Προτάσεις για καλό καλοκαίρι … με τη συντροφιά ενός καλού βιβλίου, από τις εκδόσεις Επίκεντρο
ΟΙ ΝΤΟΝΜΕ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Εξισλαμισθέντες Εβραίοι, Επαναστάτες Μουσουλμάνοι, Κοσμικοί Τούρκοι
Το βιβλίο αυτό αφηγείται την ιστορία των Ντονμέ, των απόγονων των Εβραίων εκείνων που κατοικούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ μαζί με τον Μεσσία τους, τον ραβίνο Σαμπετάι Σεβή, τον 17ο αιώνα.
Για δύο αιώνες μετά τον προσηλυτισμό τους, οι Ντονμέ έγιναν αποδεκτοί ως μουσουλμάνοι, και στο τέλος του 19ου αιώνα έφτασαν στην κορυφή της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης. Οι Ντονμέ συνέβαλαν κατά πολύ στη μεταμόρφωση της Θεσσαλονίκης σε μια κοσμοπολίτικη πόλη, προωθώντας νέες καινοτομίες στο εμπόριο και την οικονομία, την αστική μεταρρύθμιση και τη σύγχρονη εκπαίδευση. Τελικά έγιναν η κινητήρια δύναμη πίσω από την επανάσταση του 1908 που οδήγησε στην ανατροπή του Οθωμανού Σουλτάνου και στην ίδρυση μιας κοσμικής δημοκρατίας στην Τουρκία.
Για τους υποστηρικτές τους, οι Ντονμέ είναι φωτισμένοι κοσμικοί και Τούρκοι εθνικιστές που πολέμησαν ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις των δεισιδαιμονιών και του θρησκευτικού σκοταδισμού. Για τους αντιπάλους τους, ήταν απλά κρυπτο-Εβραίοι που ενεπλάκησαν σε μια συνωμοσία για τη διάλυση της ισλαμικής αυτοκρατορίας.
BAER MARC DAVID
Ο Marc David Baer (Δρ Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Σικάγου) είναι καθηγητής Διεθνούς Ιστορίας στο London School of Economics and Political Science. Είναι συγγραφέας πέντε βιβλίων: Honored by the Glory of Islam: Conversion and Conquest in Ottoman Europe (Έκδοση Oxford, 2008), The Dönme: Jewish Converts, Muslim Revolutionaries, and Secular Turks (Έκδοση Stanford, 2010), At Meydanı’nda Ölüm: 17. Yüzyıl İstanbul’unda Toplumsal Cinsiyet, Hoşgörü ve İhtida (Θάνατος στον Ιππόδρομο: Φύλο, ανοχή και εξισλαμισμός τον 17ο αιώνα στην Κωνσταντινούπολη) (Έκδοση Koç, 2016), Sultanic Saviors and Tolerant Turks: Writing Ottoman Jewish History, Denying the Armenian Genocide (Indiana, 2020), και German, Jewish, Muslim, Gay: The Life and Times of Hugo Marcus (Columbia, 2020).
ΚΑΡΑΤΖΟΓΛΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ
Ο Γιάννης Καρατζόγλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1946. Σπούδασε Οικονομικά και Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) και είναι υποψήφιος Δρ. Ιστορίας στο ΑΠΘ, Μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, έχει δημοσιεύσει 7 ποιητικές συλλογές, όπως και δοκίμια κριτικής και είναι τακτικός συνεργάτης του περιοδικού Θεσσαλονικέων πόλις με ιστορικές μελέτες και άρθρα. Βιβλιογραφία Ιστορίας: The Imperial Ottoman Bank in Salonica–The first 25 years 1864-1890, Εκδ. Ottoman Bank Research Center, 2003. Ο Αφανισμός των Θεσσαλονικέων Εβραίων της Γαλλίας, ένα kadish για τους «δικούς μας» Γάλλους, Εκδ. ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ, 2014. Ένας αιώνας εμπιστοσύνης, 100 χρόνια Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, Εκδ. ΕΒΕΘ, 2016. Το Ημερολόγιο Κατοχής του Βενιαμίν Καπόν, 1446 μέρες αγωνίας, Εκδ. ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ, 2018.
ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ 20ΟΥ ΑΙΩΝΑ
Το πέρασμα από την Ευρωπαϊκή στην Αμερικανική Τέχνη με τη ματιά του δημιουργού
20ό αιώνα, μας συνεπαίρνει, μας γεμίζει περιέργεια να γνωρίσουμε το πολιτιστικό αποτύπωμα αυτής της εποχής των μεγάλων φιλοσοφικών, πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών, πολλές από τις οποίες η μεγαλύτερη γενιά τις έχει βιώσει.
