Μετά την «αφαίμαξη» που προκάλεσε στα ταμεία των Οργανισμών Λιμένων τον περασμένο Οκτώβρη – με την ανάληψη δυσανάλογα μεγάλων ποσών από τα αδιάθετα κέρδη των προηγούμενων χρόνων – η Κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται σήμερα να προκαλέσει ένα δεύτερο καίριο και πιθανότατα «τελειωτικό» χτύπημα σε όλα τα Περιφερειακά Λιμάνια της χώρας, μεταξύ αυτών και της Αλεξανδρούπολης.
Και όλα αυτά παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις του Υπουργού Ναυτιλίας, κ. Πλακιωτάκη, περί διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος, των δημοσίων εσόδων και των θέσεων εργασίας.
Η νέα τροπολογία που κατέθεσε ο Υπουργός Ναυτιλίας, κ. Πλακιωτάκης και προβλέπει ως ανώτατο όριο ανταποδοτικού τέλους 5%, αγνοώντας τη βιωσιμότητα του Οργανισμού Λιμένος, έρχεται να δημιουργήσει τετελεσμένα, οδηγώντας σε οικονομική ασφυξία και απώλεια θέσεων εργασίας.
Πιο συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με βασικό σκοπό τη βιωσιμότητα των Οργανισμών Λιμένα, την προστασία της δημόσιας περιουσίας και την ισορροπία των τοπικών οικονομιών, είχε προβλέψει ότι σε περίπτωση υποπαραχωρήσεων δραστηριοτήτων, το ύψος του ανταποδοτικού τέλους, που καταβάλει στον Οργανισμό ο παραχωρησιούχος, δύναται να υπερβαίνει το 5% των ετήσιων ακαθάριστων εισπράξεων (του υποπαραχωρησιούχου) «αν με αντικειμενικό τρόπο τεκμηριώνεται ότι διακυβεύεται η βιωσιμότητα του Οργανισμού Λιμένος».
Να σημειωθεί δε ότι η μείωση του συγκεκριμένου ανταποδοτικού τέλους ήταν πάγιο αίτημα των θεσμών, ωστόσο ο ΣΥΡΙΖΑ με συγκεκριμένα οικονομικά στοιχεία απέδειξε ότι διακυβεύονταν η βιωσιμότητα των λιμανιών, διαπραγματεύτηκε λοιπόν και πέτυχε την ανάσχεση των παράλογων απαιτήσεων. Παρόλα αυτά, βλέπουμε σήμερα την Κυβέρνηση της ΝΔ να επαναφέρει αυτού του είδους τις μνημονιακές ρυθμίσεις χωρίς ντροπή και μάλιστα ως δική της έμπνευση, οδηγώντας τους Οργανισμούς Λιμένα σε λουκέτο και τα λιμάνια σε ξεπούλημα.
Και όλα αυτά συμβαίνουν, τη στιγμή που σύμφωνα με δημοσιεύματα η μελέτη που συνέταξε το ΤΑΙΠΕΔ, προβλέπει την πλήρη ιδιωτικοποίηση και των τεσσάρων λιμανιών που ανήκουν στον Οργανισμό Λιμένος Αλεξανδρούπολης, μέσω της πώλησης της μετοχής παρόλο που για το λιμάνι έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον με τον πλέον επίσημο τρόπο Αμερικάνοι, Ρώσοι, Κινέζοι και Ιάπωνες. Το αναμενόμενο με αυτά τα δεδομένα θα ήταν να προτείνει υποπαραχωρήσεις, δραστηριοτήτων και το προνόμιο του σχεδιασμού να παραμένει στον Οργανισμό Λιμένος Αλεξανδρούπολης και κατ΄ επέκταση στη τοπική κοινωνία και οικονομία. Άλλωστε το μοντέλο των ιδιωτικοποιήσεων έχει αποτύχει παγκοσμίως και έχει αποδειχθεί καταστροφικό ιδιαίτερα για τα περιφερειακά λιμάνια.
Όπως γίνεται αντιληπτό αν ολοκληρωθούν οι παραπάνω παρεμβάσεις η κοινωνία του Έβρου και της Θράκης και οι φορείς διαχείρισης των λιμένων θα χάσουν ένα μεγάλο ποσό εσόδων ανά χρόνο, καθώς και τη δυνατότητα αξιοποίησης των χερσαίων τμημάτων τους προς όφελος των κατοίκων και των επισκεπτών.
Επίσης, ο όποιος σχεδιασμός για συνδυασμένες μεταφορές σταματά να υφίσταται, αφού ο ιδιώτης θα λαμβάνει υπόψιν του το ίδιον όφελος και όχι τις ανάγκες της κοινωνίας και της ανάπτυξης της περιοχής.