«Ἡ Ἀριστοτελική Λογική τοῦ Γεωργίου Βιζυηνοῦ καὶ ἡ Γνωσιακὴ-Συμπεριφορικὴ της Διάσταση»
Δευτέρα 13 Αυγούστου 2018 [21.00] στην αυλή με τα Χαμάμ στο Λαογραφικό & Ιστορικό Μουσείο Ξάνθης
Ομιλία – παρουσίαση του Δρ Γεωργίου Βαρβατσούλια, Ψυχολόγου – Γνωσιακού Ψυχοθεραπευτού στο NHS (Βρετανικό ΕΣΥ), Barnet IAPT, Βορείου Λονδίνου.
Είσοδος ελέυθερη
Πληροφορίες – Κρατήσεις:
Λαογραφικό & Ιστορικό Μουσείο Ξάνθης / Τηλ. 25410 25421
Στούς περισσοτέρους ἀπὸ ἐμᾶς, τό ὄνομα ‘Γεώργιος Βιζυηνός’ φέρνει στὸ νοῦ τὸ γνωστὸ λογοτέχνημα «Τό ἀμάρτημα τῆς μητρὸς μου», ἤ τὸ γεγονὸς πὼς σὲ ἡλικία 47 ἐτῶν πέθανε στὸ Δρομοκαϊτειο Ψυχιατρεῖο ὡς ‘τρελλὸς’. Ὁ Γεώργιος Βιζυηνὸς ἦταν μία προσωπικότητα ἰδιαίτερη. Ἀντισυμβατικός ὡς λογοτέχνης καὶ ποιητὴς, ἀναφερόταν στὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους, δέν ἐνδιαφερόταν νὰ ὡραιοποιεῖ πρόσωπα καί καταστάσεις, δέν προσωποληπτοῦσε. Δημιουργικός καὶ πρωτοποριακὸς -ἔκανε διδακτορικὸ στὴ Λειψία τῆς Γερμανίας στὴν ἀναπτυξιακή ψυχολογία, ἔχοντας ὡς καθηγητὴ τὸν Wilhelm Wundt, ὁ ὁποῖος ἵδρυσε τὸ πρῶτο ἐργαστήριο πειραματικῆς ψυχολογίας στὸν κόσμο- δὲν παρέμεινε ὅμως νομοτελειακὰ στὶς σπουδὲς ποὺ ὁλοκλήρωσε, οὔτε καὶ δίδαξε στὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν γιὰ νὰ κατοχυρωθεῖ ὡς ἀκαδημαϊκός διδάσκαλος. Λειτούργησε τὰ χαρίσματά του ἑρμηνεύοντας τὴν Ἀριστοτελική Φιλοσοφία καὶ Λογική μέσα σὲ μία σύγχρονη θέαση τῆς ψυχολογίας καὶ πῶς ἡ θέαση αὐτὴ μπορεῖ νὰ ὡφελήσει πρακτικὰ τὸν ἄνθρωπο.
Ἡ Ἀριστοτελική Λογική γιὰ τὸν Γεώργιο Βιζυηνὸ ἦταν ἡ γνώση ποὺ παρέχει τὰ ἐχέγγυα ὄχι μόνο γιὰ τὴν ὀξυδέρκεια τοῦ πνεύματος, ἀλλά καὶ κατὰ πόσο ἡ ἐφαρμογὴ της στὴν καθημερινότητα μπορεῖ νὰ προάγει καὶ νὰ ἰσορροπεῖ τὶς σχέσεις μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, τήν ἀνάπτυξη τῆς κοινωνικότητας, τήν λειτουργία τῆς ἀμοιβαιότητας, τήν ἐμβάθυνση καὶ εἰλικρινῆ σχέση ἀπέναντι στὰ πράγματα. Ἡ θεώρηση ποὺ μᾶς παρέχει τῆς Ἀριστοτελικῆς Λογικῆς ἀναφέρεται παράλληλα στὴ σχέση τοῦ ἀνθρώπου μὲ γεγονότα τῆς πραγματικότητας ποὺ ἔμμεσα ἤ ἔμμεσα τὸν ἐπηρεάζουν, τὴν υἱοθέτηση σκέψεων καὶ συναισθημάτων ποὺ ἀντίκεινται στὰ γεγονότα τῆς πραγματικότητας καθεαυτὰ, τήν δρομολόγηση πράξεων ποὺ δὲν οἰκοδομοῦν ἀλλά παρεξηγοῦν τὴν πραγματικότητα ἤ/καὶ πῶς μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ ὡφεληθεῖ ἀπὸ αὐτὴν.
Ἡ ἐν λόγῳ παρουσίαση θέτει ὡς σκοπὸ της τὴν ὑπογράμμιση τῆς Ἀριστοτελικῆς Λογικῆς, σύμφωνα μὲ τὴν ἑρμηνεία της στὰ συγγράμματα τοῦ Γεωργίου Βιζυηνοῦ, ἀλλά καὶ πῶς ἡ θεώρησή της δύναται μέσῳ ἑνὸς δημιουργικοῦ διαλόγου νὰ παραλληλισθεῖ μὲ τὴν γνωσιακὴ-συμπεριφορικὴ προσέγγιση τῆς σύγχρονης ψυχολογίας.