Η ταχύτητα με την οποία εξελίχθηκαν γεγονότα, επιστήμες, τέχνες και καθημερινότητα οδήγησε σε μια έκρηξη εικαστικής δημιουργίας, που είχε σαν επακόλουθο την εναλλαγή καλλιτεχνικών κινημάτων και τρόπων έκφρασης, με μεγαλύτερη ταχύτητα σε σχέση με τον προηγούμενο αιώνα.
Αυτό το πολιτιστικό στίγμα θα αναλύσουμε και θα παραθέσουμε στις σελίδες αυτού του βιβλίου.
ΤΣΙΛΑΓΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΑΡΙΝΑ
Η Λίνα Τσίλαγα είναι τακτική καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, στο Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, του οποίου διετέλεσε Πρόεδρος επί πέντε έτη (2014-2019). Απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, με σπουδές στη ζωγραφική, στο ψηφιδωτό (Υποτροφία του Ι.Κ.Υ.), Θεωρητικές και Ιστορικές. Το καλλιτεχνικό-επιστημονικό της έργο, έχει βραβευθεί από: την International Arts Guild (Monte Carlo), την Fam Net-Work, της Unesco, την Περιφέρεια και τον Δήμο Κορυτσάς, Αλβανία, το St Petersburg State University, Ρωσία, με τιμητική παρουσίαση του έργου της στο Μουσείο Ερμιτάζ, την Μητρόπολη Δημητριάδος, το Δήμο Αθηναίων κ.ά. Υπηρέτησε στο Υπουργείο Πολιτισμού στη Συντήρηση Ψηφιδωτού. Ανταποκρίτρια ξένου τύπου επί σειρά ετών στην Ελλάδα, σε θέματα πολιτισμού (του ΙΑΒ, M.CARLO). Έχει πραγματοποιήσει 22 ατομικές εκθέσεις και 80 ομαδικές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι ιδρυτικό μέλος Ερευνητικού Εργαστηρίου του ΠΑΔΑ. Έχει συμμετάσχει σε Ερευνητικά και Διεθνή Αναπτυξιακά Προγράμματα, ως συντονίστρια και ως μέλος της κύριας ερευνητικής ομάδας. Έχει συγγράψει 5 αυτοτελή βιβλία και έχει κάνει ανακοινώσεις σε Διεθνή επιστημονικά Συνέδρια, καθώς και παρεμβάσεις σε Διεθνή Φόρα, στο πλαίσιο της κοινωνίας των εθνών. Για το έργο της, έχουν γίνει αναφορές σε λεξικά, στον ελληνικό-ξένο τύπο, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Είναι μέλος Ελληνικών και Διεθνών Οργανισμών, όπως: του G.A.E.C., ιδρυτικό μέλος και μέλος του Δ.Σ. του H.E.C. Foundation, της Σ.Ε.Ε., της Ελληνοκινεζικής Ένωσης κ.ά. Έργα της βρίσκονται σε Πανεπιστήμια, σε δημόσιες-ιδιωτικές συλλογές, σε Ναούς, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΣ
Ξεκινώντας από την υπόθεση ότι τα ακροδεξιά κόμματα είναι ορθολογικοί δρώντες, αυτό το βιβλίο υποστηρίζει ότι ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να ερμηνεύουν τα δομικά κίνητρα εξαρτάται από τη σχέση τους με τη δημοκρατία, τη στάση τους απέναντι στην πολιτεία της ΕΕ, το εκλογικό σώμα/κοινωνική βάση στην οποία στοχεύουν και τη συμπεριφορά τους προς τους ανταγωνιστές τους. Η ταξινόμηση αυτών των δεικτών οδηγεί στην αναγνώριση τριών μοντέλων ακροδεξιών κομμάτων: αντισυστημικών, αντιφιλελεύθερων και κανονικοποιημένων.
