Όσα και να γράψεις, δεν μπορείς να περιγράψεις το συναίσθημα.
Κάθε παρέλαση, κάθε εθνική επέτειος είναι ξεχωριστή στα ακριτικά Δίκαια.
Τα Δίκαια, αποτελούν την έδρα του πρώην δήμου Τριγώνου, με τους κατοίκους να αγωνίζονται καθημερινά για τον τόπο τους, με αξιοπρέπεια και ελλείψεις. Ελλείψεις όχι σε συναίσθημα και αγάπη για τον τόπο, αλλά σε υποδομές.
Αγωνίζονται για να κρατήσουν ζωντανά το χωριά τους, απέναντι σε ένα κεντρικό κράτος που ακόμη κι όταν κάνει κάτι για τον Έβρο, το περιορίζει στον μέγιστο βαθμό στο λιμάνι.
Κι όμως, η αρχή είναι εκεί που βλέπεις ανάποδα το τέλος.
Είναι εκεί ψηλά, στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, όπου οφείλουμε να κρατάμε τη σημαία του ελληνισμού.

Το thraki Νεα, ήταν στα Δίκαια, καθώς θεωρούμε χρέος μας, να δημοσιοποιούμε τις εικόνες αυτές.

Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τα παιδιά, τους γονείς, τους ηλικιωμένους, τις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας που βάζουν το μικρό τους λιθαράκι για να υπάρχουν ανοιχτά τα σχολεία μας.
Το μόνο που απαιτείται είναι ένα αναπτυξιακό σκαμπίλι, για να ανατρέψουμε την κατάσταση και να εξυψώσουμε, ξεσηκώσουμε και αυξήσουμε τους Έλληνες ακρίτες.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΟΧΙ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ
ΖΗΤΩ Ο ΕΒΡΟΣ