Τομαδάκης φωτοΑκόμα κι αν σε πιάσει η γυναίκα σου επ αυτοφώρω, με την ερωμένη σου, το πιθανότερο είναι να πεις «Δεν είναι αυτό που νομίζεις».
Η υπόθεση Σώρρα, η λάθος επίθεση στον ΓΑΠ για το «Λεφτά υπάρχουν», γιατί ποτέ δεν το είπε μόνο του, ο Σαμαράς με τα Ζάππεια, ο Μητσοτάκης που επέβαλε το 50αρικο στη βενζίνη και φυσικά το τελευταίο του Τσίπρα που θα έσκιζε το μνημόνιο.

Τις τελευταίες μέρες, πολλά ΜΜΕ «ανακάλυψαν» τον Σώρρα. Έντονα. Ίσως ο οπαδός του που κατηγορείται για τη δολοφονία της παιδοψυχολόγου, ίσως οι εκλογές που πλησιάζουν, ίσως και ο φόβος ότι ο Σώρρας, με το κλίμα που έχει διαμορφωθεί υπέρ του, σ’ όλη τη χώρα, θα μπει στη βουλή.
Και δεν ξέρω γιατί πρέπει να φοβόμαστε την είσοδο του Σώρρα στη βουλή. Από το ελληνικό κοινοβούλιο, έχουν περάσει τόσοι. Με απόλυτο σεβασμό στο θεσμό, όμως έχουν περάσει άνθρωποι που κατέληξαν για σκάνδαλα στη φυλακή, άνθρωποι που έκλεβαν το κράτος πλαστογραφώντας πινακίδες αυτοκινήτων, άνθρωποι που διόρισαν συγγενείς, φίλους και ερωμένες.

 

Το πρόβλημά μας, δεν πρέπει να είναι ο Σώρρας, τα ψέματα των πολιτικών, πριν και μετά τις εκλογές.
Το πρόβλημά μας, πρέπει να είναι οι συνθήκες που οδηγούν τους πολίτες στο να πιστεύουν στα ψέματά τους.

 

Στο παρελθόν υπήρχε ο Βεργής. Τον θυμάστε τον Βεργή; Αυτός κι αν έταζε.  Δεν μπήκε ποτέ στη βουλή, μπήκε όμως στη φυλακή για υπόθεση καταπάτησης εκτάσεων.

Ο λαός ψήφιζε Βεργή για χαβαλέ. Ψήφισε Τσίπρα, γιατί ίσως και να πίστεψε ότι θα σκίσει το μνημόνιο, ψήφισε Γεώργιο Παπανδρέου, γιατί πίστεψε το «Λεφτά υπάρχουν», χωρίς να ακούσει τα Αν που είπε μετά ο  ΓΑΠ. «Αν τα διεκδικήσεις, αν νοικοκυρέψεις το κράτος, αν. .  . «. Τα τελευταία λόγια του ΓΑΠ, τα πήρε ο άνεμος, όπως και αυτά που δεν έκανε ποτέ, ως πρωθυπουργός ο ίδιος.

Προσωπικά ποτέ δεν υπήρχε περίπτωση να πιστέψω τον Σώρρα. Όταν άκουσα μάλιστα για κάτι λεφτά ομογενών που θα έσωζαν την Ελλάδα, γέλασα τόσο όσο είχα γελάσει και με κάτι γνωστούς μου, που σε έβαζαν να πληρώσεις 300 ευρώ για να πας ταξίδια. . . Πόσοι άραγε πήγαν ταξίδια με τα 300 ευρώ που έδωσαν – έχασαν; 

Οπαδοί του Σώρρα, δεν είναι εξωγήινοι. Οπαδοί του Σώρρα, είναι ο Μπάμπης ο συνάδελφος, ο Νίκος που έπινε καφέ χθες στην ίδια καφετέρια με εσένα, η κα. Μαρία που ψωνίζεις από το μπακάλικό της. Οπαδοί του Σώρρα, είναι άνθρωποι που δεν έχουν από που να πιαστούν, άνθρωποι που αναζητούν λύση από τα μνημόνιά τους, άνθρωποι που πιστεύουν ότι λεφτά υπάρχουν. Οι οπαδοί του, δεν είναι νέοι ψηφοφόροι. Έχουν ψηφίσει πολλά από τα κόμματα που μπήκαν στη βουλή στο παρελθόν. ίσως να έχουν ψηφίσει και Βεργή, γιατί γούσταραν να πάνε να ρίξουν ψήφο χαβαλέ. Άλλωστε Κυριακή γίνονται οι εκλογές. Μέρα ξεκούρασης. . .

Δεν έχει σημασία το ποιοι είναι οι οπαδοί του. Δεν μπορείς να τους βάλεις σε κατηγορίες. Όλοι έχουν το δικαίωμα να πιστεύουν όπου θέλουν.

Αυτό που δεν πρέπει να είναι δικαίωμά μας, είναι το να δίνουμε άφεση αμαρτιών στους εαυτούς  μας, γιατί οι αποφάσεις μας, καθορίζουν το μέλλον μας και το μέλλον τον παιδιών μας.

Πολύ φοβάμαι, ότι η φράση «Να μου κοπεί το χέρι» που στο παρελθόν είχε συνδεθεί με την ψήφο σε κόμμα εξουσίας,θα ακουστεί ξανά και ξανά. Γιατί όταν πας να ψηφίσεις, τώρα πας με την ψεύτικη ελπίδα. Παλιά πήγαινες με το συμφέρον.

 

Γιάννης Τομαδάκης