Κάποιες καταστάσεις, είναι κωμικές, αλλά επειδή εμπεριέχουν και το τραγικό στοιχείο, είναι κωμικοτραγικές.

Η αγορά άνοιξε, με τον τρόπο που άνοιξε.
Για να ψωνίσεις από ένα κατάστημα, πρέπει να παραγγείλεις το προϊόν, να λάβεις μήνυμα στο κινητό σου με την ώρα του ραντεβού και να πας με την κάρτα σου να πληρώσεις.

Τι γίνεται όμως, αν πρέπει να πας σε κηδεία, είσαι ηλικιωμένη, δεν έχεις κάρτα και πρέπει να αγοράσεις μία πετσέτα;

Το περιστατικό που ακολουθεί δεν είναι φανταστικό, είναι πραγματικό και συνέβη στον απομακρυσμένο από το κέντρο της Ελλάδας Έβρο.
Μία ηλικιωμένη, έπρεπε να παραστεί σε κηδεία στενού συγγενικού της προσώπου και το έθιμο επιτάσσει να έχει μαζί της και μία πετσέτα.

Η γιαγιά επισκέφτηκε ένα μαγαζί, προκειμένου να προμηθευτεί μία πετσέτα.
Μάταια ο επαγγελματίας προσπαθούσε να εξηγήσει στη γιαγιά τη διαδικασία παραγγελίας και αγοράς.
Η γιαγιά ούτε κινητό δεν έχει καλά καλά. Φαντάσου τώρα να της πεις για το what’s up, το email, τους υπολογιστές και τα POS.
Είχε τον πόνο της με τον χαμό του δικού της ανθρώπου και προφανώς δεν είχε καμία όρεξη για σεμινάρια και επεξηγήσεις για το πως αγοράζεις την περίοδο του κορονοϊού με clik away.

Η γιαγιά, για να μιλήσουμε τώρα στη γλώσσα της νεολαίας, την έκανε από το μαγαζί γιατί έπρεπε να πάει και στην κηδεία.
Το αν πήρε την πετσέτα, δεν το γνωρίζουμε, δεν ρωτήσαμε, δεν μας ενδιαφέρει.
Μην πάρουμε και επαγγελματίες στο λαιμό μας, για αγορά προϊόντος κόστους 2 ολόκληρων ευρώ χωρίς clik away.

Είναι από τις περιπτώσεις που δεν σπανίζουν, εμπίπτουν όμως στα αναγκαία μέτρα για να νικηθεί αυτός ο αόρατος και δυστυχώς ισχυρός ιός.