Δεδομένου ότι η ΕΕ αποτελεί βασικό ζήτημα στην εργαλειοθήκη των ακροδεξιών κομμάτων, γίνεται βασική πολιτική στον κομματικό ανταγωνισμό. Τα αντισυστημικά ακροδεξιά κόμματα συνηθίζουν να επιλέγουν μια απορριπτική θέση απέναντι στην ΕΕ, τα αντιφιλελεύθερα ακροδεξιά κόμματα είναι συνήθως ευρωσκεπτικιστικά υπό όρους και τα κανονικοποιημένα ακροδεξιά κόμματα συνηθίζουν να υιοθετούν μια συμβιβαστική θέση απέναντι στην ΕΕ. Το συγκεκριμένο θεματικό πλαίσιο στο οποίο μπορεί να δίνουν προτεραιότητα τα κόμματα για να θέσουν τον ευρωσκεπτικισμό τους εξαρτάται από το εγχώριο πολιτικό πλαίσιο και τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αντιλαμβάνονται την εθνική ταυτότητα. Τα ευρήματα αυτού του βιβλίου είναι σημαντικά εν όψει των πολιτικών και οικονομικών κρίσεων της Ευρώπης και της αυξανόμενης δημόσιας στήριξης των ευρωσκεπτικιστών ιδεών και ακροδεξιών κομμάτων.
ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ
Η Σοφία Βασιλοπούλου είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής του Πανεπιστήμιου του York.
Δήλωσαν για το βιβλίο
«Σε αυτό το πρωτοποριακό βιβλίο, η Σοφία Βασιλοπούλου κάνει αυτό που θα πρέπει να κάνουν οι καλύτεροι συγκριτικοί επιστήμονες. Μέσω ενδελεχών περιπτώσεων μελέτης συνδυασμένων με ευρύτερες συγκρίσεις, επεξηγεί περιπτώσεις και μεταπλάθει την κατανόησή μας τόσο για τον Ευρωσκεπτικισμό όσο για τα ακροδεξιά κόμματα. Αυτό το βιβλίο έχει πλούσιο εμπειρικό υλικό, είναι εννοιολογικά τολμηρό και τεκμηριωμένο. Οποιοσδήποτε ασχολείται με αυτόν τον τομέα θα πρέπει να μελετήσει τις ιδέες αυτού του βιβλίου». — Paul Taggart, Professor of Politics, University of Sussex
«Με το Ακροδεξιά Κόμματα και Ευρωσκεπτικισμός, η Βασιλοπούλου συμβάλλει σημαντικά σε εννοιολογικό, εμπειρικό και θεωρητικό επίπεδο σε δύο από τα πιο δημοφιλή θέματα της κομματικής πολιτικής, προχωρώντας πέρα από δημοφιλή αλλά απλουστευτικά στερεότυπα και, αντ’ αυτού, επεξηγώντας τις πολυπλοκότητες τόσο του Ευρωσκεπτικισμού όσο της άκρας δεξιάς». — Cas Mudde, Stanley Wade Shelton UGAF Professor, University of Georgia
«Μέσω ενός συγκριτικού φακού, η Βασιλοπούλου ξεκινάει να εντοπίσει πρότυπα στην αντίθεση των ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Το αποτέλεσμα είναι μια λεπτομερής και πολυεπίπεδη ανάλυση που δείχνει ότι ο Ευρωσκεπτικισμός των ακροδεξιών κομμάτων δεν είναι σε καμία περίπτωση ομοιόμορφος, αλλά ποικίλλει από την απόλυτη απόρριψη της ΕΕ μέχρι την επιλεκτική αντίθεση και ακόμα και την αδύναμη υποστήριξη πτυχών της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Αυτό το βιβλίο αντιπροσωπεύει μια σημαντική και πολύτιμη συμβολή στη βιβλιογραφία για τη μελέτη των ακροδεξιών κομμάτων». — Jens Rydgren, Professor of Sociology, Stockholm University
ΠΟΙΟΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ;
Μελέτη για το ρόλο των διαμεσολαβητικών στελεχών στα δίκτυα
Το βιβλίο παρουσιάζει και αναλύει τον γοητευτικό και σύγχρονο κόσμο των φυσικών δικτύων μέσα από την άσκηση επιδράσεων και τη διαμόρφωση προτιμήσεων όπως αυτές προκύπτουν από την αλληλεπίδραση που έχουμε με άτομα στο φυσικό περιβάλλον. Με απλό και περιγραφικό τρόπο ο αναγνώστης καταλαβαίνει ότι απλές καθημερινές δραστηριότητες, όπως το να βγει για φαγητό με φίλους, ή μία συζήτηση στο γραφείο, ασκούν αλληλεπιδράσεις. Είναι αυτού του είδους οι επαφές αρκετές για να αλλάξουμε γνώμη για την πολιτική μας προτίμηση;
Μπορεί και σε ποιο βαθμό να μας κινητοποιήσει να εμπλακούμε πολιτικά μια συζήτηση ή μια κινητοποίηση μέσω φίλων; Οι πολιτικοί, οι επαγγελματίες της πολιτικής επικοινωνίας και του πολιτικού μάρκετινγκ φαίνεται να θέλουν να αξιοποιήσουν τη δυναμική της δικτύωσης, οι πολίτες όμως τι γνώμη έχουν για αυτό;
Τα δίκτυα μας επηρεάζουν περισσότερο από όσο θέλουμε να πιστεύουμε, αλλά αντίστοιχα τα επηρεάζουμε και εμείς.
