Η ζωή φέρνει ανατροπές, η ανάγκη για επιβεβαίωση είναι καμιά φορά, ανάγκες για επιβεβαίωση.
Μπορεί να βρίζεις ανοιχτά και φανερά τον επικεφαλής σου, μπορεί να εκφράζεσαι με τρόπους οι οποίοι δε συνάδουν με το χαρακτήρα σου, μπορεί να μετατρέπεις το επίθετο του ανθρώπου που δε σε έβαλε στη θέση, με σκοπό να πικράνεις τον καφέ που δε σε κέρασε, αν και δεν τον πίνει μέτριο αλλά σκέτο, μπορεί να είπες πολλά, αυτά να είναι καταγεγραμμένα, αλλά η ανάγκη σου για να μπεις, έστω και από την πίσω πόρτα, από πίσω όπως λέει ο κοινός θνητός, είναι μεγάλη. Ειδικά δε, όταν μένεις χωρίς αρχηγό και κανείς άλλος δε σε θέλει στην παρέα του.
Οπότε, γαργάρα, κωλοτούμπα, προσευχή και νηστεία. Η πίσω πόρτα σε περιμένει.
Αρκεί βέβαια, να επιβραβευτείς για τις δωρεάν μετακινήσεις, επικοινωνίες και χειροφιλήματα και αυτούς που δεν σε είχαν στην ομάδα των παρεαρχών.

Η φωτογραφία είναι από το αρχείο, από την πίσω πόρτα του κτηρίου της περιφέρειας ΑΜΘ, την μοναδική ίσως πίσω πόρτα που βρήκαμε στις φωτογραφίες μας και το κείμενο, δεν έχει σχέση με πρόσωπα και καταστάσεις του χθες και του σήμερα. Θεωρούμε ότι είναι διαχρονικό για όσους αλλού τρων, αλλού πίνουν και αλλού καταλήγουν