Για την ίδρυση Δημοτικής Επιχείρησης (Δ.Ε.Κ.Α ΔΑ) που αποφάσισε το ΔΣ. Μόνο η Λαϊκή Συσπείρωση καταψήφισε και στις τρεις συνεδριάσεις, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η παράταξη. Η Λαϊκή Συσπείρωση επισημαίνει:
Με την επιμονή της Δημοτικής Αρχής και με την τρίτη συνεδρίαση, η πλειοψηφία του ΔΣ αποφάσισε τελικά την ίδρυση δημοτικής κοινωφελούς επιχείρησης, μετά και την προηγούμενη απόρριψή της από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
Υπάρχουν ωστόσο, όλο αυτό το διάστημα, από τον Απρίλιο ακόμη, και διαδικαστικά ζητήματα (που κάτι δείχνουν) στη μεθόδευση, όπως:
Η δημοτική αρχή διαφοροποιούσε την αρχική εισήγηση για να μπορεί να φέρνει το θέμα σε διάστημα μικρότερο των δύο μηνών. Έτρεξε να προλάβει την ισχύ της ΠΝΠ που άλλαξε τον τρόπο λήψης τέτοιων αποφάσεων (από τα 2/3 του ΔΣ τώρα χρειάστηκε το 50% ,δηλ. 21 δημοτικούς συμβούλους από το σύνολο των 41). Αξιοποίησε την δια περιφοράς με email λήψη απόφασης, ενώ το ΔΣ αποφάσισε οι συνεδριάσεις λόγω της πανδημίας του κορονοιού να γίνονται με τηλεδιάσκεψη. Μέτρησε τη θετική ψήφο συμπολιτευόμενων δημοτικών συμβούλων παραβλέποντας τις ενστάσεις τους για τη δημιουργία δημοτικής διαδικτυακής τηλεόρασης. Την τρίτη φορά στη ζωντανή συνεδρίαση (10/8/2020) τα πράγματα ήταν πια ξεκάθαρα: Αλλαγή εισήγησης και εξασφαλισμένη πλειοψηφία ακόμη μεγαλύτερη και από τους 21 δημοτικούς συμβούλους που χρειάζονταν και με απουσίες δημοτικών συμβούλων που είχαν υπερψηφίσει στις προηγούμενες συνεδριάσεις.
Δηλαδή, υπερψήφισαν την ίδρυση της επιχείρησης όλες οι παρατάξεις για να αποδειχθεί για ακόμη μία φορά, ότι οι δυνάμεις της ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ και των υπόλοιπων κομμάτων, όπως συναινούν στην εφαρμοζόμενη πολιτική σε κεντρικό επίπεδο, με τον ίδιο τρόπο συναινούν και στους Δήμους και τις Περιφέρειες. Μόνο η Λαϊκή Συσπείρωση καταψήφισε και στις τρεις συνεδριάσεις.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση θεωρούμε ότι μικρή σημασία έχουν τα διαδικαστικά ζητήματα. Το νομοθετικό πλαίσιο προβλέπει τέτοιες επιχειρήσεις, διακαής ο στόχος της δημοτικής αρχής και επιτεύχθηκε. Τεράστια όμως είναι η ευθύνη του δημάρχου, όλων των δημοτικών παρατάξεων και προσωπικά του καθενός δημοτικού συμβούλου που στήριξαν μια τέτοια απόφαση.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση αναρωτιόμαστε: Ποια λαϊκή ανάγκη έρχεται να καλύψει μια τέτοια επιχείρηση; Ποιος ανοίγει επιχείρηση σε καιρό επερχόμενης πιο σκληρής οικονομικής κρίσης με πετσοκομμένα τα έσοδα των Δήμων από την κρατική επιχορήγηση ; Δεν βλέπει η δημοτική πλειοψηφία την ακόμη χειρότερη οικονομική κατάσταση στην οποία θα βρεθούν οι δημότες ; Πόσο να αντέξουν οι δημότες την ανταποδοτική αφαίμαξη που χρόνια έχουν επιβάλει το κεντρικό κράτος και οι δημοτικές αρχές ; Γιατί ένα είναι σίγουρο πως οι δημότες θα πληρώνουν τα σπασμένα και αυτής της επιχείρησης.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση θεωρούμε ότι με τη συγκεκριμένη επιχείρηση:
Θα μεταφερθούν πάρα πολλές σημαντικές αρμοδιότητες του Δήμου, όπως ο πολιτισμός και ο αθλητισμός, που αποτελούν δημόσια αγαθά, σε μια Επιχείρηση Ιδιωτικού Δικαίου και αυτό για μας σημαίνει πως ανοίγει ο δρόμος για μεγαλύτερη ανταποδοτικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και για σταδιακή πλήρη ιδιωτικοποίησή τους.
