παπανικολόπουλοςΤου Νίκου Παπανικολόπουλου*
Οι νησίδες Ανατολικά και Δυτικά Ίμια, είναι τμήμα της Ελληνικής Επικράτειας, όπως είναι και εκατοντάδες άλλα νησιά, νησάκια, βραχονησίδες αλλά και βράχοι στο Αιγαίο, για τα οποία οι Τούρκοι, από το 1996 με τη δική μας ανοχή, κατασκεύασαν τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών».
Οι θέσεις – επιχειρήματα της Ελληνικής πλευράς διατυπώθηκαν επίσημα στην Τουρκική πλευρά με την αριθ. Πρωτ. 155/3/9-1-1996 Ρηματική Διακοίνωση του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, σε απάντηση της από 29-12-1995 Ρηματικής Διακοίνωσης του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας.
Η Τουρκική Διακοίνωση έγραφε : Σε συνέχεια τηλεφωνικής μας επικοινωνίας που είχαμε την 26-12-1995 με αφορμή το ατύχημα στο τουρκικό φορτηγό πλοίο Figen Akat έχουμε την τιμή να σας επαναλάβουμε ότι οι βράχοι Kardak (σ.σ Ίμια) αποτελούν τμήμα της τουρκικής επικράτειας, είναι εγγεγραμμένοι στο κτηματολόγιο του χωριού Karakaya, της επαρχίας Mugla, της Νομαρχίας Bodrum.
Η περεταίρω έρευνα, έδωσε και άλλα στοιχεία για την ελληνικότητα των Ιμίων και όλα μαζί παρατίθενται περιληπτικά :

1.Με τη συνθήκη της Λοζάνης (1923) η Τουρκία παραχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία (άρθρο 15). Η περιοχή που βρίσκονται τα Ίμια αναφέρεται ρητά και ειδικά στην Ιταλοτουρκική συμφωνία του 1932 και το Ελληνοτουρκικό πρωτόκολλο της 28ης Δεκεμβρίου 1932 που ακολούθησε για την οροθέτηση της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ των Μικρασιατικών ακτών και της Δωδεκανήσου.
Στη συμφωνία διαλαμβάνονται 37 σημεία. Στο σημείο 30 αναφέρεται ρητά ότι η συνοριακή γραμμή περνά από το μέσο της απόστασης μεταξύ των βραχονησίδων Κardak (Ιμια) και Κato (Ανατόλια).
Με τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων (1947) μεταξύ Συμμαχικών Δυνάμεων και της Ιταλίας, η Ελλάδα διαδέχτηκε την Ιταλία στα Δωδεκάνησα (άρθρο 14).

2. Σε επιστολή του Τούρκου υπουργού εξωτερικών Τεφίκ Ρουστού Αράς προς τους Ιταλούς (1932) αναφέρεται σαφώς ότι οι βραχονησίδες Ίμια ανήκουν στα Δωδεκάνησα.Την περίοδο της κρίσης των Ιμίων (1996) ενημερώθηκε σχετικά το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, από την Πρεσβεία της Τουρκίας στη Ρώμη, με κρυπτογράφημα. Οι συνεργάτες της Τανσού Tσιλέρ μαζί με τον Τούρκο Υφυπουργό Εξωτερικών Ουνούρ Ουμέν το αγνόησαν, το απέρριψαν και το κατέστρεψαν.

3. Κατά την προσάραξη του φορτηγού τουρκικού πλοίου «Φιγκέν Ακάτ» στα Ίμια, το βράδυ της 25-12-95, ο τούρκος πλοίαρχος »οικονομικά σκεπτόμενος» προφασίστηκε ότι βρισκόταν σε τουρκικά χωρικά ύδατα για να ρυμουλκηθεί από τουρκικό ρυμουλκό (μικρή απόσταση-μικρό κόστος) και όχι από ελληνικό ρυμουλκό (μεγάλη απόσταση-μεγάλο κόστος).
Ο Τούρκος πλοίαρχος γνώριζε που είχε προσαράξει αλλά η αποκόλληση του σκάφους του και η σωτήρια του τον ενδιέφερε να γίνει με τον προσφορότερο και οικονομικότερο τρόπο, γι’ αυτό προφασίσθηκε ότι βρίσκεται στα Τουρκικά χωρικά ύδατα.Τελικά στις 28-12-95, ρυμουλκήθηκε στο λιμάνι Kiuluk της Τουρκίας από ελληνικά ρυμουλκά της εταιρείας «ΜΑΤΣΑ» που κατέπλευσαν στην περιοχή των Ιμίων από τον Πειραιά. Η πράξη αυτή – που είναι πράξη κυριαρχίας – αποδεικνύει ότι οι νησίδες Ίμια βρίσκονται σε περιοχή Ελληνικής κυριαρχίας.

