«Στις 8 Μάρτη του 1857 οι εργάτριες στα υφαντουργεία της Νέας Υόρκης απεργούσαν απαιτώντας 10ωρη εργασία, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών. Με αυτή την αφορμή, οι σοσιαλίστριες γυναίκες το 1910 στη β΄ Διεθνή Συνδιάσκεψη τους, στην Κοπεγχάγη, καθιέρωσαν την 8η Μάρτη ως Διεθνή Μέρα της Γυναίκας
Σήμερα, 154 χρόνια μετά, αυτή η επέτειος εξακολουθεί να είναι επίκαιρη, να μας υπενθυμίζει παλιά, αλλά και να αναδεικνύει νέα προβλήματα και δικαιώματα του μισού και πάνω πληθυσμού της γης.
Είναι μια μέρα τιμής των αγώνων του γυναικείου κινήματος, αφορμή για να θυμηθούμε τις μάχες όλων των γυναικών, να συνειδητοποιήσουμε ότι πριν από εμάς οι γυναίκες αγωνίσθηκαν για τις «αυτονόητες» σήμερα ελευθερίες και δικαιώματα, να αναμετρηθούμε με τα νέα προβλήματα και τις ανάγκες μας, να διατυπώσουμε τους στόχους μας σε πολιτικό, κοινωνικό και ατομικό επίπεδο να διεκδικήσουμε την ουσιαστική κατοχύρωση της Ισότητας των φύλων σε όλες τις εκφράσεις της ζωής.
Στον 21ο αιώνα, σε ένα περιβάλλον πολύπλευρης και συστημικής οικονομικής κρίσης, πλήττονται οι περισσότερο ευάλωτες ομάδες και οι γυναίκες συγκαταλεγόμαστε στα πρώτα θύματα. Συμμετέχουμε σε μικρό βαθμό στην οικονομική ανάπτυξη και στην εργασία, αποτελούμε το μεγαλύτερο ποσοστό του ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού, είμαστε οι περισσότερες στους μακροχρόνια ανέργους, απολυόμαστε πρώτες σε περιπτώσεις οικονομικών κρίσεων, αμειβόμαστε λιγότερο, υποαπασχολούμαστε, απαλλάσσουμε το κράτος από έξοδα για την πρόνοια της τρίτης ηλικίας και των παιδιών, αναπαράγουμε το εργατικό δυναμικό με ελάχιστο κόστος, προσφέρουμε αφανή εργασία που δεν καταμετρείται στις οικονομικές στατιστικές, στους εθνικούς λογαριασμούς, το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ).
Μέσα σε ένα τέτοιο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον καλούμαστε σήμερα:
να προστατέψουμε δικαιώματα στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή, κατακτημένα μετά από μακρόχρονους αγώνες, τα οποία αμφισβητούνται και υπονομεύονται.
να υπερασπιστούμε ιδιαίτερα θέματα που αφορούν τις γυναίκες στον κοινωνικό χώρο, στην απασχόληση, στην εκπαίδευση, στη δημόσια ζωή.
να συμμετέχουμε σε συλλογικούς φορείς και Κέντρα λήψης αποφάσεων και να έχουμε λόγο για τα θέματα που μας αφορούν
να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους μας ανταποκρινόμενες στις απαιτήσεις των καιρών για να ανατρέψουμε το κλίμα σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο ώστε η χώρα μας να αποκτήσει την θέση που ιστορικά της αξίζει.
να αντισταθούμε στην υπονόμευση των οραμάτων και των ελπίδων ιδιαίτερα των νέων γυναικών για μια καλύτερη ζωή με λιγότερη εκμετάλλευση για αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη
να διεκδικήσουμε την προστασία της μητρότητας, αλλά και τα δικαιώματα της γυναίκας από την σύλληψη μέχρι την ενηλικίωση του παιδιού
να αναδείξουμε την ανεργία και τη βία ως τα σημαντικότερα ζητήματα της εποχής μας
να απαιτήσουμε την ριζική αντιμετώπιση των φαινομένων ενδοοικογενειακής και άλλων μορφών βίας.
Η παγκόσμια ημέρα των γυναικών μας οπλίζει με κουράγιο, δύναμη και αποφασιστικότητα για να αγωνισθούμε για αξιοπρέπεια και ποιότητα ζωής έτσι ώστε η κάθε μέρα μας να είναι ημέρα της γυναίκας.»