Μέσα από την παρουσίαση έρευνας που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα, o αναγνώστης κατανοεί τη σημασία και τη δυναμική των επαφών του με άλλους, ο πολιτικός και ο σύμβουλος πολιτικού μάρκετινγκ βρίσκουν απαντήσεις σχετικές με τις επιδράσεις και ένα εργαλείο για τη διαμόρφωση στρατηγικής επικοινωνίας.
ΜΑΡΚΑΚΗ Ν. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
Η Ευαγγελία Μαρκάκη είναι Διδάκτορας Εφαρμοσμένης Στατιστικής στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ και ολοκλήρωσε μεταδιδακτορικό στην άσκηση επιδράσεων κοινωνικών – προσωπικών και ηλεκτρονικών δικτύων. Συμμετέχει ως επιστημονική σύμβουλος στη διεξαγωγή ερευνών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και από το 2009 διδάσκει στην ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα και στη Γερμανία. Από το 2006 εργάζεται πάνω στο στρατηγικό πολιτικό μάρκετινγκ και στην πολιτική επικοινωνία, στο σχεδιασμό καριέρας και στη διοίκηση ανθρωπίνου δυναμικού.
ΧΑΤΖΗΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
Ο Θεόδωρος Χατζηπαvτέλης είναι Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του ΑΠΘ από την ίδρυσή του (2001). Εργάζεται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο από το 1981. Αποφοίτησε από το Τμήμα Μαθηματικών και έλαβε το διδακτορικό του από το Τμήμα Στατιστικής και Επιχειρησιακής Έρευνας. Δίδαξε σε πολλά Πανεπιστημιακά Τμήματα. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 100 άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σχετικά με την Εκλογική Ανάλυση, την ανάλυση της κοινής γνώμης, τον εργαστηριακό σχεδιασμό, την Εφαρμοσμένη Στατιστική, τον Πολιτικό και Περιφερειακό Σχεδιασμό.
Η ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 2015-2019
Η προετοιμασία για αυτή την υπονόμευση είχε αρχίσει αρκετά χρόνια πριν, από τότε που εκδηλώθηκε η ελληνική κρίση. Σταδιακά, η ιδεολογία της αντιδημοκρατίας κατακτούσε έδαφος. Κέρδιζε το νου και τις καρδιές της πλειονότητας των κατοίκων της χώρας. Αυτοί που θα έπρεπε να υπερασπιστούν τη δημοκρατία δίσταζαν να το κάνουν. Η ηγεμονία των εχθρών της φιλελεύθερης δημοκρατίας δεν σήκωνε αμφισβήτηση…
ΠΑΠΑΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ
Ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος γεννήθηκε το 1955 στην Καλαμάτα. Χημικός Μηχανικός της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου του «Ρήγα Φεραίου» και της συντακτικής επιτροπής του «Θούριου» στη μεταπολίτευση του 1974. Αντιπρόεδρος του πρώτου μεταδικτατορικού Κεντρικού Συμβουλίου της ΦΕΑΠΘ και μέλος του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ την ίδια περίοδο. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες Αυγή, Εγνατία, Θεσσαλονίκη και στο περιοδικό Αντί. Ιδρυτής του εκδοτικού οίκου Παρατηρητής, διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού της Θεσσαλονίκης Ράδιο Παρατηρητής και του λογοτεχνικού περιοδικού Παρατηρητής. Υπεύθυνος εκδόσεων στον εκδοτικό οίκο Επίκεντρο. Ιδρυτικό μέλος του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (Center for Democracy and Reconciliation in Southeast Europe, CDRSEE) και γενικός γραμματέας της «Ένωσης για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια». Διευθυντής σύνταξης στο περιοδικό Balkan Horizons. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Λούτσιο Κολέτι Για το νεαρό Μαρξ (εκδόσεις Οδυσσέας 1977), έχει επιμεληθεί και προλογίσει τον συλλογικό τόμο ΠΑΣΟΚ και εξουσία (εκδόσεις Παρατηρητής 1980), το Λεωνίδας Κύρκος εκ Βαθέων (εκδόσεις Επίκεντρο 2009), το Cas Mudde Λαϊκιστικά Ριζοσπαστικά Δεξιά Κόμματα στην Ευρώπη (εκδόσεις Επίκεντρο 2011) και πολλά άλλα. Έγραψε το Πολιτικό Τραβέρσο στην Ύστερη Μεταπολίτευση (εκδόσεις Επίκεντρο 2010), το Μύθοι και Στερεότυπα της Ελληνικής Κρίσης (εκδόσεις Επίκεντρο 2012) και το Εξτρεμισμός και πολιτική βία στην Ελλάδα –Το Bing Bang της Χρυσής Αυγής (εκδόσεις Επίκεντρο 2014).
