Ως Υγεία η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ορίζει, με μια ολιστική προσέγγιση, την κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας του ανθρώπου και όχι μόνο την απουσία νόσου ή αναπηρίας.
Σε μια ανασκοπική εκτίμηση για την τομέα Υγείας στη χώρα μας διαφαίνεται, μέσα από πρόσφατα δεδομένα, ότι η οικονομική αποδόμηση της χώρας μας σήμερα απειλεί περισσότερο από ποτέ το τρίπτυχο του ορισμού της και καθιστά το υγειονομικό σύστημα μας, που παρουσίαζε από καιρό νοσηρά συμπτώματα ,ανήμπορο και διαπομπευμένο στο βλέμμα των αποδεκτών τις υπηρεσίες υγείας.
Τα αργά βήματα εκσυγχρονισμού, κατά περιόδους, των δομών των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων τρέχουν γοργά προς τα πίσω προδίδοντας τις θυσίες και προσδοκίες των εργαζομένων μέσα σ΄ αυτά να γίνουν αποδοτικότεροι και αποτελεσματικότεροι ,να νοιώθουν ασφαλείς στην εργασία τους, να ισορροπούν ψυχικά , να θεραπεύουν να προασπίζονται και να προάγουν γενικότερα την Υγεία ισότιμα προς όλους.
Οι πολιτικές υγείας που ακολουθήθηκαν τελευταία με τον συσχετισμό κόστος και οφέλους και στόχο την ποιοτική παροχή υπηρεσιών υγείας δαπάνησαν δημόσιο χρήμα αντιστρόφως ανάλογο προς τον αρχικό στόχο.
Η εκπαίδευση και μετεκπαίδευση των λειτουργών υγείας έδωσε περιορισμένα σε κάποιους τομείς της Υγείας την δυνατότητα να αξιοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό της με ορατά τα θετικά αποτελέσματα , ενώ σε άλλους τομείς η ιδιοτελής αξιολόγησή του με κριτήρια μη συμβατά προς την εξειδικευμένη παιδεία του ,περιόρισαν τις δεξιότητες του καθιστώντας αυτό μη αποδοτικό και μη αποτελεσματικό.
Τα πρότυπα και οι δομές εξυπηρέτησης ιδιαίτερα στον δημόσιο τομέα υγείας ελάχιστα αναπτύχθηκαν προσθέτοντας στο ήδη παθογόνο σύστημα και αυτό, της δυσαρέσκειας , της υπομονής, της αναξιοπιστίας και της οικονομικής επιβάρυνσης των ασθενών .
Τα αποθεματικά των ασφαλιστικών Ταμείων έγιναν βορά στον τζόγο του χρηματιστηρίου από ‘’τολμηρούς επενδυτές’’ των διαχειριστών τους λεηλατώντας τους κόπους ζωής των εργαζόμενων νυχθημερόν στα ‘’Σπίτια του Πόνου’’
Οι φιλότιμες προσπάθειες των ολίγων αριθμητικά λειτουργών υγείας σε συνάρτηση με τον όγκο των αιτούντων υγειονομικές υπηρεσίες απετέλεσαν αντίρροπο μοχλό στην διατήρηση των ποιοτικών ως ένα βαθμό παροχών υπηρεσιών που καλούνταν καθημερινά να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και αγωνίζονταν να φθάσει η πρόοδος της περίθαλψης σε όλους όσους την έχουν ανάγκη της μέσα στα αστικά υγειονομικά κέντρα αλλά και αυτά της υπαίθρου.
Οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής ,ο ανθυγιεινός τρόπος της ζωής μας ως προς την διατροφή και τις άλλες συμπεριφορές μας, ταυτόχρονα με την επίδραση αρκετών επιβαρυντικών παραγόντων του άμεσου και πιο διευρυμένου περιβάλλοντος μας αποτελούν απειλές για την υγεία μας που μπορούν να γίνουν διαχειρήσιμες και αποτρέψιμες στο βαθμό που θα επιλέξει να περιορίσει ο καθένας πολίτης της χώρας ατομικά η μέσα από συλλογικές δράσει. Μια τέτοια είναι ο εθελοντισμός ο οποίος ποτέ δεν υπήρξε ως συγκροτημένη εθνική δομή και δεν δικαίωνε τους συμμετέχοντες .Η ανάπτυξη παρόμοιων δράσεων την δεδομένη στιγμή αποτελούν μια δυναμική συνιστώσα και καθοριστικής σημασίας επικουρούμενη βοήθεια μαζί με τα Εθνικά Δίκτυα Υγείας για την συγκρότηση και συνοχή του κοινωνικού ιστού της χώρας μας με χρήσιμα και μετρήσιμα στοιχεία όπου υλοποιήθηκαν αυτού του είδους δράσεις .
Η μετακίνηση των λαών από τον Τρίτο Κόσμο προς την χώρα μας όπου ο υγειονομικός έλεγχος από τις χώρες που αναχωρούν και από αυτές που διέρχονται είναι μηδενικός, ενώ η είσοδος και παραμονή αυτών στη χώρα μας δεν καταγράφει μέχρι σήμερα το υγειονομικό τους προφίλ επαναφέρει στο προσκήνιο εφιαλτικές επιδημίες που ξεχάσαμε και εκ νέου έρχονται να απειλήσουν την δημόσια υγεία όλων μας.
Ο όρος αξιοπρεπής διαβίωση, στον νόμιμο ή παράνομο, εισερχόμενο, διερχόμενο ή μόνιμο πληθυσμό, επαναπροσδιορίζεται με τις νέες υπάρχουσες συνθήκες που διαμορφώνονται λόγω της οικονομικής Κρίσης στη χώρας μας .
Η Πολιτεία καλείται και έχει χρέος να προστατεύσει την Δημόσια Υγεία των πολιτών της ως αρχική προτεραιότητα βαρύνουσας σημασίας στον στρατηγικό της σχεδιασμό με μέτρα που θα περιορίσουν την σπατάλη και όχι τις αναγκαίες δαπάνες για την Υγεία, θα ενσωματώσει την τεχνολογία ελέγχου σ΄ αυτήν ,θα αξιοποιήσει το ήδη άριστα εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό της -μέρος της οποίας είναι έτοιμο να μεταναστεύσει -σε ένα σύγχρονο και εφικτό για τις υγειονομικές και οικονομικές ανάγκες μας μοντέλο που θα διατηρήσει την αξιοπρέπεια του πολίτη ,θα επιδείξει την ανάλογη ευαισθησία για φροντίδα στα παιδιά της και τους υπερήλικες και θα διασφαλίσει το πρωτεύον κοινωνικό αγαθό που είναι η Υγεία όλων όσων διαβιούν μέσα σ΄ αυτήν.




Παγώνα Καράκη