Ζάχαρη3Έντονη είναι η αντίδραση του ΚΚΕ για την πώληση των δύο εργοστασίων ζάχαρης στη Σερβία, με τιμή εκκίνησης 25 εκ. Ευρώ, τη στιγμή μάλιστα που τα εργοστάσια παρουσιάζουν κερδοφορία 10 εκ. Ευρώ φέτος. Σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ αναφέρει:
Με στόχο την εξυγίανση της Τράπεζας Πειραιώς και πρόσχημα τη διάσωση της ΕΒΖ, χαρίζονται στους ανταγωνιστές της τα δυο κερδοφόρα εργοστάσιά της στη Σερβία .
Με τίμημα 25 εκατομμύρια ευρώ σε ανταγωνιστές της, χαρίζει η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) τα δυο κερδοφόρα εργοστάσιά της που βρίσκονται στη Σερβία και που για φέτος τα καθαρά τους κέρδη υπολογίζονται στα 10 εκατομ ευρώ. Πρόσχημα είναι η διάσωση της, αφού η πρόταση αυτή, είναι του τραπεζικού κεφαλαίου, (τράπεζας Πειραιώς) και γίνεται για την εξυγίανση του χαρτοφυλακίου της.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ , της Ν.Δ, της ΚΑΠ, πολιτική αποδυνάμωσης και απαξίωσης της άλλοτε κραταιής ΕΒΖ. Οι ευθύνες τους είναι εγκληματικές.
Η ραγδαία ανάπτυξη της ΕΒΖ στο δεύτερο μισό του προηγούμενο αιώνα και η πλήρη κάλυψη των αναγκών της χώρας με εγχώρια ζάχαρη έδειξε περίτρανα ότι η χώρα μας έχει όλες τις δυνατότητες να αναπτύξει την τευτλοκαλλιέργεια, την παραγωγή ζάχαρης και άλλων προϊόντων. Εμπόδιο σ’ αυτήν την προοπτική είναι ο ανταγωνισμός της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων για την κυριαρχία στην παραγωγή και εμπορία της ζάχαρης. Είναι οι ίδιοι που θέλουν να βάλουν στο χέρι την ΕΒΖ και την ελληνική αγορά.
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση οι εργαζόμενοι και οι τευτλοπαραγωγοί πρέπει να βγάλουν τα δικά τους πολιτικά συμπεράσματα .
Ο μόνος δρόμος ενάντια στη φτώχεια την ανεργία και το ξεκλήρισμα, είναι ο δρόμος της λαϊκής εξουσίας, για κοινωνικοποίηση των καπιταλιστικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, της γης, των συγκεντρωμένων μηχανοποιημένων μέσων παραγωγής, των κρατικών υποδομών και του εμπορίου, με άμεση ένταξή τους στον κεντρικό σχεδιασμό, για παραγωγή με στόχο την ικανοποίηση πρώτα απ’ όλα των εγχώριων λαϊκών αναγκών, διατροφής και πρώτων υλών βιομηχανίας.
Η κοινωνικοποιημένη κρατική αγροτική παραγωγή αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, εδαφοκλιματικά, τεχνογνωσίας, επιστήμης, βιομηχανικής παραγωγής, επεξεργασίας πρώτων υλών, προστασίας του περιβάλλοντος και
διαχείρισης των φυσικών πόρων. Με αυτές τις οικονομικές προϋποθέσεις, η λαϊκή εξουσία κάνει πράξη την αποδέσμευση από ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ προς όφελος του λαού.
Είναι η ένταξή σε αυτόν τον ανώτερο τύπο οργάνωσης της οικονομίας και κοινωνίας μέσω του αγροτικού παραγωγικού συνεταιρισμού των μικροϊδιοκτητών αγροτών, που θα μειώνει το κόστος παραγωγής, αξιοποιώντας καλύτερα τις παραγωγικές δυνάμεις. Έτσι δίνεται λύση στη μικρή και πολυτεμαχισμένη αγροτική μικροϊδιοκτησία και την απαλλάσσει μια για πάντα από το κεφάλαιο, τράπεζες, βιομήχανους, μεγαλέμπορους, από φόρους, εξασφαλίζοντας τιμές και διάθεση της παραγωγής, προστασία από φυσικές καταστροφές και όχι ξεκλήρισμα και δυστυχία.
Παρέχει τη δυνατότητα να αποκτήσουν μορφωτική – πολιτιστική ζωντάνια τα χωριά, σύγχρονες κρατικές υποδομές γενικής Παιδείας, Υγείας, Πολιτισμού και Φυσικής Αγωγής.
Η συσπείρωση με την πρόταση του ΚΚΕ, είναι προϋπόθεση για να ανοίξει ο δρόμος ανατροπής του σημερινού αντιλαϊκού πολιτικού συσχετισμού, για να εμποδίσουμε τα χειρότερα, να καταργήσουμε το σύστημα της εκμετάλλευσης.