Λίγο οι χαμηλές πτήσεις (όχι αυτές του Αρκά), λίγο οι υπερπτήσεις (οι απαιτήσεις των ψηφοφόρων) και η περίοδος χάριτος που τελειώνει σιγά-σιγά, έχουν σαν αποτέλεσμα να εμφανίζονται οι πρώτες γκρίνιες σε κάποιους δήμους. «Τον ψήφισα αλλά δεν ξέρω αν έκανα σωστά» είναι μία φράση που ακούς όλο και συχνότερα.
Η αλήθεια είναι ότι πάντα υπάρχουν γκρίνιες και κάποιες αμφιβολίες στις νέες δημοτικές αρχές, καθώς από τη μία είναι χαρακτηριστικό του Έλληνα να διαμαρτύρεται κι από την άλλη πολλές φορές και οι ίδιοι οι αιρετοί παραδέχονται ότι αλλιώς τα περίμεναν κι αλλιώς είναι τα πράγματα.
Σε πρώτη φάση η γκρίνια έρχεται από τους πολίτες, σε δεύτερη φάση από δυσαρεστημένους – ριγμένους δημοτικούς συμβούλους και στην τρίτη φάση είναι το αποτέλεσμα της κάλπης.
Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν μπορεί να ζήσει το όνειρό του όταν είναι στην εξουσία, γιατί στην εξουσία δεν κάνεις όνειρα ποτέ (ούτε εσύ, ούτε η κρεβατοκάμαρα σου). Σχεδιάζεις, υλοποιείς και οραματίζεσαι χωρίς να ονειρεύεσαι.
Βασικό είναι να μπορείς να ισορροπείς ανάμεσα στην απαίτηση, στην πραγματικότητα και στο αξίωμα, το οποίο είναι συγκεκριμένης χρονικής διάρκειας.
Οι μήνες περνούν, το νέο έτος έφτασε και τα αποτελέσματα της διοίκησης είναι αυτά που αναμένουν να δουν όσοι ζουν την καθημερινότητα και όχι το όνειρό τους.
Με ιδιαίτερο και ειλικρινές ενδιαφέρον, αναμένουμε τη συνέχεια…