ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ

Τιμή και δόξα στην ελληνική νεολαία που διαχρονικά με τους αγώνες, με τις θυσίες και με το αίμα της συνετέλεσε άλλοτε στην απώθηση των βαρβάρων, άλλοτε στην παλιγγενεσία του έθνους και στην απελευθέρωση και άλλοτε σε ηρωϊκά έπη και σε αγώνες για το μεγάλωμα και για την ανοικοδόμηση του ελληνικού κράτους. Σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία οι νέοι μας με το κίνημα των αγανακτισμένων πολιτών θέλουν να στείλουν το μήνυμά τους και γι αυτό γέμισαν τις πλατείες και διαδήλωσαν ειρηνικά εκτός κομματικών γραμμών και καπελωμάτων και εκτός συνδικάτων και άλλων χρωματισμένων φορέων.

Με καθαρά πολιτικά, εθνικά και κοινωνικά κριτήρια, κάθε κινητοποίηση και εξέγερση της ελληνικής νεολαίας, και προπαντός όταν δεν συνοδεύεται από πράξεις βίας, βανδαλισμού και καταστροφών, αποτελεί μια αυστηρή προειδοποίηση και ένα ηχηρό μήνυμα για τα επερχόμενα. Μόνο οι ευαίσθητες κεραίες της νεολαίας μπορούν να συλλαμβάνουν τα μηνύματα των καιρών και να κινιτοποιούν προειδοποιητικά τους νέους, ώστε να αφυπνίσουν και να συνεγείρουν τη σαστισμένη και φοβισμένη κοινωνία. Τα Δεκεμβριανά του 2008 και όσα αρνητικά επακολούθησαν αποτελούσαν ένα τέτοιο προμήνυμα για τα τεκταινόμενα στην κοινωνία μας.

Μόνο οι πολιτικές και πνευματικές ηγεσίες των προηγούμενων δεκαετιών δεν έβλεπαν ότι το «μεγάλο φαγοπότι» της ευημερίας, των δανείων και του χρέους, θα οδηγούσε στην εξάντληση των οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας. ΄Ετσι φτάσαμε σήμερα στο έσχατο σημείο κατάπτωσης του κράτους να κατεδαφίζονται οι κοινωνικοί θεσμοί και να ακυρώνονται τα κεκτημένα δικαιώματα δεκαετιών, προκειμένου να δημιουργηθεί ανάχωμα προς την κατάρρευση του κράτους και της κοινωνίας. Προκειμένου να αποτρέψουμε τη χρεοκοπία και την πτώχευση.

Ανήμπορη, πικραμένη και αγανακτισμένη η ελληνική νεολαία διαπιστώνει καθημερινά να λαμβάνονται σκληρά μέτρα λιτότητας και φοροεπιδρομής, προκειμένου να αποφύγει η χώρα τα δραματικά επακόλουθα της χρεοκοπίας. Διαπιστώνουν οι νέοι μας πως όλες αυτές οι δημοσιονομικές πολιτικές δεν έχουν ως κέντρο του ενδιαφέροντός τους τον άνθρωπο αλλά τα νούμερα, τους δείκτες και τους ψυχρούς αριθμούς. Μακροπρόθεσμα βέβαια και τον άνθρωπο, τον πολίτη.

Από τη μια πλευρά οι γενιές που πάλεψαν για μια καλύτερη, δικαιότερη και κοινωνικότερη Ελλάδα βλέπουν σήμερα να αντιστρέφεται η ιστορική εξέλιξη και να ακυρώνεται το κοινωνικό κράτος που δημιούργησαν. Αυτές οι γενιές μπορούν να προσαρμοστούν ευκολότερα στη νέα σκληρή πραγματικότητα, γιατί έχουν επίγνωση ότι οι τελευταίες δεκαετίες της ευδαιμονίας και της χλιδής που απόλαυσαν δεν ήταν δυνατό να έχουν ανεξάντλητη διάρκεια, καθόσον υποθήκευαν το μέλλον των παιδιών τους και κατέστρεφαν το θεσμό της αλληλεγγύης των γενεών.

Από την άλλη πλευρά οι νεότερες γενιές βιώνουν δραματικά τη μεγάλη οικονομικοκοινωνική αντίφαση. Δηλαδή να βλέπουν καθημερινά την επιδείνωση της εργασιακής, ασφαλιστικής και μισθολογικής τους θέσης. Οι νέες γενιές που μπαίνουν στον εργασιακό και επαγγελματικό στίβο με όνειρα και ιδανικά, αφού είχαν κάνει έναν προγραμματισμό για τη ζωή τους, βλέπουν τα σχέδιά τους να ναυαγούν, να ανατρέπονται και να διαγράφεται υπαρκτός ο κίνδυνος να βυθιστούν στη μιζέρια, στην ανασφάλεια και στην αβεβαιότητα για το μέλλον τους.

Τη στιγμή που κάποιοι πολιτικοί αρχηγοί, τα κόμματα και τα πρόσωπα των οποίων έχουν οδηγήσει τη χώρα σ΄αυτό το κατάντημα, επιδεικνύουν τέτοια επιπολαιότητα και ανωριμότητα και θέτουν τον εαυτό τους και το κομματικό τους συμφέρον υπεράνω του εθνικού συμφέροντος, τότε είναι εκπληκτική και αξιοθαύμαστη η ωριμότητα της ελληνικής νεολαίας.  Παρά τις δυσκολίες, τα προβλήματα και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι νέοι μας, ωστόσο επιδεικνύουν μια υποδειγματική ψυχραιμία και σοβαρότητα. Αυτή η ωριμότητα της νέας γενιάς δίνει κουράγιο, δύναμη και ελπίδα σε όλες τις υπόλοιπες γενιές. Δίνει ανάσα στην Ελλάδα να συνεχίσει τις προσπάθειές της για ένα καλύτερο μέλλον, για ένα αύριο καλύτερο από το χθες και το σήμερα…!