Ο Δήμος, επειδή από το νόμο η επιχείρηση έχει κοινωφελή σκοπό, θα συνεισφέρει ετησίως ένα μεγάλο ποσό στον προϋπολογισμό της επιχείρησης (άρα εξαρχής γνωρίζει ότι δεν «βγαίνει»). Και σε περίπτωση δημιουργίας χρεών από την επιχείρηση, οι δημότες θα κληθούν να ισοσκελίζουν πληρώνοντας για τα πάντα. (Το παράδειγμα της χρεωμένης Τουριστικής Ιαματικής Επιχείρησης -ΤΙΕΔΑ- τα Ιαματικά Λουτρά της οποίας έκλεισε ο Δήμαρχος στα γρήγορα μόλις ανέλαβε είναι αρκετό).
Με δεδομένες τις τεράστιες ελλείψεις μόνιμου προσωπικού λόγω των μνημονιακών απαγορεύσεων, ποιο προσωπικό θα στελεχώσει αυτή την επιχείρηση ; Θα γίνουν μετακινήσεις από υπηρεσία σε υπηρεσία, μετατάξεις και ολιγόμηνες συμβάσεις (2μηνα, 4μηνα κλπ) για να εκπληρώνονται και οι προεκλογικές υποσχέσεις ; Ή μήπως η δουλειά θα γίνει με αναδόχους έργων και εταιρείες συμβούλων ;
Ως Κοινωφελής Επιχείρηση βέβαια θα έχει μεγαλύτερη ευχέρεια -απ’ ότι ο Δήμος – να περνά το σκόπελο του ελεγκτικού συνεδρίου και να διαχειρίζεται «μικροποσά» για να εξυπηρετούνται και οι μικροπολιτικές της δημοτικής αρχής.
Τέλος, αξίζει να δούμε ποιοι αιρετοί θα αναλάβουν τις έμμισθες θέσεις προέδρου και αντιπροέδρου και με τι μισθό… Εξάλλου, η λειτουργία μιας νέας δημοτικής επιχείρησης σημαίνει για τον δήμο μας επιπλέον επιβάρυνση με μισθούς προέδρου, αντιπροέδρου, νομικών συμβούλων, λογιστών και λειτουργικά έξοδα της επιχείρησης κατ’ ελάχιστο.
Διερωτόμαστε λοιπόν τι έχει να προσφέρει η δημιουργία μιας νέας δημοτικής επιχείρησης του Δήμου, με καθεστώς ιδιωτικού δικαίου, όπου θα μεταφερθούν προσωπικό, πόροι και αρμοδιότητες από τον δήμο μας. Ευελιξία; Ευελιξία ως προς τι ρωτάμε εμείς.
