Ο αθλητισμός αποτελεί ένα ουσιαστικό χαρακτηριστικό της ζωής των ανθρώπων του εικοστού αιώνα. Η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων πριν από εκατό περίπου χρόνια (1986) αποτέλεσε μια καλή αφετηρία για διάδοση των σπορ και του αθλητισμού παγκοσμίως. Στα παραδοσιακά αθλήματα, όπως τα αγωνίσματα του κλασικού αθλητισμού, την πάλη ή την πυγμαχία που ήταν γνωστά από την αρχαιότητα προστέθηκαν δεκάδες άλλα δημιουργώντας ένα νέο κόσμο, τον κόσμο του αθλητισμού. Σήμερα, ο κόσμος αυτός αποτελεί μέγιστο παράγοντα της ζωής μας, μιας και πάνω του έχουν επενδυθεί τεράστια οικονομικά, πολιτικά ή και ιδεολογικά συμφέροντα. Για πάρα πολλά χρόνια, για παράδειγμα, οι νίκες στον αθλητισμό αποτελούσαν την επιβεβαίωση για την ορθότητα ιδεολογιών και πολιτικών συστημάτων. Ο αθλητισμός είναι σήμερα ένα μαζικό φαινόμενο με το οποίο ασχολούνται άνθρωποι ανεξάρτητα από την ηλικία τους, το φύλο τους, την οικονομική, πολιτική και κοινωνική κατάσταση. Για ένα μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου ενεργού πληθυσμού, ο αθλητισμός αποτελεί διέξοδο ουσιαστική. Ο καιρός που η ενασχόληση με τον αθλητισμό ξεκινούσε από αγνά κίνητρα έχει παρέλθει αντιστρεπτά. Όσοι ασχολούνται μ’αυτόν είναι πια, στο μέγιστο ποσοστό τους, επαγγελματίες που προσδοκούν ανάλογα οφέλη από την εργασία τους αυτή. Οι νίκες στους αγώνες, τα παγκόσμια πρωταθλήματα ή τους Ολυμπιακούς αγώνες μεταφράζονται σε τεράστια χρηματικά ποσά, γεγονός που δημιουργεί σοβαρές παρενέργειες, η κυριότερη από τις οποίες είναι ίσως η χρήση φαρμάκων για την επίτευξη μεγάλων επιδόσεων. Η μεγάλη πλειοψηφία των αθλητών, για παράδειγμα, δηλώνει πως, αν ήταν να νικήσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα έπαιρνε απαγορευμένες ουσίες (ντόπινγκ), ακόμη και αν ήξερε πως αυτό μπορεί να την οδηγούσε στο θάνατο!
Όπως συμβαίνει με όλες τις ανθρώπινες εκδηλώσεις, ο κόσμος του αθλητισμού έχει και αυτός τους ήρωές του. Πέρα όμως από τους ήρωες και τις μεγάλες μορφές κάθε επιμερούς αθλήματος, υπάρχουν και κάποια σημεία αναφοράς για όλους. Ομάδες ή πρόσωπα που ξεπερνούν τις διαστάσεις ενός συγκεκριμένου αθλήματος και μοιάζουν να έρχονατι κατέυθείαν από τη μυθολογία του αθλητισμού. Όσοι είδαν ζωντανά τον Τζέσσε Όουενς στην Ολυμπιάδα του 1936 να κερδίζει τέσσερα χρυσά μετάλια και να ρεζιλέυει τις ρατσιστικές θεωρίες των Ναζί, την εθνική ομάδα τςη Βραζιλίας του 1970 και το μεγάλο Πελέ στο ποδόσφαιρο, τον Μάϊκλ Τζόρνταν και τους Σικάγο Μπούλς στο μπάσκετ τη δεκαετία του 1990, τη γυμνάστρια Νάντια Κομανέντσι στο Μόντρεαλ το 1976, αλλά και τη Βούλα Πατουλίδου και τον Πύρρο Δήμα στους Ολυμιακούς αγώνες της Βαρκελώνης το 1992, την μονομαχία του Βαλέριου Λεωνίδη με τον Σ. Σουλεϊμάνογλου στην Ατλάντα το 1996 και τόσους άλλους πρωταγωνιστές, αυτοί θα έχουν για χρόνια να διηγούνται τις θαυμαστές στιγμές που έζωσαν. Για όσους δεν ήταν εκεί, ή δεν πρόλαβαν να τα ζήσουν, θα υπάρχουν πάντα οι ταινίες αρχείου για να συητηρούν αυτή τη σύγχρονη μυθολογία.

Καλαμογιώργου Α. Χαρίκλεια
Αθλητική Δημοσιογράφος
Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ
Χρήστου Σωτηρακόπουλου
xara_kalam@yahoo.gr