“Bastaki: Ο πρώτος. Τουρκική λέξη, με πρώτο συνθετικό τη λέξη bas, {= κεφάλι, κορυφή}”

Γράφουν οι Χρήστος Κηπουρός και Πασχάλης Χριστοδούλου {*}

Οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, μετά του διαχρονικά αξιόλογου και αξιόμαχου ένστολου στόλου, δεν αρκούν για την επιτυχή αντιμετώπιση του θαλάσσιου καταπατητή Αττίλα. Μπορεί ο ποτάμιος ομόλογός του, να ηττήθηκε από την ένστολη Ελλάδα στον Έβρο, όμως η Ανατολική Μεσόγειος είναι άλλων διαστάσεων μέγεθος. Καλός ήταν ο αποκλεισμός ζώνης από τα πολεμικά μας σκάφη στο Καστελόριζο, όμως με κανόνες εμπλοκής, σαν αυτούς που δίνονται από τους πολιτικούς προϊσταμένους, αν δίνονται και τέτοιοι, ναι μεν είναι θετική η αποτελεσματικότητα, πλην όμως, μόνο ως περιορισμένη, αν όχι πενιχρή, μπορεί να χαρακτηριστεί. Ο στόλος κάνει μεν το καθήκον του, όχι όμως και οι πολιτικοί εντολείς. Οι οποίοι και βαρύνονται με την ιστορική ευθύνη της διατήρησης της Ελλάδας των έξι μιλίων. Ναι μεν την παρέλαβαν έτσι τη χώρα, όμως την άφησαν και όπως τη βρήκαν.
Αυτό διότι στην Ανατολική Μεσόγειο, πέραν της διπλωματικής, εθνικής και αμυντικής πολιτικής παιδείας, οφείλει να συνδράμει και η πολιτική οπτική και προοπτική. Εκτός από τα στρατιωτικά και τα διπλωματικά όπλα, δεν είναι προς απόρριψη και τα πολιτικά. Όπως επίσης τα δικαστικά, από τις έγκαιρες δικαστικές συνδρομές μέχρι τις προσφυγές ή ακόμη και τις αγωγές εις βάρος της Τουρκίας, καθώς και του ενεργειακού, ναυτικού και καταπατητή Αττίλα, προς το αρμόδιο διεθνές δικαιοδοτικό όργανο.
Η ιστορία έδειξε ότι όταν οι ασκούμενες πολιτικές περιορίζονται στις διαμαρτυρίες, όσο και στις απαντήσεις απέναντι σε τετελεσμένα, όπως γίνονταν έως και σήμερα, δεν έφεραν κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Αν υπάρχει τέτοιο, αυτό οφείλει να αναζητηθεί σε δράσεις και έξυπνες πολιτικές πρωτοβουλίες. Υπάρχουν φυσικά και άλλα πολιτικά όπλα. Και δεν μιλάμε μόνο για την πολιτική των συμμαχιών με άλλες, όπως η Γαλλία, χώρες ή παρεμβάσεις σε διεθνή και Ευρωπαϊκά φόρα, όσο για την αλληλεγγύη προς τους ιστορικούς λαούς της ευρύτερης περιοχής. Από την Ανατολική Μεσόγειο έως τη Μέση Ανατολή και την εκ του Ελληνικού λεξιλογίου, ” Μεσοποταμία”.
Τέτοιο όπλο χρειάζεται να βγάλει από την εθνική της φαρέτρα η Ελλάδα. Που όμως ποτέ δεν το έκανε έως σήμερα αλλά απεναντίας εφάρμοσε εν πολλοίς, όσο και αδιανόητο να ακούγεται, την Τουρκική πολιτική! Από το άλυτο επί δεκαετίες πολλές, Τουρκικό Ζήτημα, μέχρι τη Γεωοικονομία και τους αγωγούς, επιλέγοντας τους Τουρκικούς προαγωγούς. Κραυγαλέο παράδειγμα ο αγωγός φυσικού αερίου T.A.P., με το χρησιμοποιούμενο κατά περίπτωση, τρισυπόστατο και τριαδικό “Α”. Μια, κάθε άλλο, παρά Αγία Τριάδα: Azerbaijan, Anatolian, Adriatic. Τρία “Α” που ισοδυναμούν με το “Α” π. χ. της Ασιατικής Απάτης.
Όσο τώρα για τον διατυμπανιζόμενο από την Τουρκία, αποκλεισμό της διέλευσης του αγωγού φυσικού αερίου East med, μια καλή πρόταση είναι η συμπερίληψη της Γαλλίας. Η οποία μετά και τις τελευταίες εξελίξεις και την πιθανή της πρόταση προς την Ε. Ε., για διακοπή της τελωνειακής ένωσης με την Τουρκία, ίσως μπορέσει να τη γονατίσει οικονομικά. Με τον Ερντογάν, στον οποίο οφείλει κανείς να θυμίζει το: “βάλατε φωτιά στα φρένα”, και το: “και σας έμεινε το γκάζι”, όπως λέει το γνωστό άσμα, και επίσης τόσο στις εισβολές, όσο και στην οικονομική κατάρρευση, που τα κάνετε όλα χάζι, όπως θα λέγαμε εμείς.
Με τον ίδιο δε Τούρκο προκαθήμενο να εξακολουθεί να παραμένει ο πυρομανής της Μεσογείου, όχι μόνο της Ανατολικής, ίσως η Γαλλία μπορέσει να του δώσει, τη χαριστική βολή. Έστω και αν ο ίδιος παίζει έξυπνα το Τουρκικό και το Ισλαμικό θρησκειολογικό χαρτί και έχει επιπλέον τεράστια θωράκιση γύρω του, με μια αντιπολίτευση εκ του ιδίου φυράματος και μείγματος φασιστών και ρατσιστών, η μόνη λύση θα είναι η ήδη προαναφερθείσα. Είτε η περίπτωση ενός τρελού στο εσωτερικό της Τουρκίας. Είτε ο Κουρδικός αγώνας για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία, όπως εμείς πιστεύουμε μεν αλλά που οι εκ της πολιτικής Ευρωπαίοι, δεν έχουν ακόμη αναγνωρίσει.
Επιπλέον είναι λυπηρό που η Ελλάδα αντί να συνδράμει στην πρόσφατη προσφυγή της Κύπρου στον ΟΗΕ, εναντίον της Τουρκίας, για τα των Βαρωσίων, για άλλη μια φορά σίγησε. Ένας λόγος ώστε ο Τούρκος προκαθήμενος κατά το εκεί ταξίδι του, να συνεορτάσει μετά του Τατάρου του κλώνου, την επέτειο με πικ νικ του ψευδοκράτους, θα συνεχίσει να είναι ικανοποιημένος για την Ελλαδική αφωνία και επόμενα, για το “διαίρει τον Ελληνισμό και σουλτάνευε”.
Όμως τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά, αν η επίσημη Ελλάδα, έστω και τώρα, επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα δώδεκα μίλια {βλέπετε 12 ναυτικά μίλια Έκδοση Ε΄}, τουλάχιστον για τις 5 Ελληνίδες, τις όμορες, τις γειτονικές δηλαδή προς την Ανατολική Μεσόγειο νήσους: Καστελόριζο, Ρόδο, Κάρπαθο, Κάσο και Κρήτη.
______________

{*} Ο πρώτος διετέλεσε Βουλευτής Έβρου {1993-2000}, ο δε δεύτερος Δήμαρχος Σουφλίου {1994-1998},

Θράκη 10 Νοεμβρίου 2020,