Έχει αποδειχθεί εδώ και πολλά χρόνια ότι οι δημοτικές επιχειρήσεις δεν υπηρετούν τις ανάγκες του λαού, σε τοπικό αλλά και ευρύτερο επίπεδο, αλλά τα κέρδη επιχειρηματικών ομίλων. Γιατί λειτουργούν με όρους αγοράς και με κριτήριο είτε το κέρδος είτε την λογική κόστους – οφέλους. Χρησιμοποιούνται ως μηχανισμός συναλλαγής και διαφθοράς, ως μηχανισμοί διαπλοκής με επιχειρηματικά συμφέροντα, τόσο από τις τοπικές διοικήσεις όσο και από την εκάστοτε κυβέρνηση. Ήταν ο χώρος όπου εφαρμόστηκαν αρχικά οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και λειτούργησαν ως κλασικό φυτώριο εκλογικής πελατείας σε δημοτικές και εθνικές εκλογές. Παράδειγμα οι Δημοτικές επιχειρήσεις του Δήμου Αλεξανδρούπολης (ΔΕΠΕΑ, ΑΝΕΤΑ) και του πρώην Δήμου Φερών, όπως και στην υπόλοιπη χώρα, στο ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης με τα μνημόνια έκλεισαν συσσωρεύοντας εκατομμύρια χρέη στους δημότες του διευρυμένου πια Δήμου Αλεξανδρούπολης. Δέκα χρόνια μετά, ακόμη η εκκαθάρισή τους δεν έχει ολοκληρωθεί και οι δημότες πληρώνουν….. Δημοτικές επιχειρήσεις σήμερα (πχ ΔΕΥΑ Καβάλας) βρίσκονται στα πρόθυρα ιδιωτικοποίησης και άλλες χρωστούν δεδουλευμένα μηνών στους εργαζόμενους. Ενώ είναι πολλά τα παραδείγματα σε όλους τους Δήμους της περιοχής μας επιχειρήσεων, οι οποίες διαλύθηκαν και οι οικείοι δήμοι ανέλαβαν τα χρέη τους, επιβαρύνοντας τους προϋπολογισμούς των δήμων και συνεπώς τους ίδιους τους δημότες, όπως συνέβη και στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη.
Είμαστε αντίθετοι με τη λειτουργία, πόσο μάλλον με την ίδρυση νέων, γιατί οι δήμοι δεν θα έπρεπε να είναι επιχειρήσεις που «πουλάνε υπηρεσίες» και αντιμετωπίζουν τους δημότες με όρους αγοράς και κερδών, είτε μόνοι τους είτε σε συμπράξεις με επιχειρηματικούς ομίλους που έχουν διασφαλισμένα τα κέρδη τους πχ στη διαχείριση απορριμμάτων (ΔΙΑΜΑΘ) που πληρώνουν πανάκριβα οι εργαζόμενοι της περιοχής.
Οι δήμοι έχουν ευθύνη να διασφαλίζουν την καθημερινότητα του πολίτη, τον ελεύθερο χρόνο, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την ελεύθερη πρόσβαση σε χώρους και υπηρεσίες, την ύδρευση, την αποχέτευση, τους όρους για τη δημόσια υγιεινή κλπ, μέσα από τις υπηρεσίες τους με αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, με υπηρεσίες επαρκώς στελεχωμένες με εργαζόμενους με μόνιμη και σταθερή δουλειά. Η μετατροπή των Δήμων σε μακρύ χέρι του αστικού κράτους με αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, ανταποδοτικότητα, τοπική φορολογία και ΣΔΙΤ είναι ευρωπαϊκή πολιτική που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ καθώς και οι αιρετές τους δημοτικές και περιφερειακές αρχές.
Φτάνει πια μ΄ αυτή τη χρεωκοπημένη πολιτική !!! Ο λαός τη δοκίμασε, την πλήρωσε και την πληρώνει πανάκριβα σε χρήμα, σε ανεργία, σε περικοπές υπηρεσιών, σε ανασφάλεια, σε εξαπάτηση, σε απώλεια βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων. Ο δρόμος του αγώνα είναι μονόδρομος για την ανατροπή αυτής της πολιτικής σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο. Όσο κυριαρχεί η αντίληψη «ας κάνουμε υπομονή να δούμε που θα βγει», χάνεται χρόνος για να βγουν στο προσκήνιο οι άνθρωποι του μόχθου, τα λαϊκά στρώματα και να διεκδικήσουν λύσεις προς όφελος όλου του λαού.