εκλογέςΜε το όνειρο της εισόδου σε ένα ψηφοδέλτιο, οποιοδήποτε ψηφοδέλτιο, ζουν αρκετοί συγκάτοικοι μας (στην πόλη, στο νομό, στην περιφέρεια, στον πλανήτη). Η είσοδος σε ένα ψηφοδέλτιο, είναι το αρχικό σημείο. Από εκεί και πέρα, αν το ψηφοδέλτιο είναι και κόμματος που μπορεί να εκλέξει βουλευτή, όλα είναι πιθανά.
Τουλάχιστον έτσι πρέπει να πιστεύουν αρκετοί υποψήφιοι πολιτευτές, οι οποίοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα.
Κάποιοι θα έχουν πάρει το ρόλο τους σοβαρά. Ακούγεται ότι έχουν νοικιάσει μάλιστα και χώρους υποδοχής ψηφοφόρων.
Όλα αυτά θεμιτά. Ειδικά αν νομίζεις ότι η γνωριμία σου με κάποιο κεντρικό κομματικό στέλεχος θα σου εξασφαλίσει και μία θέση στο ψηφοδέλτιο της . . . προ της βουλής εισόδου.
Κι αν τελικά από υποψήφιος πολιτευτής, περάσεις στο σκαλοπάτι του υποψήφιου βουλευτή πάει και έρχεται. Χαλάλι τα έξοδα, τα ψεύτικα χαμόγελα, οι συνοδοί (κάθε φύλου).
Αν όμως η γνωριμία με το βασικό πολιτικό πρόσωπο δε σου εξασφαλίσει την ένταξη στο ψηφοδέλτιο;
Τότε πάνε και οι χώροι υποδοχής και τα ξενοδοχεία και οι βενζίνες (και τα σέρβις του αυτοκινήτου και τα λάστιχα).
Θα μείνει η ελπίδα για την επόμενη φορά. Εκτός αν το μεράκι περάσει ή αλλάξει η εκλογική περιφέρεια, σε πιο συγγενική.

Με τις φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δε θα ασχοληθούμε. Δεν εξασφαλίζουν αναγνωρισιμότητα.
Ούτε με την προσκόλληση πίσω από τον συνεντευξιαζόμενο. Μόνο ο Μητσάρας έγραψε ιστορία πίσω από τις κάμερες, ίσως και η Ελένη Λουκά.