Του Πασχάλη Χριστοδούλου*

Όχι μόνο στους τελευταίους μήνες είχαμε συγγράψει τι θα συμβεί, αλλά εδώ και 25 χρόνια έχουμε προτείνει έξυπνους τρόπους άσκησης της εθνικής κυριαρχίας στον ανατολικό βραχίονα στο Νότο του ποταμού Έβρου. Το παρεκκλήσιο είναι ένας τέτοιος τρόπος. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια σημαδούρα, ένα τριγωνομετρικό εξάρτησης και εξασφάλισης, λόγω των εκτεταμένων πλημμυρών, του Ελληνικού συνόρου.
Έξη κυβερνήσεις πέρασαν από τότε μέχρι σήμερα, όμως καμιά δεν έκανε κάτι. Οπότε οι Τούρκοι, βρήκαν και έκαναν, όσα έκαναν, στην περιοχή του Μελισσοκομείου των Φερών. Από εδώ και μετά το λόγο οφείλει να έχει μόνο το αρμόδιο διεθνές δικαιοδοτικό όργανο. Με τέτοιο γείτονα, είναι ο μόνος υπαρκτός παράγοντας ειρήνης.
Γιατί σύμφωνα με την ιστορία ακόμη και οι Πέρσες αγγελιαφόροι ζητούσαν γη και ύδωρ για το Δαρείο. Αντίθετα οι τζανταρμάδες του Εργντογάν εισβάλουν για να ιδιοποιηθούν. Και γη και ύδωρ.
Και εμείς δεν πρόκειται να τους δώσουμε ούτε γη ούτε ύδωρ.

23 Μαΐου 2020

*Πρώην Δήμαρχος Σουφλίου