Συγκέντρωση σωματείων στην Αλεξανδρούπολη
«Πληρώσαμε πολλά δεν θα πληρώσουμε ξανά!». Με αυτό το σύνθημα τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ πραγματοποίησαν συγκέντρωση και στη συνέχεια δυναμική πορεία στο κέντρο της πόλης.
Την κεντρική ομιλία την έκανε ο πρόεδρος του σωματείου εμποροϋπαλλήλων – ιδιωτικών υπαλλήλων περιοχής Αλεξανδρούπολης – Φερών – Σουφλίου «Η ενότητα» Διονύσης Κλάδης.
Ομιλία στη συγκέντρωση σωματείων, Αλεξανδρούπολη 13/10/2020
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Το ξέσπασμα του λαού και της νεολαίας για την καταδίκη του φασισμού, της ναζιστικής φασιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, είναι μία ακόμα απόδειξη για την τεράστια δύναμη των εργαζομένων του λαού και της νεολαίας. Αυτό το ξέσπασμα με τη μεγαλειώδη συμμετοχή είναι η πραγματική ετυμηγορία για να μπει ο φασισμός και οι νεοναζί στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.
Ναι, μπορούμε να πιστέψουμε στη δύναμη του οργανωμένου μαζικού αγώνα, στο δίκαιο των αιτημάτων μας.
Αυτή η μεγάλη αλήθεια φανερώνεται κάθε φορά που ο λαός μας αποφασίζει να βγει στο προσκήνιο.
Τα συνδικάτα που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ μαζί με πολλούς άλλους αγωνιστές, μαζί με τη μάνα και την οικογένεια του Παύλου Φύσσα, του Σαχσατ Λουκμαν, των Αιγυπτίων εργατών στα ψαράδικα, τους αγωνιστές νομικούς, δώσαμε σκληρό αγώνα απέναντι σε αυτούς που εκκόλαψαν το αυγό του φιδιού.
Ήταν και είναι σκληρή η μάχη στους χώρους δουλειάς για την απομόνωση των φασιστών ναζιστών, για να μην βρίσκουν χώρο να ρίχνουν το δηλητήριο τους ανάμεσα στους εργάτες, στους φτωχούς ανθρώπους.
Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος! Χαμένοι είναι οι αγώνες που δεν γίνονται.
Η επικύρωση της λαϊκής ετυμηγορίας από το δικαστήριο δεν μπορεί να οδηγήσει στη λήθη και τον εφησυχασμό.
Να μην ξεχάσουμε ότι οι φασίστες είναι τα μαντρόσκυλα των αφεντικών. Ο φασισμός τσακίζεται από την πάλη του λαού.
Οι παράγοντες που τους άφηναν ανενόχλητους τα προηγούμενα χρόνια για να τρομοκρατούν είναι εδώ και ετοιμάζουν να εξαπολύσουν ξανά την επίθεσή τους απέναντι σε όποια δικαιώματα είχαν απομείνει μετά από τρία μνημόνια και 10 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης.
Είναι οι μεγιστάνες του πλούτου, εφοπλιστές και εργολάβοι, βιομήχανοι και τραπεζίτες.
Η άγρια αντεργατική πολιτική που δημιουργεί στρατιές ανέργων και φτωχών, που δολοφονεί εν ώρα εργασίας, που βγάζει λαϊκά σπίτια στο σφυρί είναι εδώ.
Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που προκαλούν τις προσφυγικές ροές συνεχίζονται. Με τις νέες εξελίξεις μεγαλώνει ο κίνδυνος η φωτιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου να φτάσει στο σπίτι μας.
Η κρατική καταστολή δυναμώνει με νέα μέσα, χημικά, αύρες νερού και νέους νόμους που επιχειρούν να βάλουν πρόσθετα εμπόδια στην συνδικαλιστική και κοινωνική δράση. Έφτασαν στο σημείο να ρίχνουν χημικά σε 15χρονους μαθητές.
Οι αντιλαϊκοί νόμοι ψηφίζονται ο ένας πίσω από τον άλλο για να φορτώσουν τα βάρη της νέας καπιταλιστικής κρίσης ξανά στο λαό.
Βάζουν την υγεία των εργαζομένων, του λαού στο ζύγι των κερδών των ομίλων. Το αποδεικνύουν οι εργασιακοί χώροι που γίνονται εστίες μετάδοσης του ιού. Το αποδεικνύουν τα στοιχεία από τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας της περιοχής μας. Στα κέντρα υγείας υπάρχουν μόνο ελλείψεις και στα νοσοκομεία λείπει το 30-50% του αναγκαίου προσωπικού, ολοένα και περισσότερο μετατρέπονται σε νοσοκομεία μιας νόσου.
Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στην εκπαίδευση που παρά την απόφαση του Δήμου για μετατροπή σε πλήρους ωραρίου των εργαζομένων στην σχολική καθαριότητα που προέκυψε και από την πίεση των ίδιων των εργαζομένων, συνολικά του λαού, είναι πίσω από τις ανάγκες, δεν αντιστοιχεί καν 1 εργαζόμενος για κάθε σχολική μονάδα. Πολλοί μαθητές στοιβάζονται στα λεωφορεία για παράδειγμα από την Παλαγία προς την πόλη, υπάρχουν ακόμα ελλείψεις σε καθηγητές, ολόκληρο σχολείο δεν έχει κτίριο με αποτέλεσμα να υπάρχουν τάξεις με ακόμα και πάνω από 30 μαθητές, ενώ ακόμα και εκεί που υπάρχουν αίθουσες κλειστές όπως στο Σουφλί δεν δημιουργούνται επιπλέον τμήματα ώστε να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Όλα όσα ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια μας έδωσαν πολύτιμα διδάγματα για να καθορίσουμε την σημερινή μας στάση.
