Αγαπητοί φίλες και φίλοι του Συνδέσμου
Το ερώτημα που βρίσκεται με σκωπτική απάθεια στα χείλη του Λαού είναι- καθώς γίνεται πλέον φανερό ότι η Χώρα θα έχει Κυβέρνηση με τη στήριξη 3 κοινοβουλευτικών κομμάτων- ποια επί τέλους υπήρξε η αναγκαιότητα της 2ης εκλογικής αναμέτρησης; Για ποιο λόγο κλήθηκαν οι Έλληνες εκλογείς να προσέλθουν στις κάλπες μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου; Και μάλιστα σε συνθήκες καταρρέοντος Δημοσίου Ταμείου! Τι άλλαξε μέσα σε 40 ημέρες στο εκλογικό σώμα ώστε να δημιουργηθεί κυβέρνηση σήμερα που δεν μπορούσε να γίνει στις 7 Μαΐου;
Ας δούμε λοιπόν το προφίλ των 2 εκλογικών αναμετρήσεων οι οποίες έλαβαν χώρα υπό ένα λίαν αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα.
Στις εκλογές της 6ης Μαΐου η αποχή και η λευκή ψήφος έφθασε σε ποσοστό 37%. Μικρά κόμματα που δεν υπερέβησαν το 3% και επομένως δεν εισήλθαν στο Κοινοβούλιο ψηφίσθηκαν από το 19% των πολιτών. 7 πολιτικά κόμματα εισήλθαν στη Βουλή και μοιράστηκαν 300 έδρες, αν και το συνολικό ποσοστό τους δεν υπερέβαινε το 44% που αντιστοιχούσε σε μόλις 132 έδρες. Τα 3 κόμματα, Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ με δυνατότητες σχηματισμού κυβέρνησης συγκέντρωσαν 168 έδρες. Αριθμός που τους έδινε πλήρως το δικαίωμα να δώσουν κυβέρνηση στο Λαό και να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Στις εκλογές της 17ης Ιουνίου η αποχή και η λευκή ψήφος ανήλθε σε ποσοστό 38%. Ίδιο με αυτό της 6 Μαΐου. Τα ίδια 7 κόμματα εισήλθαν στη Βουλή με την ίδια σχεδόν κατάταξη. Τα 3 κόμματα Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ συγκέντρωσαν 179 έδρες. Μικρή αύξηση χωρίς να διαφοροποιούνται οι ίδιες δυνατότητες σχηματισμού κυβέρνησης. Αλλά όμως ποσοστό μόλις 6% του εκλογικού σώματος εμπιστεύθηκε μικρά κόμματα. Επομένως τα 7 κόμματα μοιράστηκαν 300 έδρες με συνολικό ποσοστό 56%, αυτή την φορά, που αντιστοιχεί σε 167 έδρες.
Που λοιπόν βρίσκεται η διαφορά ανάμεσα στις 2 εκλογικές αναμετρήσεις ; Οι Έλληνες εκλογείς οι οποίοι την 6η Μαΐου έδειξαν την αυθόρμητη και ειλικρινή προτίμησή τους προς τα μικρά κόμματα, έπρεπε την 17η Ιουνίου ως αγέλες, κάτω από τα τρομοκρατικά πολωτικά διλήμματα, να επιστρέψουν στα μεγάλα κομματικά «μαντριά». Ο στόχος των εκλογών αυτών επιτεύχθηκε. 13% των Ελλήνων εκλογέων υπέκυψε, όπως ήταν φυσικό, στην παραδοσιακή τακτική των επαγγελματικών Ελληνικών κομμάτων. Την πόλωση. Και έτσι χάρισαν την ψήφο τους στους πολωτικούς κομματικούς σχηματισμούς . Οι μεν για να μη κυβερνήσει ο Τσίπρας, οι δε γιατί πίστεψαν στην αντιμνημονιακή ρητορεία του τελευταίου.

Με θλίψη κανείς διαπιστώνει πόσο τραγικά αλλοιώνεται η λαϊκή βούληση στην Πατρίδα μας και πόσο καταστρατηγείται η Δημοκρατία. Με 2 συνεχείς κλήσεις των Ελλήνων πολιτών στις κάλπες (η δεύτερη σχεδόν εκβιαστική) κατάφερε το κομματικό σύστημα να συγκεντρώσει μόλις το 56% του εκλογικού σώματος και να διανείμει μεταξύ του 300 έδρες του Κοινοβουλίου!