Δήλωσαν για το βιβλίο
…Η τετραλογία της κρίσης Μόλις ξεκίνησα να διαβάζω τα κείμενα αυτού του τελευταίου βιβλίου του Πέτρου Παπασαραντόπουλου, ένιωσα ξαφνικά σαν να είχα μπει στο σαλόνι της εκ μητρός γιαγιάς μου: ο παππούς είχε λάβει μέρος στους πολέμους της δεκαετίας 1912-22 και τα λάφυρά του ήσαν κάλυκες από οβίδες που είχαν γίνει ορειχάλκινα ανθοδοχεία πάνω σε ανθοστήλες. Με εντυπωσίαζε το θέαμά τους και ταυτόχρονα με καθησύχαζε: ο πόλεμος είχε τελειώσει, ο παππούς ήταν εδώ να μας λέει παραμύθια, τα φονικά όπλα φιλοξενούσαν λουλούδια• ήταν προπομπός αυτού που είδαμε να συμβαίνει πολλές φορές αργότερα, διαδηλωτές να βάζουν λουλούδια στα όπλα των στρατιωτών στις αντιπολεμικές πορείες για το Βιετνάμ ή κατά την «επανάσταση των γαρίφαλων» στην Πορτογαλία… …Και πέρα από απόψεις, επιχειρήματα, θεωρίες, σημασία έχει η στάση ζωής, η εντιμότητα και η αξιοπρέπεια του προσώπου που αναδεικνύουν τα άρθρα• όπως αναδεικνύουν και τον ενεργό, συνεπή, στοχαστικό πολίτη, με την πολύ βαθιά σημασία αυτών των τεσσάρων λέξεων. Για τούτο οι παλιές «οβίδες» αξίζει να γίνουν ανθοδοχεία σε ανθοστήλες… — Δημήτρης Ψυχογιός
Η δοκιμασία της περιόδου 2015-2019 ήταν πρωτίστως θεσμική και αισθητική. Ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος, έγκυρος και επίμονος αναλυτής του εθνικολαϊκισμού, αποκάλυπτε τις προβληματικές πτυχές της περιόδου εν τω γίγνεσθαι. Τώρα βλέπουμε τη συστηματικότητα, τη διορατικότητα και την ιστορικότητα των αναλύσεών του. Το βιβλίο διατηρεί νωπή τη μνήμη του πρόσφατου παρελθόντος και η μνήμη θωρακίζει την Δημοκρατία. — Ευάγγελος Βενιζέλος
Ένα βιβλίο που ανασυστήνει μια στέρεη και μαχητική ιδεολογική άποψη για την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον σύγχρονο Κόσμο, με οξυδερκή πολιτική ανάλυση της εθνικής μας εξέλιξης στην πιο δραματική περίοδο της Μεταπολιτευτικής Ελλάδας, με επιστημονική και συναισθηματική εγρήγορση για την τύχη της Δημοκρατίας στην εποχή της ανάδυσης των λαϊκισμών. — Γιάννης Βούλγαρης, ομότιμος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου
Με μια από τις πιο αιχμηρές πένες του δημοσίου διαλόγου, ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος υπερασπίζεται με πάθος, γνώσεις και επιχειρήματα τη φιλελεύθερη δημοκρατία και αναδεικνύει τους σύγχρονους εχθρούς της, χωρίς να χαρίζεται σε κανέναν. Κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να του πει πως δεν μίλησε όταν έπρεπε. — Βασίλης Γούναρης, καθηγητής ΑΠΘ
Σε αυτό το βιβλίο, ο συγγραφέας μάς υπενθυμίζει τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αρκείται στην καταγραφή τους. Διεισδύει στο ιδεολογικό και ιστορικό βάθος τους, και μας βοηθά να κατανοήσουμε το πάντρεμα του μαρξισμού με τον εθνολαϊκισμό. Κύριο μέλημα του Πέτρου Παπασαραντόπουλου είναι να φωτίσει όλες τις πτυχές ενός κόμματος που έφερε την πατρίδα μας στο χείλος της καταστροφής. — Σάκης Μουμτζής, συγγραφέας
