Του Νικόλαου Παπανικολόπουλου*         

 ΜΗΠΩΣ    ΤΟ  ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ     ΟΤΑΝ   ΕΙΝΑΙ  «ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΟ»  ΕΙΝΑΙ  ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΟ ;

Η  Ευρωπαϊκή Ένωση, το 1984, άρχισε να εκδίδει  τις πρώτες (Κοινοτικές) Οδηγίες για την προστασία του περιβάλλοντος. Ουσιαστικά.

Δεν είναι τυχαίο που δυο χρόνια μετά, το 1986, στην Ελλάδα,  εκδόθηκε ο Νομος1650, ο πρώτος νόμος  «για την προστασία του περιβάλλοντος», ο οποίος ισχύει και σήμερα.

Έτσι ξεκίνησε και στην χώρα μας η διαμόρφωση  ενός θεσμικού – νομικού πλαισίου, για την προστασία του περιβάλλοντος, βασιζόμενου  στο Εθνικό Δίκαιο, τις  Διεθνείς Συμβάσεις- Συμφωνίες  και τις Κοινοτικές Οδηγίες.

Το πλαίσιο αυτό, διέπεται από τη φιλοσοφία ότι η ανάπτυξη  και η περιβαλλοντική προστασία, υπό προϋποθέσεις, μπορούν να συνυπάρχουν, να αλληλοϋποστηρίζονται και να ενισχύονται.

Για τη διευκόλυνση τόσο της Διοίκησης όσο και των συναλλασσομένων, όλα τα έργα και οι δραστηριότητες, δημόσιου και ιδιωτικού χαρακτήρα,  ταξινομούνται  και τίθενται διαφορετικές προϋποθέσεις  για την υλοποίηση του καθενός.

Οι «προϋποθέσεις» δεν είναι μια αφηρημένη έννοια αλλά συγκεκριμένα  «μέτρα και μέσα προστασίας», τα οποία διατυπώνονται, κυρίως στις Κοινοτικές Οδηγίες.

     Εδώ, εκτιμώ,  είναι και το κρίσιμο σημείο όπου οι τοπικοί άρχοντες και η τοπική κοινωνία οφείλουν να βάλουν κόκκινη γραμμή. Κόκκινη γραμμή, στα «αναγκαία μέτρα και μέσα προστασίας» που προβλέπει κάθε φορά η σχετική νομοθεσία .

***

Αναφέρω δυο παραδείγματα που αφορούν την Αλεξανδρούπολη. Είναι  χαρακτηριστικά αλλά και  επίκαιρα όσο ποτέ .

Η  Ευρωπαϊκή  Ένωση, δεν λέει ΟΧΙ ούτε στους τερματικούς  σταθμούς Υ.Φ.Α ούτε στα χρυσωρυχεία. Και στα δυο λέει ΝΑΙ αλλά με προϋποθέσεις.

Οι  τερματικοί σταθμοί υγροποιημένου φυσικού αερίου, από τη νομοθεσία της ΕΕ (Οδηγία 96/82/ΕΚ και 2003/105/ΕΚ γνωστές και ως Οδηγίες Seveso Ι και II ) η οποία ενσωματώθηκε στο εθνικό μας δίκαιο με την  ΚΥΑ 12044 / 2007 ΦΕΚ 376 Β/19-3-2007), θεωρούνται επικίνδυνες εγκαταστάσεις και πρέπει να λαμβάνονται τα προβλεπόμενα από τις Οδηγίες, μέτρα .

Τα  χρυσωρυχεία, από τη νομοθεσία της  ΕΕ

( Οδηγία  2006/21/ΕΚ Μέτρα, όροι και περιορισμοί στη Διαχείριση αποβλήτων εξορυκτικής Βιομηχανίας, η οποία ενσωματώθηκε στο εθνικό μας δίκαιο με την  ΚΥΑ 39624 / 2009 ΦΕΚ 2076 Β/25-9-2009 ) μπορούν να χρησιμοποιούν κυανιούχο νάτριο με ανώτατα επιτρεπτά όρια προβλεπόμενα από την Οδηγία .

***

    Όλες οι επενδύσεις  πρέπει να προσχωρούν μόνο και  εφόσον εξασφαλίζονται  τα   «αναγκαία μέτρα και μέσα προστασίας». 

 

Αλεξανδρούπολη  Σεπτέμβριος  2011

*  Υποναύαρχος ΛΣ (ε.α)

Πρόεδρος Ένωσης Πολιτών ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΡΑΚΗΣ