Στην συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου (14.9.2011) οι Περιφερειακές παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ (του κ. Γιαννακίδη) και της Ν.Δ. (του κ. Παυλίδη) προσέτρεξαν να συζητήσουν και να αποφασίσουν την απαίτηση τόσο της Γερμανικής Κυβέρνησης όσο και των Γερμανικών Μονοπωλίων για τη δημιουργία στην Περιφέρεια Ανατ. Μακεδονίας και Θράκης του άθλιου καθεστώτος των «Ειδικών Οικονομικών Ζωνών» (ΕΟΖ) ώστε να δρα ασύδοτα το μονοπωλιακό κεφάλαιο απαλλαγμένο από κάθε είδους φορολογία και έχοντας τους εργαζόμενους σε καθεστώς γαλέρας χωρίς ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.
Το ζήτημα επανήλθε αυτές τις μέρες ξανά με αφορμή την επίσκεψη του υφυπουργού Οικονομίας της Γερμανίας Στέφαν Καπφέρερ στην Αθήνα και τις συζητήσεις με την ελληνική κυβέρνηση για την προοπτική γερμανικών επενδύσεων στην Ελλάδα. Ο κ. Καπφέρερ μετέφερε στους συνομιλητές τους την απαίτηση τόσο της γερμανικής κυβέρνησης, όσο και των γερμανικών επιχειρήσεων για τη δημιουργία ΕΟΖ στην Ελλάδα.
Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περισσότερες από 3.000 ΕΟΖ σπαρμένες σε περισσότερες από 120 χώρες.
Οι πρώτες ΕΟΖ δημιουργήθηκαν για λογαριασμό των αμερικανικών πολυεθνικών στις περιοχές του Μεξικού, κοντά στα σύνορα με τις ΗΠΑ. Εκεί οι αμερικάνικες εταιρείες εισάγουν αδασμολόγητα τις πρώτες ύλες, πληρώνουν με εξευτελιστικά μεροκάματα τους Μεξικανούς, εξάγουν εξ ολοκλήρου την παραγωγή τους και απαλλάσσονται από τους φόρους.
Στα λόγια, οι στόχοι των χωρών που δημιουργούν ΕΟΖ στο έδαφός τους είναι η επέκταση και ο εκσυγχρονισμός της οικονομίας μέσω των επενδύσεων, η εισαγωγή τεχνολογίας και η δημιουργία θέσεων εργασίας.
Στην πράξη και οι τρεις στόχοι αναιρούνται.
Οι επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός των ΕΟΖ χρησιμοποιούν εισαγόμενες πρώτες ύλες χωρίς δασμούς, αξιοποιούν τη φορολογική ασυλία και δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους, σε συνδυασμό με τη χαμηλή διασύνδεσή τους με την εγχώρια οικονομία, δείχνει ότι το όφελος για την οικονομία της φιλοξενούσας χώρας είναι μηδαμινό.
Οσο για τις θέσεις εργασίας, το όποιο όφελος είναι αμελητέο μπροστά στην άγρια εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.
Σύμφωνα με τη μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, οι εργαζόμενοι αυτών των ζωνών δουλεύουν 10 – 12 ώρες καθημερινά, ενώ σε κάποιες περιόδους ακόμη και 16 ώρες συνεχώς. Πολλά εργοστάσια χρησιμοποιούν σύστημα ημερήσιων, ή εβδομαδιαίων πλάνων παραγωγής. Πράγμα που σημαίνει ότι για να πάρει ο εργάτης το μεροκάματό του πρέπει να πετύχει το πλάνο παραγωγής. Ετσι, σε κάποιες περιπτώσεις οι εργάτες είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν πέραν της «κανονικής» βάρδιας.
Σε άλλη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας αναφέρεται ότι στις ΕΟΖ της Κίνας το μέσο ωράριο ποικίλλει από τις 54 ως τις 77 ώρες τη βδομάδα.
Αυτόν τον οικονομικό και φορολογικό «παράδεισο» σχεδιάζουν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι Περιφερειακές παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. για τα γερμανικά και άλλα μονοπώλια της περιοχής μας. Για δε τους εργαζόμενους καθεστώς δουλείας.
Καλούμε τους εργαζόμενους της περιοχής, τα σωματεία και τα συνδικάτα να πάρουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες ενάντια σ΄αυτά τα σχέδια του οικονομικού και εργασιακού Μεσαίωνα. Να αντιπαλέψουν και να ανατρέψουν την αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική.

Αλεξ/πολη 27.9.2011