4. Στο ανατολικό άκρο της νησίδας Καλόλιμνος βρίσκεται εγκατεστημένος φάρος από την Υπηρεσία Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού καταχωρημένος στις ναυτιλιακές οδηγίες ως ελληνικός φάρος με αριθμό 9230 και διεθνή αριθμό 4708 στο φαροδείκτη του Βρετανικού Ναυαρχείου. Δύο περίπου μίλια ανατολικά, νοτιοανατολικά του φάρου βρίσκονται τα Ίμια, δύο τον αριθμό με βάθη, στον άξονα του στενού που σχηματίζεται μεταξύ τους, μεγαλύτερα απo 30μ. Περίπου 2,4 μίλια ανατολικά των βραχονησίδων Ίμια βρίσκεται η τουρκική βραχονησίδα Gavus Adasi. Ο ναυτικός χάρτης αριθ. 4511 ο οποίος εκδόθηκε το Σεπτέμβριο του 1992 από την Υδρογραφική Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυτικού και πηγή υδρογράφησης το χάρτη του Βρετανικού Ναυαρχείου, είναι αδιάψευστος μάρτυς.

5. Ο Νόμος 518/1948 «Περί προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα » (ΦΕΚ 7Α/9-1-1948) αποτελεί ένα διαχρονικό κείμενο– τρανταχτό επιχείρημα – για τη σωστή ενημέρωση γύρω από τα Ίμια. Σε αυτόν περιγράφεται η γραμμή των συνόρων μεταξύ της Δωδεκανήσου και της Τουρκίας η οποία διέρχεται από 51 συγκεκριμένα αριθμημένα σημεία. Το σημείο 44. Είναι ‘’το μέσον της γραμμής της ενούσης τας βραχανησίδας Kardak- Ίμια(Ελλάς) με την νησιδα Kato(Τουρκία) – ΧΒΝ 1546‘’. Το σημείο 45. Είναι ‘’το μέσον της γραμμής της ενούσης τον φάρον της νήσου Καλόλιμνος (Ελλάς) με την Νοτίαν άκραν της νήσου Ponticusa ( Buyuk kiremit adasi) (Τουρκία) ‘’ .
Μια απλή ματιά στο χάρτη αρκεί για να διαπιστωθεί ότι τα Ίμια ανήκουν στην Ελληνική επικράτεια.

6. Η διερεύνηση ιστορικών πηγών αποκαλύπτει ότι η ρητή αποδοχή, στις 6 Απριλίου 1953 από τον επίσημο εκπρόσωπο του Τουρκικού Υπουργείου των Εξωτερικών, διαχωριστικού ορίου κυριαρχίας στη θαλάσσια ζώνη μεταξύ Δωδεκανήσων και Μικράς Ασίας ήταν το αποτέλεσμα εξάμηνης κυοφορίας στην οποία είχε ενεργά συμμετάσχει και το Τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ναυτικού. Αυτά προκύπτουν, από την σχετική διπλωματική αλληλογραφία: Foreign Office (F.O) προς Πρεσβεία Άγκυρας (27-05-1952), Πρεσβεία Άγκυρας προς F.O (26-11-1952) και F.O προς Πρεσβεία Άγκυρας (14-01-1953)

7. Σε επιτελικούς χάρτες του Ιταλικού Στρατιωτικού Γεωγραφικού Ινστιτούτου (Ίδρυμα Γκουερινι Σταμπόλια, Βενετία 1928), του Βρετανικού Ναυαρχείου (1931) και του Γερμανικού Επιτελείου (Militargeschichtliches Forschungsant 1944), τα Ίμια αναφέρονται ως Ιταλικά εδάφη και συνεπώς μετά τη διαδοχή τους από την Ελλάδα (Άρθρο 14 Συνθήκης των Παρισίων – 1947) είναι ελληνικά.
8. Σε χάρτη της περιοχής Δωδεκανήσου που περιέχεται στην ετήσια αναφορά του Βρετανού Στρατιωτικού Διοικητή Δωδεκανήσου για το έτος 1946, τα Ίμια περιλαμβάνονται στα Δωδεκάνησα (F.O 371/67024).
9. Σε χάρτες του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών έκδοσης 1953 και 1962 (EGE ADALARI – Νησιά του Αιγαίου αριθ. 2342) τα Ίμια αναφέρονται ως Ελληνικά.
10. Σε χάρτη της Αμερικανικής Υδρογραφικής Υπηρεσίας αριθ. 54418 του 1950 τα Ίμια αναφέρονται ως limnia – Greece, δηλαδή Ελληνικά.
11. Σε υδρογραφικό χάρτη της Ρωσίας αριθ. 32208 έκδοσης 1974 τα Ίμια αναφέρονται ως Ελληνικά.
12. Στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (Montego Bay – 1982), εξ ορισμού όλα τα νησιά, νησίδες, βραχονησίδες και βράχια, και εν προκειμένω και τα Ίμια, έχουν αιγιαλίτιδα ζώνη. Επομένως, οποιαδήποτε απειλή ή παραβίαση κατά των Ιμίων και της αιγιαλίτιδας ζώνης τους, αποτελεί απειλή ή παραβίαση εθνικού εδάφους, που δίνει στην Ελλάδα το δικαίωμα προσφυγής στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. ή να ασκήσει το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας, όπως αυτό κατοχυρώνεται από τον Καταστατικό Χάρτη του Ο.Η.Ε (άρθρο 51).

