αγάπη ανθρωπιάΜία ιστορία που αποδεικνύει ότι η ανθρωπιά υπάρχει, καταγράφηκε στον Έβρο.

Πριν από περίπου 10 χρόνια, ένα παιδί με πάρα πολλά οικογενειακά προβλήματα κυκλοφορούσε όλη την ημέρα στους δρόμους της Ορεστιάδας. Άπλυτο, εκτός σχολείου. Ζητιάνευε, έψαχνε για φαγητό. Ένα παιδί μόνο, σε μία κοινωνία που ευημερούσε. Σε μία κοινωνία που ο καθένας έπαιρνε καινούργιο αυτοκίνητο για να ρίξει τη γκόμενα της εβδομάδας, αλλά δεν έβλεπε πέρα από την ασημένια ζάντα.

Τρεις άνθρωποι, οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους, αποφάσισαν να πάρουν πρωτοβουλία και να βοηθήσουν το παιδί.

Εκτός από τα αναγκαία για τη διατροφή του – ακόμα κι εκεί υπήρχε τεράστιο πρόβλημα – κατάφεραν να ενεργοποιήσουν τις υπηρεσίες και να βρεθεί ίδρυμα για το φιλοξενήσει.

Το παιδί έγινε έφηβος και άνδρας. Στο ίδρυμα είχε όλα τα βασικά και φαίνεται ότι βρήκε και αγάπη.
Όλα τα χρόνια, δεν ξέχασε τους τρεις ανθρώπους που το βοήθησαν.
Όταν βγήκε από το ίδρυμα, επέστρεψε στην Ορεστιάδα για να ευχαριστήσει την επαγγελματία που τον τάισε, τον αστυνομικό που του φέρθηκε σαν μεγάλος αδελφός και τον ιερέα που του στάθηκε ως πατέρας.
Σε μία κοινωνία βυθισμένη στην κρίση, ακόμα και την περίοδο που το χρήμα έρεε, βρέθηκαν άνθρωποι για να σώσουν μία ζωή.
Ο άνθρωπος που σώθηκε, αν και χωρίς εφόδια, επέστρεψε στην κατακρεουργημένη από τα μνημόνια και τη φτωχοποίηση κοινωνία για να πει ένα ευχαριστώ στους ανθρώπους που του στάθηκαν, χωρίς να περιμένουν κανένα αντάλλαγμα.

Σήμερα, συνομιλώντας με έναν από τους ανθρώπους που έκαναν αυτό που υπαγόρευσε η συνείδησή τους, τα δάκρυα δεν έφτασαν για να μεταδώσουν τα συναισθήματα αγάπης και ευγνωμοσύνης, όχι από τον νέο προς τον «σωτήρα», αλλά από τον «σωτήρα» προς το τότε εγκαταλελειμμένο παιδί.
Γ.Τ.