Δεν οδηγεί πουθενά η σιωπηρή απεμπόληση των δικαιωμάτων στην υγεία, την παιδεία, στην κοινωνική ασφάλιση, τη σύνταξη, στο εισόδημα, στους όρους της δουλειάς.
Είναι αδιέξοδη η διαρκής μείωση των απαιτήσεων από τη ζωή μας. Η δίψα για κέρδη που έχουν οι πλουτοκράτες είναι ακόρεστη. Οι θυσίες για τα κέρδη μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων δεν πιάνουν ποτέ τόπο. Τόπο πιάνουν μόνο οι μαζικοί, οργανωμένοι, αποφασισμένοι για τη νίκη αγώνες!
Στις 7 Οκτώβρη, την ώρα που ο λαός διαδήλωνε για την καταδίκη των ΝΑΖΙ ο Υπουργός Εργασίας ο γνωστός Βρούτσης άνοιγε το Υπουργείο, το οποίο μέσα στην πανδημία αλλά και όλα τα προηγούμενα χρόνια έχει κλειστό για τα συνδικάτα, για να υποδεχτεί τον πρόεδρο και γραμματέα του ΣΕΒ!
Ο ΣΕΒ παρέδωσε στην κυβέρνηση το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά και τον συνδικαλιστικό νόμο που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο υπουργός εργοδοσίας παραλαμβάνει το ραβασάκι και καταθέτει τα νομοσχέδια του ΣΕΒ, του ΣΕΤΕ, της Ένωσης Εφοπλιστών, των Τραπεζιτών στη Βουλή.
Όλοι έχουμε μνήμη από τη μείωση των μισθών κατά 22% μέσα σε ένα βράδυ και 32% για τους νέους, την κατάργηση των ΣΣΕ, το σφαγείο με τις συντάξεις.
Τώρα νομίζουν πως βρήκαν την ευκαιρία να γενικεύσουν όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις που έφεραν στη λογική της “έκτακτης ανάγκης” εν μέσω πανδημίας και να τις μονιμοποιήσουν.
Να δουλεύουμε δηλαδή όσο θέλουν, όπως θέλουν, όταν θέλουν και να μας αμείβουν όσο και όταν επιθυμούν τα αφεντικά.
Πληρώσαμε πολλά δεν θα πληρώσουμε ξανά!
Κανένας χωρίς αξιοπρεπές εισόδημα. Καμία μείωση μισθού, απώλεια του εισοδήματος των εργαζομένων. Να πληρώσουν κράτος κι εργοδοσία. Ουσιαστική προστασία των ανέργων. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κοινωνική ασφάλιση για όλους αποκλειστικά δημόσια και υποχρεωτική.
Κατάργηση πλειστηριασμών και κατασχέσεων για την εργατική-λαϊκή οικογένεια. Απαλλαγή των εργαζομένων από χρέη για ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, ενοίκιο, τηλέφωνο, internet για όλο το διάστημα της καραντίνας και για όσο διαρκούν τα έκτακτα μέτρα.
Λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας της υγείας και της ασφάλειας μαθητών και εκπαιδευτικών, ώστε να είναι ομαλή και με ασφάλεια η λειτουργία τους κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Σχολεία καθαρά με 15 μαθητές στην τάξη.
Πλήρη, επαρκή κι αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό του δημόσιου συστήματος Υγείας με προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Να ανοίξουν όλες οι δημόσιες δομές υγείας που έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα επίταξη των ιδιωτικών διαγνωστικών για μαζικά δωρεάν τεστ στον πληθυσμό και των ιδιωτικών ΜΕΘ.
Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Κατάργηση του νόμου απαγόρευσης των διαδηλώσεων, του νόμου περιορισμού του απεργιακού δικαιώματος. Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Μπορούμε να αυξήσουμε την απαιτητικότητα από τους εαυτούς μας ώστε τα παραπάνω αιτήματα πάλης να υιοθετηθούν από περισσότερους εργαζόμενους. Τα σωματεία μας, οι κινητοποιήσεις και οι εκδηλώσεις μας να είναι ολοένα και πιο μαζικές. Δεν μας αρκεί να ακούμε το τιμητικό μεν «ευτυχώς που υπάρχει και το ΠΑΜΕ και σπάει τη σιωπή νεκροταφείου». Γνωρίζουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εργατικές λαϊκές οικογένειες, τις δυσκολίες που συναντάμε όλοι, ακόμα και οι πρωτοπόροι εργάτες και εργάτριες. Να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη για να αντέξουμε όλοι μαζί, να μείνουμε όρθιοι και να παλέψουμε αποφασιστικά. Είναι ο μόνος δρόμος.
Συνεχίζουμε με την προετοιμασία της απεργίας στις 15 Οκτώβρη στο Δημόσιο, να ενισχύσουμε όλοι την προσυγκέντρωση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στις 10:00 στο Δημαρχείο, αλλά και στη συνέχεια να μαζευτούν τα ΔΣ των σωματείων να αποτιμήσουν τη δράση τους να βάλλουν νέο πρόγραμμα δράσης και στόχους παίρνοντας υπόψη την όξυνση της επίθεσης κράτους και εργοδοσίας, την προσπάθεια των άλλων δυνάμεων να στοιχηθούν οι εργαζόμενοι πίσω από τους στόχους του κεφαλαίου, την απογοήτευση και τη μοιρολατρία που θέλουν να σπείρουν για να περνάν ανενόχλητοι την πολιτική τους.
Πεισμώνουμε και συνεχίζουμε για να κάνουμε τους φόβους τους πραγματικότητα, δίνουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται, δυναμώνουμε την πάλη για την προστασία της υγείας και του εισοδήματος των εργαζομένων, του λαού.