Μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για κτηνοτροφική μονάδα

Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται οι περιβαλλοντικοί όροι οι οποίοι πρέπει να τηρηθούν για την αδειοδότηση και τη λειτουργία κτηνοτροφικής μονάδας.

Για την έκδοση άδειας λειτουργίας μιας κτηνοτροφικής μονάδας απαιτείται σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, μεταξύ άλλων και η έγκριση περιβαλλοντικών όρων (Ε.Π.Ο.), η οποία εκδίδεται από τη αρμόδια υπηρεσία του ΠΕ.ΧΩ. της περιφέρειας στην οποία ανήκει το έργο.
Για την έκδοση των περιβαλλοντικών όρων απαιτείται Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στην οποία ο μελετητής θα πρέπει να προβλέψει τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν στο περιβάλλον κατά τη λειτουργία της μονάδας.
Καταρχήν θα πρέπει να τηρηθούν κάποιοι κανόνες οι οποίοι έχουν να κάνουν με την υγιεινή των εγκαταστάσεων. Στη νομοθεσία αναφέρεται ο χώρος σε τ.μ. ο οποίος πρέπει να διατίθεται για κάθε ζώο.
Έτσι θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ο αριθμός των ζώων που θα στεγάζονται στις εγκαταστάσεις (υπολογισμένος σε ισοδύναμα ζώα) έτσι ώστε να υπολογιστεί το απαιτούμενο εμβαδό σε σταβλικές εγκαταστάσεις. Επίσης στη μελέτη θα πρέπει να γίνει αναφορά και για τις υπόλοιπες κτιριακές εγκαταστάσεις που πρόκειται να κατασκευαστούν, όπως αρμεκτήρια, αποθήκες ζωοτροφών, γραφεία κλπ.

Στη συνέχεια θα πρέπει να προβλεφθούν οι ποσότητες των παραγόμενων προϊόντων σε ετησία βάση.
Επίσης θα γίνεται αναφορά στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής, όπου θα αναλύεται η υφιστάμενη κατάσταση ρύπανσης, το κλίμα της περιοχής (θερμοκρασία, βροχοπτώσεις, άνεμοι), τα γεωλογικά και υδρολογικά στοιχεία της περιοχής καθώς και η χλωρίδα και πανίδα.
Όμως το κυριότερο μέρος της μελέτης αποτελεί ο υπολογισμός των επιπτώσεων προς το περιβάλλον κατά τη λειτουργία της μονάδας. Θα πρέπει να αναλυθούν και να υπολογιστούν όλα τα απόβλητα τα οποία προκύπτουν και να βρεθεί τρόπος αντιμετώπισης και τελικής διάθεσης αυτών.

