παπανικολόπουλοςΤου Νίκου Παπανικολόπουλου*
Οι απαιτήσεις των σύγχρονων μεταφορών δεν ικανοποιούνται με μια απλή λειτουργία ενός λιμένα ή αερολιμένα αλλά με το συνδυασμό θαλασσίων – οδικών – σιδηροδρομικών και αεροπορικών μεταφορών.
Η ανάπτυξη των υποδομών στις μεταφορές αποτελεί προϋπόθεση για την ανταγωνιστικότητα και την οικονομική ανάπτυξη. Στα πλαίσια αυτά, δημιουργούνται Εμπορευματικά Κέντρα, Διαμετακομιστικά Κέντρα και Κέντρα LOGISTICS, η αναγκαιότητα των οποίων, σε διεθνή κλίμακα, έχει γίνει απολύτως αποδεκτή. Αυτές οι τρεις έννοιες είναι μεν συναφείς αλλά καθεμιά διέπεται από διαφορετικό νομικό καθεστώς και φιλοσοφία.
***
Με αυτά τα δεδομένα, η Αλεξανδρούπολη, ικανοποιεί τις απαιτήσεις των σύγχρονων μεταφορών. Η απόφαση για την επέκταση του λιμανιού της με τη δημιουργία Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) τη δεκαετία του ’90, σε συνδυασμό με την ύπαρξη αεροδρομίου και σιδηροδρόμου, έφερε στο προσκήνιο τη δημιουργία τους και στην πόλη μας.
Στην πρώτη μελέτη για τα Εμπορευματικά Κέντρα στην Ελλάδα, που εκπονήθηκε το 1997 από τον Ελληνικό Επιμελητηριακό Σύνδεσμο Μεταφορών (ΕΕΣΥΜ) καθώς και στην τελευταία, που εκπονήθηκε την περίοδο 2002–3 από το Υπουργείο Μεταφορών δεν θα μπορούσε να λείπει η Αλεξανδρούπολη.
Εκτός του Θριασίου στην Αττική, μετά από διεξοδική έρευνα, προτάθηκαν ως ‘’Εμπορευματικά Κέντρα φορτηγού – σιδηροδρόμου’’ και άλλα τέσσερα (Πάτρας, Βόλου, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης). Η μελέτη προσδιόριζε τα προς εξυπηρέτηση φορτία, τις θέσεις ανάπτυξης τους καθώς και τα Σχέδια Γενικής Διάταξης. Η υπόθεση ‘’εμπορευματικό κέντρο Αλεξανδρούπολης’’ δεν είναι κάτι νέο.
Ο Δήμος Αλεξανδρούπολης, στο ετήσιο Τεχνικό του Πρόγραμμα, και στο Κεφάλαιο ‘’συνεχιζόμενες μελέτες’’, κατ’ επανάληψη, το αναφέρει με τίτλο «Δημιουργία Διεθνούς τριπολικού εμπορευματικού και διαμετακομιστικού κέντρου συνδυασμένων μεταφορών» και πηγή χρηματοδότησης το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ».
***
Η πρόσφατη απόφαση του Δήμου Αλεξανδρούπολης για την αξιοποίηση της έκτασης ιδιοκτησίας του, που βρίσκεται μεταξύ του λιμανιού και του αεροδρομίου, είναι επαινετή και προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά όσο εκκρεμεί η απόφαση της Κυβέρνησης για την τύχη του λιμανιού, εκτιμώ ότι δεν θα έχει καμία τύχη.
Η απόφαση του όποιου επενδυτή για την αξιοποίηση της έκτασης αυτής είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το μέλλον του λιμανιού.
Η περίπτωση του Πειραιά με το Θριάσιο είναι χαρακτηριστική.

Αλεξανδρούπολη Ιούνιος 2015
*Υποναύαρχος ΛΣ (ε.α)