Το μήνυμα του Λαμπράκη για Ειρήνη, Δημοκρατία, Αλληλεγγύη παραμένει επίκαιρο
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Με αφορμή την 22 Μαϊου, ημέρα δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη, μου τηλεφώνησε ένας φίλος, συναγωνιστής, σύντροφος, αγωνιστής της ειρήνης για να κάνουμε κάτι για να τιμήσουμε την μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη και να προβάλουμε το διαχρονικό μήνυμα, αλλά που γίνεται επίκαιρο στις μέρες μας, για Ειρήνη – Δημοκρατία – Αλληλεγγύη, για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά.
Μου είχε προτείνει λοιπόν ο φίλος να διοργανώσουμε μια ποδηλατοπορία στη Μνήμη Λαμπράκη, δεν υπήρχε όμως ο απαιτούμενος χρόνος για την ποδηλατοπορία… και έτσι ως ελάχιστο φόρο τιμής γίνεται η ανάρτηση που διαβάζετε και βλέπετε.
Αν την αξιολογήσετε θετικά, τότε ας την προωθήσετε στους φίλους σας.

Κώστας Φωτεινάκης
[Ο Γρηγόρης Λαμπράκης και ο 16χρόνος Ανδρέας Μαμωνάς στην ΠΟΡΕΙΑ – Ο Ανδρέας Μαμωνάς είναι Αιγάλεω_Χαϊδαριώτης]

Διαβάστε ένα εξαιρετικό ιστορικό αρχείο που έχει συντάξει ο Νίκος Σαραντάκος για τον Γρηγόρη Λαμπράκη. Μεταξύ των άλλων αναφέρει (έχει σχέση με τη φωτογραφία):
…Φτάνοντας στον Μαραθώνα, ο Λαμπράκης αιφνιδιάζει τους πάντες, ανεβαίνει στον Τύμβο, φωνάζει «Ζήτω η ειρήνη», και ξεδιπλώνει το πανό από το Όλντερμάστον, που το είχε κρυμμένο μέσα στο κουμπωμένο σακάκι του. Και ξεκινάει την πορεία μόνος, ενώ οι αστυνομικοί, αμήχανοι (έχει βουλευτική ασυλία, μην ξεχνάμε) τον αφήνουν και απλώς τον παρακολουθούν. Μόνος, αλλά όχι για πολύ. Ο 16χρονος Ανδρέας Μαμωνάς, που έχει ξεγλιστρήσει μέσα από τα καλάμια και απέφυγε τα μπλόκα, τον πλησιάζει. Ο Λαμπράκης του δίνει να κρατήσει τη μιαν άκρη του πανό…
—————-
Επίκαιρο σημείωμα του Πάνου Τριγάζη:
MNHMH ΛΑΜΠΡΑΚΗ: ΕΙΡΗΝΗ-ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΜΟΣ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Η μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη, αποτελεί διαρκή πηγή έμπνευσης και πρόσκληση για αγώνες. Η δολοφονία του μαραθωνοδρόμου της ειρήνης και θαρραλέου αγωνιστή της δημοκρατίας, στις 22 Μάη 1963 στη Θεσσαλονίκη, από το φασιστικό παρακράτος σημάδεψε τη μεταπολεμική ελληνική ιστορία. Πυροδότησε ένα γιγάντιο κίνημα για τη δημοκρατική αλλαγή στον τόπο.
Ξεσηκώθηκε ο λαός και ιδιαίτερα η νεολαία, από την επομένη της δολοφονίας. Το σύνθημα «Ο ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ ΖΕΙ» αντήχησε σ΄όλη την Ελλάδα και πέρασε γρήγορα και τα σύνορά της. Η μεγάλη συγγραφέας Διδώ Σωτηρίου είχε δηλώσει χαρακτηριστικά για την κηδεία του Γρ. Λαμπράκη: «Η Ελλάδα σύσσωμη είναι στο πόδι, όχι για ταφή μα για ανάσταση».
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης συγκέντρωνε στο πρόσωπό του πολλές ιδιότητες: αγωνιστικής της Εθνικής Αντίστασης, πολυβαλκανιονίκης στους αθλητικούς στίβους, υφηγητής τις Ιατρικής, βουλευτής της αριστεράς, ηγετική μορφή του κινήματος ειρήνης, πεζοπόρος του Μαραθώνα στην πρώτη (απαγορευμένη) πορεία, κήρυκας της Διαβαλκανικής συνεργασίας, πρωτεργάτης της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Η μορφή του Λαμπράκη συνδέει αιτήματα και αγώνες πολλών δεκαετιών του ελληνικού λαού. Χρειαζόμαστε και σήμερα το ανυπότακτο πνεύμα του, την αγωνιστικότητά του και το αλληλέγγυο παράδειγμά του ως δύναμη κινητοποίησης κόντρα στη σύγχρονη ελληνική τραγωδία του μνημονίου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την τρόικα. Πολιτική που αφήνει πίσω της κοινωνικά ερείπια, όπου βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και τα φαινόμενα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.
Καλούμαστε και σήμερα – όπως και στη διάρκεια του «Ελληνικού Μάη» του ΄63 – να διαδηλώσουμε ότι «Ο Λαμπράκης Ζει». Μας προσκαλεί σε νέους αγώνες για την ειρήνη, που ματώνει ξανά στην ταραγμένη Μεσόγειο. Ενώνει τη βροντερή φωνή του με όλη την ανθρωπότητα, απαιτώντας «ΟΧΙ άλλη Χιροσίμα- ΟΧΙ άλλο Τσερνόμπιλ – ΟΧΙ άλλη Φουκουσίμα», «Ποτέ πια πόλεμος – Ποτέ πια φασισμός». http://xpolis.blogspot.com/2011/05/22-1963.html