Τα απόβλητα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: στερεά, υγρά και αέρια.
Αέρια απόβλητα δεν προκύπτουν σε καμία περίπτωση κατά τη λειτουργία της μονάδας άρα απομένει να αναλύσουμε τα στερεά και τα υγρά. Η σημαντικότερη ποσότητα σε μια τέτοια μονάδα είναι τα στερεά απόβλητα των ζώων.
Για το σταβλισμό τους μπορεί να χρησιμοποιηθεί σύστημα «θερμής ή διαρκής στρωμνής από άχυρο. Σε αυτήν τη στρωμνή τα ζώα θα εναποθέτουν την κοπριά και τα ούρα που θα αποβάλλουν. Η λειτουργία του συστήματος έγκειται στην απορρόφηση των αποβλήτων από τη στρωμνή καθώς παραμένει στον χώρο και σε συνδυασμό με την θερμοκρασία που αναπτύσσεται στεγνώνει τα απόβλητα. Η διαδικασία αυτή είναι ασφαλής για τα ζώα αφού με τον τρόπο που περιγράφηκε παραπάνω τα απόβλητα γίνονται αβλαβή και δεν ενοχλούν τα ζώα. Η κοπριά και οι τροφές που δεν απορροφήθηκαν από το πεπτικό σύστημα, οι άπεπτες τροφές, τα επιθηλιακά νεκρά κύτταρα, η χολή, τα ένζυμα και οι μικροοργανισμοί απορροφώνται από τα άχυρα και απομακρύνονται με μηχανικά γεωργικά εργαλεία προς τις κοπροσωρούς.
Έτσι, το επόμενό μας βήμα είναι να υπολογίσουμε τις διαστάσεις των κοπροσωρών που απαιτούνται συναρτήσει του αριθμού των ζώων. Υπολογίζουμε το Συνολικό Ζωντανό Βάρος Ζώων, τη Μέση Καθημερινή Μάζα Αποβλήτων και το Μέσο Καθημερινό Όγκο Αποβλήτων.
Αφού ορίσουμε το χρόνο εκκένωσης των κοπροσόρων (συνήθως η εκκένωσή του λαμβάνει χώρα κάθε τρίμηνο ή εξάμηνο) είμαστε σε θέση να υπολογίσουμε τον όγκο που απαιτείται έτσι ώστε οι κοπροσωροί να επαρκούν σε κάθε περίπτωση. Φυσικά θα πρέπει να προσέξουμε τη νομοθεσία η οποία δεν επιτρέπει ύψος κοπροσορών μεγαλύτερο από 1,80 μ.
Η κόπρος μετά την χώνεψή της θα μεταφέρεται σε χωράφια για να χρησιμοποιηθεί ως λίπασμα. Επειδή η κόπρος περιέχει κάποια συστατικά (Ολικό Άζωτο, Φωσφορικά, Κάλιο) η νομοθεσία δεν επιτρέπει την απεριόριστη εναπόθεσή της στα χωράφια. Για κάθε συστατικό υπάρχει κάποιο όριο ανά στρέμμα. Έτσι υπολογίζουμε κάθε ένα από τα τρία συστατικά ξεχωριστά για την ποσότητα της κόπρου που θέλουμε να διαθέσουμε και λαμβάνουμε υπόψη αυτό που απαιτεί τα περισσότερα στρέμματα για εναπόθεση.
Αφού έχουμε υπολογίσει τα στρέμματα που απαιτούνται, μπορούμε να εναποθέσουμε την κοπριά σε διάφορα αγροτεμάχια μετά τη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών.
Αυτό που μένει να υπολογίσουμε είναι ο όγκος των υγρών αποβλήτων τα οποία προέρχονται από τις πλύσεις του αρμεκτηρίου και από τα λύματα του προσωπικού.
Για τα υγρά απόβλητα μπορούμε να επιλέξουμε σύστημα σηπτικού – απορροφητικού βόθρου. Με βάση τον αριθμό των εργαζομένων υπολογίζουμε τη Μέγιστη Μέση Ημερήσια Ποσότητα Λυμάτων και τη Μέγιστη Ποσότητα Λάσπης. Αφού ορίσουμε τον Ελάχιστο Χρόνο Εκκένωσης Λάσπης (συνήθως 12 μήνες) και λάβουμε υπόψη και τη Μέγιστη Ημερήσια Ποσότητα νερού πλύσεων αρμεκτηρίου η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος των υγρών αποβλήτων καταλήγουμε στον Ελάχιστο Όγκο Σηπτικής Δεξαμενής και βάσει της νομοθεσίας επιλέγουμε τις διαστάσεις της.
Λαμβάνοντας υπόψη τους παραπάνω υπολογισμούς και την απορροφητικότητα εδάφους, μπορούμε να υπολογίσουμε την Απαιτούμενη Παράπλευρη Επιφάνεια του Απορροφητικού Βόθρου και στη συνέχεια να επιλέξουμε την κατάλληλη διάμετρο και το ύψος του, τηρώντας όλες τις απαιτούμενες από τη νομοθεσία αποστάσεις.

Κιμπαρίδης Δημήτρης
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχανικός Υπολογιστών | ΙΩΝΙΚΗ Ε.Τ.Ε.
| Τηλ: +30 2541084084 | Φαξ: +30 2541084084 | dkim@cosmos4u.com

www.cosmos4u.com