέη σε όλες τις κατηγορίες είναι υπέρογκα. Αν αναφερθούμε και στο εξωτερικό τότε θα κλάψουμε όταν ακούμε για 65 εκατομμύρια, 39 εκατομύρια για έναν παίκτη. Και ο κόσμος πεινάει …αλλά άρτος και θεάματα.
Όπως λέμε λεφτά υπάρχουν αρκεί να υπάρχει η βούληση και να παίρνονται από τους υπεύθυνους της κρίσης και όχι από τα θύματα της κρίσης.