Του Νίκου Λυγερού

 

Αν κάποιοι στην Ελλάδα δεν πίστευαν ακόμα ότι το γελοίο δεν σκοτώνει, τώρα πρέπει να παραδεχτούν ότι τους το έχει αποδείξει η τουρκική διπλωματία. Και αυτήν την απόδειξη δεν την έκανε μόνο σε ένα τομέα. Αν σκεφτούμε επιπλέον ότι ο τουρκικός ποινικός κώδικας τιμωρεί με φυλάκιση την αναφορά στα κατεχόμενα της Κύπρου αλλά και τη γενοκτονία των Αρμενίων, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος της ανικανότητας της σε εθνικά ζητήματα. Και από πλευράς στρατηγικής και γεωστρατηγικής έχει καταφέρει να τα κάνει κρόσσια με το Ισραήλ και με τη Γαλλία. Έτσι συνειδητοποιούμε ότι τα μεγάλα λόγια και το στρατηγικό βάθος του υπουργού εξωτερικών δεν είναι παρά μικρές πράξεις και στρατηγικό λάθος. Βέβαια έχουμε κι εμείς ραγιάδες που πιστεύουν στο μεγαλείο του, αλλά προφανώς επειδή θέλουν να το πιστεύουν για άλλους λόγους. Συνεχώς κατηγορούμε την Ελλάδα για την αναξιοπιστία της σε φάση κρίσης, αλλά η Ελλάδα είναι εδώ, κρατιέται και αντιστέκεται. Γιατί οι ίδιοι δεν κάνουν αναφορές για την τουρκική διπλωματία που δεν ζει καν το πρόβλημα της κρίσης. Γιατί δεν λένε ξεκάθαρα ότι και με το θέμα της κυπριακής ΑΟΖ και με το θέμα της γαλλικής βουλής, έλαβε δύο σοβαρά χτυπήματα ως κράτος που θεωρεί τον εαυτό του αξιόλογη δύναμη; Γιατί δεν λένε ότι ακόμα και με τις τουρκικές πιέσεις η κυπριακή δημοκρατία και η γαλλική δημοκρατία συνέχισαν ακάθεκτοι το έργο τους για τα δικά τους συμφέροντα και τα ανθρώπινα δικαιώματα; Οι ίδιοι οι ηττοπαθείς που δεν παύουν να ασκούν κριτική στο λαό μας διότι είναι δημοκρατία , δεν κατηγορούν την αναποτελεσματικότητα ενός θεσμού που δεν έχει καμιά σχέση με την δημοκρατία. Μας κατηγορούν για αναποφασιστικότητα σε πολιτικό επίπεδο, αλλά αν είναι να λέμε αυτά που λέει και ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, να μας λείπουν. Ο λαός μας ξέρει και από τραγωδία και από κωμωδία δεν έχει ανάγκη επιπλέον το γελοίο. Οι πολιτικοί μας δεν έχουν ανάγκη από τέτοια παραδείγματα. Κι όσο αφορά στο λαό μας, η φτώχεια δεν χτύπησε ποτέ την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ακόμα και με αυτές τις συνθήκες παραμένουμε ένας από τους πιο φιλόξενους λαούς του κόσμου. Όχι πρέπει να καταλάβουν οι δικοί μας ότι πρέπει να σταματήσουμε να μεγαλοποιούμε μόνοι μας τις δυνατότητες της τουρκικής διπλωματίας. Ας συγκεντρωθούμε στην ουσία και στην ανάγκη, κι ας σταθεροποιήσουμε την πορεία μας με τα πρότυπα της ιπποσύνης, της αντίστασης και της θυσίας για να δείξουμε την αξία μας ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες, διότι ο ελληνισμός είναι παράδειγμα για την ανθρωπότητα.