Το «πράσινο φως» για την έναρξη των διαδικασιών υλοποίησης ενός έργου που έδειχνε να «στοιχειώνει» στην πόλη της Αλεξανδρούπολης, άναψε η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας- Θράκης. Το πολυσυζητημένο Καπνομάγαζο, μετά από χρόνια αντιπαραθέσεων και αντεγκλήσεων, παίρνει το δρόμο για την αποκατάσταση και ανάδειξή του ως κέντρο πολιτισμού αφού, στο ιστορικό κτίριο πρόκειται να φιλοξενηθεί η δημοτική βιβλιοθήκη και άλλες δράσεις πολιτισμού. Χθες, ανακοινώθηκε ότι με απόφαση του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας- Θράκης κ. Θύμιου Σώκου, το έργο της «αποκατάστασης διατηρητέου κτιρίου Καπνομάγαζου» του Δήμου Αλεξανδρούπολης προϋπολογισμού 2.201.763 €. μαζί με αυτό των υδροδοτήσεων οικισμών του δήμου Κομοτηνής, εντάσσονται στο ΕΣΠΑ «Μακεδονίας- Θράκης 2007- 2013». Σίγουρα είναι μια σημαντική εξέλιξη, δήλωσε στη «Γ» ο Αντιδήμαρχος Τεχνικών του δήμου Αλεξανδρούπολης Χρήστος Γερακόπουλος.
«Έχοντας μελέτες έτοιμες, με εξασφαλισμένη πίστωση, μπορούμε να ξεκινήσουμε άμεσα τη διαδικασία δημοπράτησης του έργου και άρα πολύ σύντομα θα αρχίσουν τα έργα για την αποκατάστασή του. Όλα πλέον είναι έτοιμα» υποστηρίζει. Ο σύλλογος Αρχιτεκτόνων Έβρου είναι από τους φορείς που κινητοποιήθηκε για τη σωτηρία του κτιρίου. Ο πρόεδρός του Αλ. Καραδέδος, κατά την επικοινωνία μας ήταν συγκρατημένα αισιόδοξος. «Θα πανηγυρίσουμε όταν θα δούμε το πρώτο συνεργείο να μπαίνει στο Καπνομάγαζο. Είναι θετική εξέλιξη σε ό,τι αφορά την ένταξη για την  αποκατάσταση αλλά εμείς θα είμαστε ήσυχοι όταν θα δούμε τους πρώτους εργάτες να ξεκινούν δουλειά. Τα άλλα όλα είναι θεωρητικά», σημειώνει.

Λίγα λόγια για το Καπνομάγαζο
Το κτίριο της καπναποθήκης επί της Οδού Αίνου 46 στην Αλεξανδρούπολη με την ονομασία «Καπνομάγαζο» αποτελεί σημαντικό δείγμα αρχιτεκτονικής βιομηχανικού κτιρίου. Ο σχεδιασμός του είναι επηρεασμένος από την αρχιτεκτονική του τέλους του 19ου αιώνα. Την εποχή που κατασκευάστηκε και μέχρι το 2004 που άρχισαν οι εργασίες αποκαταστάσεως για την επαναλειτουργία του κτιρίου, είχε υπόγειο χώρο, ισόγειο, όροφο και σοφίτα (πατάρι).
Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου είναι φέρουσα λιθοδομή. Η διαμόρφωση του δομικού συστήματος του κτιρίου περιλάμβανε ξύλινα πατώματα (διαφράγματα) στις θέσεις των ορόφων, μια σειρά από έξι ξύλινες κολώνες στο μέσον του κτίσματος που μαζί με τις περιμετρικές λιθοδομές στήριζαν τα πατώματα καθώς και τη ξύλινη στέγη.
Σήμερα στο κτίριο υφίσταται μόνο η περιβάλλουσα τοιχοποιία και αυτή είναι σε ιδιαίτερα κακή κατάσταση καθόσον έχει βλάβες και βαθιές συστηματικές αυλακώσεις. Η αποκατάσταση απαιτεί σημαντικές επεμβάσεις με σύγχρονα υλικά, υψηλών προδιαγραφών. Επίσης, η έλλειψη οριζόντιων διαζωμάτων στο κτίριο και η κακή κατάσταση των λιθοδομών, σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις της μελλοντικής χρήσης του κτιρίου (αυξημένα φορτία χώρων συνάθροισης κοινού) απαγορεύει την κατασκευή νέων ξύλινων πατωμάτων και πρακτικά υπαγορεύει τη διαμόρφωση ενός νέου σύνθετου δομικού συστήματος και διαφραγμάτων από οπλισμένο σκυρόδεμα. Το νέο αυτό δομικό σύστημα προβλέπεται να υλοποιηθεί με την κατασκευή νέου φέροντος οργανισμού από οπλισμένο σκυρόδεμα στο εσωτερικό του κτιρίου. Αυτός αποτελείται από πλαίσια υποστυλωμάτων και τοιχωμάτων με δοκούς, που στηρίζουν τις πλάκες των ορόφων στις ίδιες στάθμες με τα αρχικά ξύλινα πατώματα. Ο νέος εσωτερικός φέρων οργανισμός προβλέπεται να συνδέεται κατάλληλα με τις υφιστάμενες περιμετρικές λιθοδομές. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο οι υφιστάμενες λιθοδομές, οι οποίες έχουν ιδιαίτερα μεγάλο ύψος (περί τα 12 m) θα συνδεθούν μεταξύ τους, θα μειωθεί η λυγηρότητά τους και θα αυξηθεί η αντοχή τους σε οριζόντιες (σεισμικές) καταπονήσεις.

Εφ. «Η Γνώμη»