Ο ΣΕΕ είχε επισημάνει πως ο στόχος αυτών των εκλογών ήταν το ποσοστό των Ελλήνων εκλογέων που είχε εκφρασθεί προς τα μικρά κόμματα, ενώ η πρότασή του, που περιλαμβάνεται στο πολιτικό του πρόγραμμα, για νέο εκλογικό σύστημα βασιζόμενο στον κυμαινόμενο αριθμό των βουλευτών ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής του εκλογικού σώματος, αποκτά ξεχωριστή σημασία.

Παρά ταύτα η Χώρα θα συνεχίσει με «κυβέρνηση Παπαδήμου». Η σύλληψη της κυβερνητικής επιλογής του γνωστού τραπεζίτη για να εφαρμοστεί η δουλοπρεπής πολιτική του μνημονίου θα εξακολουθήσει. Τότε είχαμε κυβερνητικό σχήμα με βασικό κορμό το ΠΑΣΟΚ και στήριξη από τη ΝΔ και ένα δεξιό κόμμα. Τώρα θα έχουμε βασικό κορμό από τη ΝΔ, στήριξη από το ΠΑΣΟΚ και ένα αριστερό κόμμα. Ο κος Κουβέλης, όπως όλα δείχνουν, είναι ο νέος «μπαλαντέρ» του πολιτικού μας συστήματος, ενώ ο κος Καμμένος θα αποτελέσει την εφεδρεία του για να χρησιμοποιηθεί όταν παραστεί η ανάγκη. Σήμερα δεν υπάρχει η αναγκαιότητα της συμμετοχής του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, όπως την έθετε ο κος Κουβέλης στις 7 Μαΐου ως conditio sine qua non για να προσφέρει ο ίδιος τις κυβερνητικές υπηρεσίες του; Προφανώς όχι. Σήμερα μετεβλήθησαν οι όροι. Και επιμένει τώρα στην έγγραφη αποδοχή από τους κυβερνητικούς του εταίρους « της σταδιακής απαγκίστρωσης από το μνημόνιο» μήπως και περισώσει κάπως το δήθεν αδιαπραγμάτευτο πατριωτικό του ύφος. Στην πραγματικότητα είναι και αυτός ένας επαγγελματίας πολιτικός που με τη δράση του εξυπηρετεί το δουλικό πολιτικό σύστημα.

Τα επαγγελματικά πολιτικά κόμματα για μια ακόμη φορά έθεσαν τα κομματικά τους συμφέροντα υπεράνω του εθνικού συμφέροντος. Η ίδια κυβέρνηση που μπορούσε να σχηματισθεί και το Μάιο , χωρίς η Χώρα να μείνει ακυβέρνητη επί ενάμισι μήνα, σχηματίζεται σήμερα.

Η μεταπολίτευση, παρά τους τριγμούς που υπέστη, θα αντέξει για λίγο ακόμη. Μέχρι και την τρίτη εκλογική αναμέτρηση, θα έχουν ήδη δημιουργηθεί οι νέοι πολιτικοί σχηματισμοί και η μεταπολίτευση θα είναι ιστορικό παρελθόν. Κάτω από τη λαϊκή πίεση τα διεφθαρμένα κόμματα θα αντικατασταθούν με νέα για να διαχειρισθούν τα ερείπια που θα έχει αφήσει πίσω της η άθλια μεταπολίτευση. Ελπίζουμε ότι οι νέοι πολιτικοί ηγέτες που θα εμφανισθούν δεν θα επιτρέψουν την είσοδο των γνωστών φιλοχρήματων και φιλήδονων πολιτικών της περίφημης « γενιάς» »

Ο ΣΕΕ αντιληφθείς το αντεθνικό εκλογικό παιχνίδι έμεινε μακριά από το πολωτικό κλίμα των εκλογών αυτών και δεν συμμετείχε. Στο επόμενο διάστημα θα διευρύνει τις δυνάμεις του και θα δώσει το παρόν στη νέα εκλογική αναμέτρηση όπου αυτή θα είναι η έναρξη της νέας ιστορικής περιόδου για την Πατρίδα μας. Η αναγκαιότητα ενός αγνού και αληθινού πατριωτικού κόμματος υπάρχει και στους επόμενους μήνες θα γίνει όλο και πιο επιτακτική. Ο ΣΕΕ θα συνθέσει τις λαϊκές αυτές δυνάμεις και θα προχωρήσει στον στόχο που από τον Αύγουστο του 2011 είχε θέσει ήτοι το τέλος της φαύλης μεταπολιτευτικής περιόδου και την ανάδειξη νέων πολιτικών κομμάτων με νέους πολιτικούς .

To Ανώτατο Πολιτικό Συμβούλιο.