Το μεγάλο πρόβλημα του Μέτιου
Μπορεί να είναι ακόμη νωρίς για τις επόμενες εκλογές, όμως πολλοί ονειρεύονται και σχεδιάζουν την επανεκλογή τους.
Είναι λογικό ο αιρετός να θεωρεί τον εαυτό του επιτυχημένο, καθώς κάθε άλλη άποψη που προέρχεται από τον εαυτό του για τη θητεία του, θα έπρεπε αυτομάτως να τον οδηγήσει σε παραίτηση.
Ο περιφερειάρχης ΑΜΘ Χρήστος Μέτιος, αφού με την στήριξη του Άδωνι Γεωργιάδη πήρε το χρίσμα της Νέας Δημοκρατίας και κατάφερε έστω και στο νήμα να εκλεγεί περιφερειάρχης από το λαό (την πρώτη φορά εκλέχτηκε από τους περιφερειακούς συμβούλους), προφανώς και θα διεκδικήσει μία δεύτερη εκλογή από τον λαό.
Αδιαμφισβήτητα είναι το φαβορί για να έχει ξανά το χρίσμα από τη Νέα Δημοκρατία, η οποία θα είναι λογικά δύσκολο αν συνεχίσει στην κυβέρνηση να αλλάξει την προτίμησή της. Κάτι τέτοιο για να συμβεί ή θα πρέπει ο Μέτιος να έχει χάσει κάθε επαφή με το κόμμα ή το κόμμα να βρει μία άλλη εξαιρετική υποψηφιότητα.
Το θέμα όμως του περιφερειάρχη, δεν είναι η κομματική στήριξη.
Το πρόβλημα του είναι το ποιος θα βρίσκεται απέναντί του, να διεκδικήσει με αξιώσεις τη θέση του περιφερειάρχη, είτε στηριζόμενος από άλλο κόμμα, είτε κατεβαίνοντας ως ανεξάρτητος.
Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, οι σύμβουλοι της αντιπολίτευσης, ακόμη κι αν ανήκουν στο χώρο της δεξιάς, δεν έχουν λόγο να πάνε με τον Μέτιο, καθώς δεν το έπραξαν στις εκλογές που προηγήθηκαν. Όλοι θυμούνται τις θορυβώδεις αποχωρήσεις από την παράταξη του κ. Μέτιου.
Οι σύμβουλοι που εκλέχτηκαν, αλλά και πολλοί που μετείχαν στις εκλογές χωρίς το ποθητό αποτέλεσμα της εκλογής, ήδη κάνουν τις κινήσεις τους και σχεδιάζουν την πορεία τους μέχρι τις εκλογές, καθώς θεωρούν ότι η διοίκηση Μέτιου πρέπει να αντικατασταθεί.
Οι πρώτες διερευνητικές έχουν γίνει και με τον Χριστόδουλο Τοψίδη, ο οποίος δηλώνει ότι θα διεκδικήσει ξανά την περιφέρεια, αλλά και με ανθρώπους που ίσως θελήσουν να αναλάβουν το βάρος της δημιουργίας νέας παράταξης ακόμη και χωρίς κομματική στήριξη.
Κλειδί σ’ όλα αυτά, δεν αποτελεί η αλλαγή του εκλογικού νόμου και το νέο καθεστώς εκλογής, αλλά η φθορά που προκαλεί η εξουσία, παράλληλα με τη μαγιά της αλλαγής στην ΑΜΘ.