13. Ο Βρετανός καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας και πρώην διπλωμάτης Δρ Γουίλιαμ Μάλινσον, στο βιβλίο του «Κύπρος- Μια ιστορική προοπτική- ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και την Ευρώπη: πόλεμος ή ειρήνη» το οποίο εκδόθηκε το 2003 και παρουσιάστηκε η Ελληνική του έκδοση το Μάιο του 2006 αναφέρει για το θέμα των Ιμίων : «Την περίοδο μετά τα γεγονότα των Ιμίων, ο τότε Αμερικανός Πρέσβης στην Ελλάδα κ. Νίκολας Μπέρνς σε ειδική εκδήλωση στο Αμερικανικό Κολέγιο στην Αθήνα, ρωτήθηκε από σπουδαστή ποια είναι η Αμερικανική θέση στο θέμα των Ιμίων και απάντησε ότι ανήκουν στην Ελλάδα και τόνισε ότι αυτό φαίνεται και στον επιχειρησιακό χάρτη του Αμερικάνικου Ναυτικού». Σε άλλο σημείο του βιβλίου αναφέρει την προς αυτόν αντιφατική έγγραφη επίσημη θέση του US Department of State Office of Southern European Affairs (10-1-2003) ότι ‘’για το θέμα της εθνικής κυριαρχίας στα Ίμια / Καρντάκ δεν έχουν λάβει θέση εν μέρει λόγω της έλλειψης συμφωνημένων ορίων’’ .
Βιβλιογραφία
Γιαλουρίδης Χριστόδουλος. Η Ελληνοτουρκική σύγκρουση από την Κύπρο έως τα Ιµια. 1955 – 1996. Η οπτική του τύπου. Έκδοση Ι. Σιδέρη Αθήνα 1997.

Κούρκουλας Άλκης. IMlA, Κριτική προσέγγιση του τουρκικού παράγοντα. Έκδοση Ι Σιδέρη Αθήνα Μάρτιος 1997.

Λυμπέρης Χρήστος. Εθνική Στρατηγική και χειρισμός κρίσεων. Αθήνα Μάρτιος 1997. Έκδοση Βιβλιοπωλείο ΠΟΙΟΤΗΤΑ.

Μανουσογιαννάκης Σήφης. Αντιναύαρχος ΠΝ (εα) IMIA-2
Greek National Pride Blog

Μηλιαράκης Πέτρος. 12 απαντήσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. www epikaira.

Πλοηγός. Ναυτιλιακές οδηγίες των Ελληνικών ακτών. Τόμος Δ Έκδοση Γ. Υδρογραφική Υπηρεσία Πολεμικού Ναυτικού. Αθήνα 1986

Φαροδείκτης Ελληνικών Ακτών. Έκδοση Υ.Υ.- Υ.Φ. Αθήνα 1996

Χάρτης Ελληνικής Υδρογραφικής Υπηρεσίας αριθ. 4511. Έκδοση 09 /1992

Εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 21 Ιουλίου 2001 σελ. 10
Κ. Σβολόπουλου – Ε. Χατζηβασιλείου. Νέα ντοκουμέντα για τα Δωδεκάνησα.

Εφημερίδα «ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ», 10 Αυγούστου 2003 σελ. 18

Περιοδικό «ΝΕΜΕΣΙΣ» Αθήνα. Τεύχος 52, Μάρτιος 2005

Περιοδικό «Άμυνα και Διπλωματία » Αθήνα. Τεύχος 166, Φεβρουάριος 2005.

www. Mignatiou.com

Αλεξανδρούπολη Φεβρουάριος 2018

* Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)