Χαμηλού επιπέδου και επικίνδυνη πολιτική η πολιτική που στηρίζεται σε υποσχέσεις κι όχι σε εθνικά οράματα
Είναι έτοιμοι να παραχωρήσουν και την τελευταία πηγή αντίστασης των εξαθλιωμένων οικονομικά, αλλά όχι ψυχικά Ελλήνων.
Το όνομα του γειτονικού κράτους, για κάποιους είναι το σημαντικότερο εθνικό πρόβλημα των ημερών. Για κάποιους που κλείνουν τα μάτια και δε βλέπουν την υφαρπαγή περιουσιών Ελλήνων στη Βόρεια Ήπειρο, την ερήμωση της Ελλάδας από τους νέους, τις δραματικές περικοπές σε εκπαιδευτικό προσωπικό στα ελληνικά σχολεία της Γερμανίας.
Είναι ίσως οι ίδιοι, που εδώ και χρόνια θεωρούσαν το σημαντικότερο πρόβλημα, το ότι οι Έλληνες έμειναν χωρίς λεφτά, ενώ στην πραγματικότητα οι Έλληνες έχουν τα ίδια λεφτά, αλλά έμειναν από δανεικά, για λογιστικούς λόγους.
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Αλέξης Τσίπρας, ο πρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης, διαπραγματεύεται για να βρεθεί λύση με τα Σκόπια. Αγωνίζεται αντιλαμβανόμαστε, για να βρουν ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του, ένα όνομα το οποίο νομίζουν ότι θα λύσει το πρόβλημα. Ένα όνομα στάχτη στα μάτια. Ένα όνομα που δε θα λύσει κανένα πρόβλημα, αλλά θα δημιουργήσει πολλά περισσότερα.
Όποια αλλαγή και να κάνουν οι Σκοπιανοί, είτε σε δρόμους, είτε σε αγάλματα, είναι στο όνομα του αεροδρομίου τους, είτε ακόμη και στο σύνταγμά τους, δεν διασφαλίζει την Ελλάδα σε καμία περίπτωση. Όποια συμφωνία κι αν γίνει, όποιες υπογραφές κι αν πέσουν, ποτέ η Ελλάδα δε θα είναι εξασφαλισμένη.
Αν διαβάσει κάποιος, ο οποίος ασκεί πολιτική και λαμβάνει αποφάσεις, λίγο ιστορία, θα δει ότι αυτός που νικάει πάντα έχει το πάνω χέρι. Και δυστυχώς η Ελλάδα, ακόμη κι αν κέρδισε στα πεδία των μαχών, οι πολιτικές που ακολούθησαν οι πολιτικοί της, την έβαλαν στους χαμένους.
Ας δουν το τι έγινε στην Κύπρο, ας δουν πως εξαφανίστηκαν οι Έλληνες, από την Ίμβρο, την Τένεδο, την Κωνσταντινούπολη (Istanbul να μην το παραγνωρίζουμε αυτό), ας δουν πώς χάθηκε η αυτονομία της Βόρειας Ηπείρου και πως χάθηκε ο Ελληνισμός από αυτή.
Στη συνθήκη της Λωζάνης, προβλέπεται ειδικό καθεστώς για την Ίμβρο και την Τένεδο, καθεστώς προστασίας, διοίκησης, διαχείρισης. Προβλέπεται η παραμονή των Ελληνικών πληθυσμών στην Πόλη. Κι όμως, η συμφωνία δεν τηρήθηκε ποτέ, παρά το γεγονός ότι υπογράφηκε.
Του αρκούν αυτά του κ. Τσίπρα, για να καταλάβει ότι, ό,τι και να συμφωνήσεις με κάποιον, λίγα χρόνια μετά μπορεί να ανατραπεί;
Είναι κατανοητό ότι αν συμφωνήσει με τα Σκόπια σε οποιαδήποτε ονομασία, ότι ακόμη κι αν τα Σκόπια αλλάξουν το αλυτρωτικό τους σύνταγμα, ονομασίες σε δρόμους, αεροδρόμια και λιμάνια που δεν έχουν σε θάλασσες, τίποτα δε θα μπορέσει να κάνει η Ελλάδα, όταν οι γείτονες αποφασίσουν να ξαναπούν στο σύνταγμά τους για απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, το αεροδρόμιο τους Μέγας Αλέξανδρος, Φίλιππος, Αριστοτέλης, Πλάτωνας, Ευρυπίδης, Σωκράτης, Ασπασία, Λεωνίδας;
Πώς θα αντιδράσει τότε η Ελλάδα, όταν οι Σκοπιανοί πάρουν πίσω την υπογραφή τους; Θα βγάλει ανακοίνωση διαμαρτυρίας, θα πουν τώρα πρέπει να βγείτε από το ΝΑΤΟ, τώρα δε σας κάνουμε παρέα;
Πώς θα αντιδράσει όταν ύστερα από δέκα χρόνια, θα αξιώσουν τη Θεσσαλονίκη, την Καβάλα, τον τάφο του Φιλίππου; Πώς θα δράσετε κ. Τσίπρα, όταν θα έχετε αποχωρήσει από το στίβο της πολιτικής ή απλά θα είστε ένας βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου;
Τι θα κάνετε όταν τα Σκόπια θα λέγονται «Νέα, βόρειο, Σλαβο – Μακεδονία» και θα έχουν ξανά αλυτρωτικό σύνταγμα, βιβλία ιστορίας που θα τους παρουσιάζουν ως απογόνους του Μέγα Αλέξανδρου και της Ολυμπιάδας. Όταν θα θεωρούν τους ευαυτούς τους απογόνους των Μακεδόνων;
Κανείς, δεν έχει το δικαίωμα να παραχωρήσει την ιστορία της Ελλάδας, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αλλάξει την ιστορία της Ελλάδας.
Ειδικά όταν η Ελλάδα έχει το πάνω χέρι.
Και ειδικά όταν ξέρει ότι η Ελλάδα έχει το πάνω χέρι.
Οι φτωχές πολιτικές αναλύσεις μιλούν για ανάγκη εύρεσης λύσης, για να μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ. Για να ισχυροποιηθεί το ΝΑΤΟ στην περιοχή και να αποδυναμωθεί η Ρωσία. Το βλέμμα τους είναι ανάλογο με τις μπουρδολογίες που ακούγονται κατά διαστήματα.
Το πρόβλημα δεν είναι αν τα Σκόπια θα ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Το πρόβλημα είναι η διάλυση των Σκοπίων, διάλυση που αυτή τη στιγμή δεν είναι επιθυμητή από την υπερδύναμη της Ευρώπης, για λόγους που ξέρει η Μέρκελ και οι υποτελείς της.
Ας παίξουν εθνικό ρόλο. Ας σώσουν την ιστορία των παιδιών τους. Ας κατανοήσουν ότι αυτά που πάνε να κάνουν είναι εθνική αυτοκτονία ή ας πουν «δεν μπορούμε να παίξουμε εθνικό ρόλο».
Μην παραχωρήσετε κανένα όνομα. Πείτε το ΟΧΙ που δεν είπατε στο δημοψήφισμα.
Όσο για τις ευθύνες της αντιπολίτευσης, είναι ανάλογες της κυβέρνησης και θα φανούν, όταν οι πολιτικοί αρχηγοί καθίσουν στο ίδιο τραπέζι (αν καθίσουν).
Γιάννης Τομαδάκης