Ένα απαιτητικό ιδεολογικό και πολιτικό χρονικό της πενταετίας 2015-2019, μια ορθολογική διαμαρτυρία στον υπερβολικό και ενίοτε συκοφαντικό λόγο που εργαλειοποίησε την κοινωνική δυσφορία, κολακεύοντας τις ψευδαισθήσεις του ελληνικού ατομικισμού. — Ανδρέας Πανταζόπουλος, καθηγητής ΑΠΘ
Η περίοδος 2015-2019 είναι μια από τις –σχεδόν επαναλαμβανόμενες– κρίσιμες περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας, κατά την οποία, με τη συναίνεση της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος, τέθηκαν υπό αμφισβήτηση οι πολιτικοί θεσμοί, το οικονομικό σύστημα, αλλά και ο διεθνής προσανατολισμός της χώρας – γεγονός χωρίς προηγούμενο σε περίοδο ειρήνης. Οι παρεμβάσεις του συγγραφέα αποτυπώνουν τόσο την καταγραφή και ερμηνεία της ανόδου και της πτώσης του εθνολαϊκισμού στα χρόνια της εθνικής μας περιδίνησης, όσο και την αγωνία του για την τύχη της φιλελεύθερης δημοκρατίας σε μια χώρα, η πολιτική κουλτούρα της οποίας παραμένει «διφυής» και «δισυπόστατος». — Γιάννης Στεφανίδης, καθηγητής ΑΠΘ
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ
Μικρά θραύσματα δημόσιας γραφής του Σταύρου Κωνσταντινίδη από την τριετία 2017-2020 συγκεντρώνονται και σχηματίζουν μια γνώμη για την πολιτική, τις πόλεις και τη ζωή, στο κλείσιμο μιας δεκαετίας που θυμίζει δρόμο μελαγχολικό.
Συνεντεύξεις, άρθρα, ημερολογιακές σημειώσεις και δοκιμιακές προσεγγίσεις με σταθερή αφετηρία το πολιτικό πεδίο τείνουν με μια διαγώνια διαδρομή στο κάτοπτρο της κανονικότητας, όπου η κοινωνία αναζητεί το ώριμο είδωλό της.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
Ο Σταύρος Κωνσταντινίδης γεννήθηκε στην Κολωνία το 1968. Είναι Πολιτικός Μηχανικός-Συγκοινωνιολόγος, απόφοιτος της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Συμμετέχει ενεργά στην πολιτική ζωή της χώρας και έχει θητεύσει σε επιτελικές θέσεις στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Αρθρογραφεί συστηματικά τα τελευταία 25 χρόνια στον ημερήσιο και τον ηλεκτρονικό Τύπο. Το Αναζητώντας την κανονικότητα είναι το πέμπτο βιβλίο του. Έχει γράψει ακόμη: Ανοιχτές Πόλεις (Athens Voice Books, 2010), Έξυπνοι δρόμοι για μια ανθρώπινη Πόλη (Athens Voice Books, 2010), τη συλλογή κειμένων Δρόμοι σαν ιστορίες και Ο Έρωτας στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ (Επίκεντρο, 2016). Ζει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Δήλωσαν για το βιβλίο
«Ήταν μια τρομερή δεκαετία: όλες μας οι αυταπάτες, οι ευσεβείς μας πόθοι για τη χώρα και για μας τους ίδιους διαψεύστηκαν. […] Σήμερα ξέρουμε ότι για να ανθίσει η φαντασία χρειάζεται τη λογική, την ψυχραιμία, τη σύνεση• τις ιδιότητες που αποκτούν οι άνθρωποι και οι χώρες μετά από σκέψη και προσπάθεια». — Σώτη Τριανταφύλλου