Δ Α Μ Α Σ Κ Η Ν Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ, ΟΡΕΣΤΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΣΟΥΦΛΙΟΥ

ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΛΗΡΩΜΑ

ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΑΥΤΟΥ

 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ

 

 

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

 

Καθώς εὑρισκόμεθα στό μεταίχμιον ἑνός χρόνου, πού ἀνήκει πλέον στήν αἰωνιότητα καί ἑνός ἄλλου, πού μέ χρηστές ἐλπίδες ἀνατέλλει, ἀναμφίβολα ἀξιολογοῦμε τά πεπραγμένα τοῦ περελθόντος καί κάτω ἀπό τό πρίσμα αὐτῆς τῆς ἀξιολόγησης προσβλέπουμε στό μέλλον, γιά νά φωτίσῃ ἡ χθές τό αὔριο, ἀλλά καί τό μέλλον νά εἶναι ἐφοδιασμένο μέ τήν ἀπαραίτητη ἐμπειρία τοῦ παρελθόντος.

Ἔτσι, συνειδητοποιοῦμε τήν παροδικότητα τοῦ χρόνου καί τῆς ζωῆς καί μέσα ἀπό τήν ἀέναη ροή τοῦ χρόνου διαπιστώνουμε ὅτι τό μόνο σταθερό καί ἄμοιρο τῆς φθορᾶς τοῦ πανδαμάτορος χρόνου παραμένει ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος δίδει πραγματική ἀξία στίς παροδικές ἡμέρες τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς.

Καί ἐνῶ ἡ χώρα μας καί ὁ λαός μας δυστυχῶς ἀντιμετωπίζουν ὄχι μόνο σοβαρά οἰκονομικά προβλήματα, πού εἶναι καρπός μιᾶς βαθειᾶς πνευματικῆς κρίσης, πού ἐδῶ καί ἀρκετές δεκαετίες μεθοδεύεται, ἀπευθυνόμενος σέ ὅλους σας σᾶς προσκαλῶ σέ ἕνα πνευματικό ἀγῶνα, γιά τό Καινούργιο Χρόνο, τό μέτρο καί τό κριτήριο τοῦ ὁποίου θά εἶναι ὁ Αἰώνιος Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος χαρίζῃ στόν κόσμο τήν πραγματική εἰρήνη, τήν ἐν Χριστῷ ἐλευθερία, τήν ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη, τό Φῶς, τήν Ἀλήθεια, τήν Ζωή.

Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ προβάλλει σάν ἀντίδοτο τῆς οἰκονομικῆς κρίσης τήν ἐγκράτεια καί τήν ἄσκηση σάν τρόπο ζωῆς. Καί ἐάν ἡ κατανάλωση εἶναι τό τέλος, γιατί ἡ ζωή δέν ἔχει νόημα, ἡ ἄσκηση εἶναι δρόμος γιατί ὁδηγεῖ σέ ζωή μέ νόημα. Ἡ ἄσκηση καί ἡ ἐγκράτεια δέν εἶναι στέρηση τῆς ἀπόλαυσης, ἀλλά ἐμπλουτισμός τῆς ζωῆς μέ νόημα. Εἶναι ἡ προπόνηση τοῦ ἀθλητῆ, πού ὁδηγεῖ στόν ἀγῶνα καί στό μετάλλιο καί αὐτό τό μετάλλιο εἶναι ἡ ζωή πού νικᾶ τόν θάνατο, ἡ ζωή πού πλουτίζεται μέ τήν ἀγάπη. Ἡ ἄσκηση τότε εἶναι ὁδός ἐλευθερίας, ἐνάντια στή δουλεία τοῦ περιττοῦ.

Ἀγαπητοί μου,

εἶναι σημαντικό νά συνειδητοποιήσουμε τί γίνεται γύρω μας. Ἐκτός ἀπό τήν οἰκονομική κρίση διαπιστώνουμε καθημερινά ὅτι ἀποδυναμώνεται ἡ πολιτιστική μας ταυτότητα. Ἡ ὀρθόδοξη πίστη, ἡ ἱστορία καί ἡ γλῶσσα πλήττονται συστηματικά ἀπό ὁρατές καί ἀόρατες δυνάμεις. Ἡ παιδεία στόν τόπο μας περνάει τή δική της κρίση. Ἡ Ἐκκλησία πολεμεῖται ἀνοικτά πολλές φορές ἀλλά καί δόλια τίς περισσότερες, ἐνῶ φθείρεται μέσα ἀπό τή σχέση της μέ τήν ἐξουσία. Ὁ Θεός ὅμως δέν μᾶς ἔδωσε ⁈πνεῦμα δειλίας, ἀλλά δυνάμεως καί ἀγάπης καί σωφρονισμοῦ⁈. Γι’ αὐτό δέν πρέπει νά ἀδιαφοροῦμε καί νά ἐφησυχάζουμε. Ἡ ὑπέρβαση τῆς κρίσης δέν ἐξαντλεῖται στό παρόν ἀλλά ἀπαιτεῖ τήν δημιουργία προϋποθέσεων ὥστε ὄχι μόνο νά ἐπιβιώσουμε τῆς κρίσεως ἀλλά καί νά διασφαλίσουμε βιώσιμο μέλλον.

Πανεπιστημιακός Καθηγητής Γράφει σέ κείμενό του ὅτι ἡ λέξη ⁈κρίση⁈ στά κινέζικα ἀποτελεῖται ἀπό δύο χαρακτῆρες. Ὁ πρῶτος σημαίνει κίνδυνος ἐνῶ ὁ δεύτερος δυνατότητα, εὐκαιρία.

Ὁ κίνδυνος εἶναι μπροστά μας, τόν ζοῦμε. Ἄς τόν κάνουμε εὐκαιρία γιά ἔξοδο, γιά ἄλλη ποιότητα ζωῆς. Σ’ αυτή τήν πορεία ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ στή ζωή μας εἶναι κρίσιμη. Εἶναι ἡ μόνη δυνατότητα καί ὁ μόνος δρόμος γιά τήν ἔξοδο.

Εἶναι ὁλόθυμος ἡ εὐχή καί ἡ προσευχή μου τό φῶς τῆς ἐξ οὐρανῶν Ἐλπίδας νά μή σβήσῃ μέσα στή ψυχή σας αὐτές τίς δύσκολες ὧρες, γιατί αὐτή ἡ Ἐλπίδα στό ἔλεος καί στή Χάρη τοῦ Θεοῦ θά εἶναι ἡ θαυματουργός ἑστία ἀπό τήν ὁποία θά παίρνουμε θαλπωρή στό χειμῶνα τῆς ζωῆς καί θά ἀντλοῦμε δύναμη καί γαλήνη γιά νά ξεπεράσουμε τόν πειρασμό. Καί αὐτή ἡ δύναμη καί ἡ παρηγοριά θά εἶναι φωτισμένες ἀπό τήν ζωντανή πεποίθηση ὅτι ὁ Θεός θά εἶναι πάντοτε μαζί μας καί ἡ Χάρη Του θά φέρῃ τήν λύτρωση, τήν ὁποία διψᾶ ὁ λαός καί ἡ ψυχή μας. Εὔχομαι ὁλόψυχα εὐφρόσυνο καί ὑγιεινό τό Νέον Ἔτος.

Χ ρ ό ν ι α   Π ο λ λ ά !

 

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί εὐλογιῶν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου Δ Α Μ Α Σ Κ Η Ν Ο Σ